Και στην Ελβετία σε «κλέβουν» με ένα χαμόγελο και μια σινιέ γραβάτα

Γνώρισα και εκτιμώ πολύ ορισμένους Ελβετούς τραπεζίτες. Υπάρχουν όμως και πολλοί τους οποίους χαρακτηρίζω ως «απατεώνες πολυτελείας»(!) που σε κλέβουν εμμέσως με χαμόγελο και σινιέ γραβάτα! (Φωτογραφία από τον χρήστη του Flickr marcokalmann)

Γύρισα χθες ύστερα από ένα όμορφο Π/Σ/Κ στη Λυών, όπου καταχάρηκα τις εκπατρισμένες εδώ και 4 χρόνια εγγονές μου.

Από τη Δευτέρα έως χθες ήμουν στη Γενεύη και τη Λωζάννη για υποθέσεις του Ιδρύματος, στο οποίο προσφέρω τις υπηρεσίες μου εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Σε αυτήν τη γαλλόφωνη περιοχή βρίσκεται η περιουσία του Δωρητή που μας δίνει τη δυνατότητα να κρατάμε ζωντανές τις δραστηριότητες του Ιδρύματος.

Είχα λοιπόν την ευκαιρία να επισκεφτώ άλλη μια φορά αυτήν την πανέμορφη αλλά βαρετή, κατ´εμέ, χώρα διότι όλα είναι τόσο τακτοποιημένα που βαριέται η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα! Όλα λειτουργούν όπως λειτουργεί ένα καλό ελβετικό ρολόϊ, δίχως εκπλήξεις, και δίχως να χάνεται δέκατο του δευτερολέπτου.
Όπου και να πας, ακόμη και στα ψηλότερα βουνά, δεν υπάρχει ούτε ένα σημείο που να μη νιώθεις ότι πέρασε κάποιος άνθρωπος που να φρόντισε το μονοπάτι που διαβαίνεις…

Η Δημοκρατία λειτουργεί με μια απίθανης εφαρμογής αποκέντρωση, όπου σε κάθε προάστιο ή συνοικιακό Δήμο οι κάτοικοι αποφασίζουν με ψηφοφορίες και δημοψηφίσματα για όσα θέματα αφορούν το στενό τους περίγυρο, αδιαφορώντας για το τι αναφέρουν οι Νόμοι του Καντονίου ή και ολόκληρης της Χώρας!

Κανείς σχεδόν δε γνωρίζει ποιος είναι αυτήν τη στιγμή ο Πρόεδρος της Ελβετίας (κάτι σαν τον δικό μας πρωθυπουργό αλλά δίχως αυξημένες δικαιοδοσίες), διότι εναλλάσσονται σε αυτήν τη θέση οι εκλεχθέντες κάθε χρόνο! Βαρεμάρα σκέτη. Και να θες να βρίσεις δεν ξέρεις ποιον!

Η Οικονομία και εδώ περνάει μια περίοδο κρίσης. Ξέρετε όμως γιατί; Διότι τον Ιανουάριο του 2015, βλέποντας όλα τα νομίσματα να ευτελίζονται, η Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας (αντίστοιχη της δικής μας Τράπεζας της Ελλάδος) μέσα
σε μια νύχτα (δίχως να το γνωρίζει η Κυβέρνηση ή άλλος εκλεγμένος κρατικός φορέας!) υπερτίμησε το Ελβετικό φράγκο κατά 20% ξαφνιάζοντας ακόμη και τα ανώτατα στελέχη όλων των άλλων Τραπεζών τους!

Διαβάστε ακόμα: Ελβετία – Ελλάδα. Δυο χώρες που έχουν κοινά τα δύο πρώτα τους γράμματα και τίποτα περισσότερο

Μιλώντας για ανώτατα στελέχη Τραπεζών, με τα χρόνια και ψάχνοντας, γνώρισα και εκτιμώ πολύ ορισμένους Ελβετούς τραπεζίτες. Υπάρχουν όμως και πολλοί τους οποίους χαρακτηρίζω ως «απατεώνες πολυτελείας»(!) που σε κλέβουν εμμέσως με χαμόγελο και σινιέ γραβάτα! Με ποιόν τρόπο; Σου προτείνουν κάποιες επενδύσεις και τοποθετήσεις που δεν είναι συνήθως οι καλύτερες αλλά οι συμφερότερες για την Τράπεζά τους.

Και πώς κερδίζουν την εμπιστοσύνη των αδαών; Μπαίνει ένας Βλάχος σαν και μένα σε μια από τις «νεότερες» ελβετικές τράπεζες (συνήθως αμερικανικής προέλευσης) και τα χάνει με την πολυτέλεια. Τον καθίζουν σε ένα σούπερ μοντέρνο, τεράστιο, γυάλινο τραπέζι, όπου πρέπει να προσέξεις μήπως έχουν τρυπήσει οι κάλτσες σου διότι όλα φαίνονται! Στις παλιές, κλασικές ελβετικές τράπεζες σε εντυπωσιάζουν διαφορετικά. Μπαίνοντας ο πελάτης κατόπιν ραντεβού εντυπωσιάζεται από τα πανύψηλα ταβάνια της εισόδου με τις δωρικές κολώνες. Τον οδηγούν με περισσή ευγένεια σε κάποιες ευρύχωρες αιθουσίτσες με δρύϊνα οβάλ τραπέζια και έτσι τον κάνουν να αισθανθεί αμέσως κάποιος! Του ανοίγουν οθόνες και χαρτιά με νούμερα και καμπύλες, ενώ καταφτάνει και καφές εσπρέσο με ελβετικό σοκολατάκι και εξαίσιο παξιμαδάκι. Ο νεοΕλληνας ξερόλας χάνει την αυτοπεποίθησή του και κολακευμένος κουνάει συνεχώς και καταφατικώς την κέφαλα του κι ας μην καταλαβαίνει τίποτα! («Που μι ξέρουν και μι φέρονται έτσι;» σκέφτεται).

Συνεχίζουν να του εξηγούν και τον πείθουν τελικώς ότι αυτό είναι το κατάλληλο μέρος για να εμπιστευθεί τις οικονομίες ή τα «κλοπιμαία» του όπως έκανε στο παρελθόν αν είχε μαύρα. (Τότε ήταν πολύ πιο ευπρόσδεκτος, διότι από την Ελλάδα όπως και από ολούθε ερχόταν πολύ άπλυτο χρήμα). Σήμερα αναφέρει πόσα φορολογημένα και νομίμως απεσταλθέντα χρήματα από την Ελλάδα έχει, και μόλις ακούσει το ποσό ο τραπεζίτης του ρίχνει ένα βλέμμα με απογοήτευση και περιφρόνηση!

Ένα πρόβλημα; Είναι όλοι τόσο ευγενικοί και χωρίς λόγο που νιώθεις ότι το «ευχαριστώ» έχει χάσει το νόημα του. (Φωτογραφία από τον χρήστη του Flickr Silvia Maggi)

Ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε για μένα η επίσκεψη μου (ως εκπρόσωπου ενός Ιδρύματος του οποίου η περιουσία βρίσκεται επενδεδυμένη σε μια ελβετική ανώνυμη εταιρεία) στη γνωστή UBS. Άλλοτε με υποδέχονταν πονηροί γέροι με παπιγιόν. Τώρα αντικαταστάθηκαν από πανέξυπνους και ικανότατους νέους 35-40 ετών, μετατρέποντας αυτήν τη μεγάλη ελβετική τράπεζα σε μια από τις πιο δυναμικές.

Ένα από τα μόνα σοβαρά προβλήματα στην Ελβετία είναι ότι το «ευχαριστώ» έχει χάσει κάθε νόημα και υπόσταση! Ακούς παντού αυτό το “μερσί μεσιέ-μαντάμ”, άνευ λόγου και αιτίας…

Για παράδειγμα: πας σε ένα μαγαζί που πουλάει παπούτσια, όπως τα ανθεκτικά Bally που έχω δυο ζευγάρια από τότε που σπούδαζα εδώ π.χ. (προ χούντας) και τα φοράω ακόμη, ενώ τα ιταλικά με τη δεύτερη βροχή διαλύονται στα εξ’ων συνετέθησαν! Κάθεσαι μια ώρα στο μαγαζί και δοκιμάζεις όσα παπούτσια θέλει κάθε καταναλωτική σου μανία. Κοινώς, βγάζεις την πίστη στην κοπελίτσα που σε εξυπηρετεί με χαμόγελο και, αφού την εξουθενώσεις τελείως (σε σημείο που για να γλιτώσει πιθανότατα να νομίσεις ότι θα ερχόταν μαζί σου σε ξενοδοχείο), φεύγεις λέγοντάς της γαλλιστί (με προφορά μετσοβίτικη) ότι θέλεις να το σκεφτείς. Τότε εκείνη σε συνοδεύει για να σου ανοίξει την πόρτα του καταστήματος λέγοντας: «ο ρεβουάρ μεσιέ ε μερσί!» (τουτέστιν «στο επανιδείν και ευχαριστώ») Σουρεάλ σκέτο!

Τέλος, ειδικά στο θέρετρο Gstaad (Γκστάαντ) για το οποίο έχετε όλοι σίγουρα ακούσει, τα περισσότερα σαλέ ανήκουν σε γνωστότατους επώνυμους Έλληνες και δίπλα στο GSTAAD PALACE υπάρχει ένα μικρό δρομάκι 30 μέτρων με την εξής ταμπέλα: Gianna Angelopoulou avenue! Πρόκειται για μια χώρα υπέροχη αλλά ΔΡΑΜΑ, όπως πιθανόν να αναφερθεί σε κάποιο επόμενο βιβλίο.

Διαβάστε ακόμα: Μετά τον Trump το χάος

TAGS :
Δημοκρατια ελβετία λειτουργία σύστημα τράπεζες

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook