Πώς ο ΣΥΡΙΖΑ έπεσε στην παγίδα του Κουφοντίνα

Οι δηλώσεις του Θοδωρή Δρίτσα περί τρομοκρατίας θα έπρεπε να είχαν ήδη στηλιτευτεί από τον Αλέξη Τσίπρα (SOOC).

Το λες και προαπαιτούμενο για κοινοβουλευτικά κόμματα, αυτά που τα τελευταία χρόνια τα ορίζαμε εντός του δημοκρατικού τόξου: να απορρίπτουν μετά βδελυγμίας την τρομοκρατία (ακροδεξιά και ακροαριστερή) και να μην προσπαθούν να δώσουν συγχωροχάρτι στις πράξεις εκείνων που τη χρησιμοποιούν.

Άλλος τρόπος δεν υπάρχει για κόμματα που ασπάζονται τη δημοκρατία, τον κοινοβουλευτισμό και τους νόμους του κράτους. Σε αντίθετη περίπτωση δημιουργείται μια επικίνδυνη ιδεολογική «τρύπα» εντός τους, η οποία -εν πρώτοις- μπορεί να μην μας ενδιαφέρει και να μην μας αφορά άμεσα, αλλά, τελικά, μας αφορά. Δεν γίνεται το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να διολισθαίνει προς ακραίες θέσεις. Αυτού του είδους οι ακροβατισμοί δεν προκαλούν τριβές μόνο εντός του, αλλά και στην κοινωνία.

Επί του θέματος: τι προσπαθούν να μας πουν κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ; Οτι αγαπούν τον Κουφοντίνα; Οτι στέκονται στο πλευρό του; Οτι κανένας δεν τρομοκρατήθηκε από τους τρομοκράτες; Οι τελευταίες δηλώσεις του πρώην υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ, Θοδωρή Δρίτσα, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ μας είπε πως η δράση της 17 Νοέμβρη δεν έπληξε τον ελληνικό λαό, αλλά κάποιους «δεξιούς» στόχους, αυτές οι δηλώσεις θα έπρεπε εξαρχής να στηλιτευτούν από τον Αλέξη Τσίπρα. Φευ, δεν συνέβη.

Για χρόνια ξέραμε πως εντός του ΣΥΡΙΖΑ υπήρχαν κάποιες παραφυάδες στελεχών που αν δεν ταυτίζονταν με την ένοπλη πάλη, σίγουρα δεν την έβλεπαν με κακό μάτι. Κανένα από αυτά τα στελέχη, όμως, δεν είχε ισχυρή φωνή στο κόμμα, κανένα δεν σχηματοποιούσε την επίσημη πολιτική του.

Τις τελευταίες ημέρες, όμως, με αφορμή την υπόθεση Κουφοντίνα κάποιοι μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν ξεσπαθώσει και εμφανίζονται βασιλικότεροι του βασιλέως. Δεν είναι μόνο ο Θοδωρής Δρίτσας. Εχει προϋπάρξει κείμενο 15 στελεχών του κόμματος, το οποίο ταυτιζόταν με τις θέσεις του εκτελεστή της 17Ν, ενώ και η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να είναι σε αγωνιστική εγχρήγορση διοργανώνοντας συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα.

Στην κορωνίδα όλων βρίσκεται η στάση του Αλέξη Τσίπρα. Οχι μόνο δεν ξεκαθαρίζει τη θέση του κόμματός του, όχι μόνο δεν κόβει τον βήχα στους ακραίους επαναφέροντάς τους στην τάξη, αλλά αντιθέτως χρησιμοποιεί και ο ίδιος οξείς χαρακτηρισμούς εναντίον του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας προσπαθώντας να δώσει ιδεολογικό έρεισμα στον Κουφοντίνα.

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει πως ο δρόμος της περιβόητης Σοσιαλδημοκρατίας περνάει (και) από τους κουμπουροφόρους, μάλλον θα πρέπει να αλλάξει GPS. Πέφτει σε ιδεολογικό κενό με αυτά που κάνει. Αφήνει τον χώρο του περιώνυμου κέντρου αφύλακτο για να αγκαλιάσει μια δράκα ακραίων που είναι, πλέον, μειοψηφία στην ελληνική κοινωνία.

Είναι άλλο πράγμα να αντιτίθεσαι στην απόφαση της κυβέρνησης να μην κάνει το χατίρι του Κουφοντίνα κι άλλο να ταυτίζεσαι μαζί τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται το τελευταίο διάστημα σε έναν ιδεολογικό στροβιλισμό του «everything goes». Σαν να λέμε: ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει, ακόμη και τα βαριά ιζήματα της τρομοκρατίας.

Θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε πού θα καταλήξει όλο αυτό και πώς θα αντιμετωπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ την κατάσταση αν φτάσει στα όριά της η αντιπαράθεση κυβέρνησης-Κουφοντίνα. Αν συμβεί το απευκταίο και ο αρχιτρομοκράτης πάθει κάτι, τις συνέπειες της βίας που θα ακολουθήσει, θα είναι σε θέση η αξιωματική αντιπολίτευση να τη διαχειριστεί;

Η μέχρι τώρα πορεία του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ πιστοποιούν πως, όχι, δεν θα είναι σε θέση να σκουπίσει τα συντρίμμια. Αντιθέτως, θα περπατήσει πάνω σ’ αυτά χρησιμοποιώντας τα ωσάν αντιπολιτευτικό όπλο.

Θα περίμενε κανείς μεγαλύτερη αυτοκριτική και ιδεολογική καθαρότητα από τον ΣΥΡΙΖΑ μετά την ήττα του στις τελευταίες εκλογές. Συνήθως, η θέση του δεύτερου είναι άβολη, σου κάθεται βαριά. Η ιστορία έχει δείξει, όμως, πως είναι και μια σπάνια ευκαιρία αναστοχασμού και ανασυγκρότησης για τα κόμματα. Αρκεί να θέλουν να μπουν σ’ αυτή τη βάσανο και να μην αρέσκονται να ρίχνουν κουμπουριές στον αέρα προς άγρα λίγων μελλοντικών ψήφων.

ΥΓ: Στην περιβόητη δήλωσή του, ο κ. Δρίτσας κάνει λόγο και για θύματα που βρίσκονταν στην πλευρά της δεξιάς. Τόσο δύσκολο είναι να καταλάβει πως ο νεκρός δεν έχει ταυτότητα και ιδεολογικό πρόσημο; Είναι μόνο νεκρός και μάλιστα άδικα νεκρός. Λίγη σωφροσύνη δεν βλάπτει.

Διαβάστε ακόμα: Μήπως να ακούσουμε τους συγγενείς των θυμάτων του Κουφοντίνα;

TAGS :
Αλέξης Τσίπρας Δημήτρης Κουφοντίνας νεα δημοκρατία Σύριζα

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook