Είναι αστείο να μας τρομάζει ακόμη το Τατόι

Ως πότε θα βλέπουμε φαντάσματα πίσω από τα πρώην βασιλικά ανάκτορα;

Συνηθίζουμε να λέμε πως ο χρόνος γιατρεύει τις πληγές και αφήνει τα μίση και τα πάθη να εξατμιστούν στον «αποστασιοποιημένο» αέρα του παρόντος που ελάχιστα ενδιαφέρεται για το παρελθόν. Ειδικά αν αυτό το παρελθόν κατοικεί κάπου μακριά μας – συγκεκριμένα 50 χρόνια πίσω μας.

Η ιστορία του Τατοΐου που ήρθε στην επιφάνεια ξανά μετά τη συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον πρίγκιπα Κάρολο στο Dumfries House και οι αντιδράσεις που προκλήθηκαν από μερίδα του Τύπου και συγκεκριμένα κόμματα της αντιπολίτευσης (βλ. ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ) φανερώνει πως οι πληγές της Μεταπολίτευσης όχι μόνο δεν έχουν κλείσει, αλλά, για κάποιους, χαίνουν ανοιχτές.

Λες και τίποτα δεν έχει παρέλθει από τότε που η Βασιλευομένη Δημοκρατία έπαψε να υφίσταται, από τότε που η χούντα έπεσε και από τότε που η κοινοβουλευτική δημοκρατία έγινε -με δόξα και τιμή- το πολίτευμα της χώρας. Ολα αυτά τα χρόνια ουδείς έχει σκεφτεί σοβαρά πως υπάρχουν ακόμη χουντικά «σταγονίδια» στο στρατό ή στη δικαιοσύνη, ικανά να ανατρέψουν το πολίτευμα. Ούτε σοβαρός νους έχει φανταστεί τον -ανάπηρο πλέον- τέως να επιστρέφει με άσπρο άλογο στο Σύνταγμα και να αναλαμβάνει τις τύχες της χώρας.

Κι όμως, φαίνεται πως αυτό δεν ισχύει για όλους. Υπάρχουν ακόμη πολιτικές πτέρυγες που θεωρούν πως είναι σε εξέλιξη κάποιο σχέδιο παλινόρθωσης της βασιλείας στην Ελλάδα. Ή πάντως επενδύουν στον «μπαμπούλα» τυχοδιωκτικά. Υπάρχουν ταπεινά κίνητρα, λένε, και από την άλλη: ο Μητσοτάκης προσβλέπει στις ψήφους των βασιλοφρόνων. Εδώ που έχουμε φτάσει, όμως, περισσότερα είναι τα φύλλα του βασιλικού που έχει κανείς στη γλάστρα του, παρά οι βασιλόφρονες.

Μιλάμε για μια δράκα ανθρώπων, μεγάλων σε ηλικία ως επί το πλείστον, που μετά βίας μπορούν να προσφέρουν κάποιες εκατοντάδες ψήφων στη ΝΔ (ακόμη και να δεχθούμε πως όλες θα πάνε «μονοκούκι» σ’ αυτήν), ανίκανες όμως να αλλάξουν τις εκλογικές σταθερές. Οπότε προς τι όλος αυτός ο κουρνιαχτός;

Το Τατόι ανήκει στο ελληνικό Δημόσιο, το διαχειρίζεται το υπουργείο Πολιτισμού, αν και η διαχείριση καταντάει ερήμωση. Μετά τις πυρκαγιές του 2021, η κατάσταση στο κτήμα είναι πολύ κακή και θα γίνεται ακόμη χειρότερη όσο θα μένει αναξιοποίητο.

Το Dumfries House θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πρότυπο για το Τατόι (Φωτογραφία: dumfries-house.org.uk).

Όπως πολύ σωστά είχε σημειώσει ο διδάκτωρ Ιστορίας και συγγραφέας Κώστας Μ. Σταματόπουλος σε συνέντευξή του στο Andro: «Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα το Τατόι θα είχε αποκατασταθεί, θα έβγαζε τα έξοδά του, θα ενίσχυε τον κρατικό κορβανά και θα είχε δημιουργήσει θέσεις εργασίας. Με τις τόσες δεκαετίες εγκατάλειψης, τις λεηλασίες, και τις συνακόλουθες καταρρεύσεις στεγών και κτιρίων, το Τατόι έχει χάσει την μάχη της αυθεντικότητας, πόσο μάλλον που δεν έχομε σαφή εικόνα του πριν. Επομένως η αποκατάσταση θα γίνει στο περίπου, με σύγχρονα υλικά, πράγμα αισθητικά επικίνδυνο».

Αυτή τη στιγμή υπάρχει μελέτη βιωσιμότητας του κτήματος Τατοΐου που πλησιάζει τον τρόπο που αξιοποιήθηκε το Dumfries. Μπορεί η μελέτη να μην έχει φτάσει σε νομοπαρασκευαστικό επίπεδο, αλλά όλοι ξέρουν πως ελάχιστες τροποποιήσεις μπορούν να γίνουν κι αν γίνουν θα είναι επουσιώδεις. Επιπλέον, για τις χρήσεις των ιστορικών κτιρίων έχει ήδη γνωμοδοτήσει το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων. Επομένως, ο καβγάς γίνεται χωρίς πάπλωμα.

Το θέμα, εν τέλει, δεν είναι τόσο τεχνικό όσο πολιτικό και… φαντασιακό. Τι θέλουμε να κάνουμε με το Τατόι; Να το αφήσουμε να είναι ένα άσυλο φαντασμάτων του παρελθόντος (στο στυλ: νυχτερίδες κι αράχνες, γλυκιά μου…); Ή να το αξιοποιήσουμε με όσο το δυνατόν πιο επωφελή -για το κοινό καλό- τρόπο;

Το να πιστεύει κανείς πως η αξιοποίηση του κτήματος θα σημάνει αυτομάτως και την επάνοδο της βασιλικής οικογένειας στην Ελλάδα, η οποία θα διεκδικήσει να έχει θέση στα ελληνικά πολιτικά πράγματα, συνιστά αστείο λογικό ακροβατισμό. Το 2022 δεν είναι 1967. Εχουμε προχωρήσει ως κοινωνία από τότε. Εχουμε άλλου τύπου διχασμούς να μας ταλαιπωρούν.

H συνάντηση του Πρίγκιπα Κάρολου με τον Κυριάκο Μητσοτάκη σημαίνει ότι η Ελλάδα άρχισε να… αγαπάει τους βασιλιάδες;

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιάννης Οικονόμου, σημείωσε χθες (26/4) για το κτήμα Τατοΐου: «Το Δημόσιο αποκαθιστά και διαχειρίζεται 32 κτίρια, ενώ προς αξιοποίηση σε ιδιώτες-επενδυτές θα δοθούν 22 κτίρια». Παράλληλα ανέφερε ότι ετοιμάζεται η σύσταση Εταιρείας Ειδικού Σκοπούγια να βγάλει τις προκηρύξεις για τους ιδιώτες, ενώ μετά την ολοκλήρωση των παρεμβάσεων και των έργων, που υλοποιεί το Δημόσιο εντός του κτήματος, η εταιρεία Ειδικού Σκοπού θα μετεξελιχθεί σε Φορέα Διαχείρισης του Τατοΐου υπό μορφή ΝΠΙΔ «με τη συμμετοχή στην Διοίκησή του εκπροσώπων του Δημοσίου, της Κοινωνίας των Πολιτών, αλλά και ιδιωτών».

Αυτή θα ήταν μια καλή φόρμουλα, καθώς αν τα αναλάβει όλα τα Δημόσιο, τότε, με την εμπειρία που έχουμε για τη… δράση του, είναι μαθηματικά βέβαιο πως το Τατόι θα πέσει σαν τραπουλόχαρτο κάποια στιγμή. Το θέμα είναι αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα προχωρήσει το θέμα ή κι αυτός θα το μεταφέρει στις καλένδες φοβούμενος πως θα έρθουν και θα τον πνίξουν τα φαντάσματα του παρελθόντος.

Άλλωστε, όλα αυτά τα χρόνια έχει αποδειχθεί πολλάκις ότι οι αράχνες του πολιτικού παρελθόντος έχουν τυλίξει με τον ιστό τους κάμποσους και κάμποσους.

Διαβάστε ακόμα: Κώστας Μ. Σταματόπουλος. «Η βασιλική οικογένεια ήταν πάντα κεντρώα».

TAGS :
βασιλιάς Κτήματο Τατοΐου Κωνσταντίνος Μητσοτάκης Πρίγκιπας Κάρολος

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook