Μην βιαστείτε να ψιλοπανηγυρίσετε. Η πολιτική απόφαση για διατήρηση της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, σημαίνει ακριβώς αυτό: ότι παραμερίστηκε πολιτικά, με βούληση πολιτική (όχι δική μας: η δική μας βούληση ήταν απλώς η αποδοχή των όρων της βούλησης των άλλων, των ισχυρών…), η αντίληψη του οικονομικού αδιεξόδου. και ότι έγινε δεκτή πολιτικά, με την πολιτική επιβολή τεχνικών όρων/τεχνικού στοιχήματος (ότι η εσωτερική υποτίμηση δεν θα διαλύσει εντελώς την οικονομία), η συνεχιζόμενη παραμονή μας στο ευρώ. Δηλαδή (α) η φθίνουσα χρηματοδότηση των συνεχιζόμενων, όσο και αν διαψεύδονται, ελλειμμάτων, (β) το roll-over των λήξεων δανείων, πολλών δανείων και (γ) το κυριότερο: η διατήρηση στην εντατική της ΕΚΤ και του ELA των ελληνικών τραπεζών. Αυτή η πολιτική απόφαση, με τη σειρά της, είχε δυο συνιστώσες: η μια είχε ως βάθρο τη μη-διακινδύνευση κραδασμών στην ίδια την Ευρωζώνη, η άλλη την αποδοχή του «ευρωπαϊκού ανήκειν» της Ελλάδας.

Η με εμπειρία στρατοπέδων συγκέντρωσης του ναζισμού Ευρώπη, δεν μπορεί να κατανοήσει τη «λόγια» συζήτηση στην Ελλάδα περί Χρυσαυγής.

Τις τελευταίες μέρες, που λέτε, και η μια και η άλλη απ’ αυτές τις διαστάσειςξανακλονίζονται. Η πρώτη: μετά από κάποιες εβδομάδες ανοιξιάτικου/καλοκαιρινού Grecovery (και μετά μια φάση bon pour l’ Orient success story….)ξαναπύκνωσε η συζήτηση για το «τρίτο πακέτο για την Ελλάδα» και τους όρους χρηματοδότησής του. Οι δικοί μας –προπαντός ο Γιάννης Στουρνάρας, ο ανεκδιήγητος Κυβερνητικός Εκπρόσωπος ούτως ή άλλως δεν μετράει!– πάλεψαν να αποδιώξουν τη συζήτηση, καθώς δεν έβγαινε πέρα. Και ο διεθνής/αγγλοσαξονικός τύπος και η γερμανική προεκλογική συζήτηση εγκατέστησαν όμως πάλι στο κέντρο το «ελληνικό αδιέξοδο». Αλλά η δεύτερη διάσταση είναι… όλη δική μας! Ρηχά και ανόητα, πλην εξόχως πολιτικά το ξεκίνησε ο (επικεφαλής των Σοσιαλιστών στο Ευρωκοινοβούλιο, που ο Ευ. Βενιζέλος ονειρευόταν με αυτό το «ευρωπαϊκό καπέλο» να κατεβάσει το πάλαι ποτέ διαλάμψαν ΠΑΣΟΚ στις Ευρωεκλογές!)Hannes Swobοda –Αυστριακός είναι, Γερμανός μετράει– όταν, βλέποντας ενεξελίξει τη φρίκη της Χρυσής Αυγής αμφισβήτησε την ικανότητα/λογική μιας τέτοιας Ελλάδας να αναλαμβάνει την ευρωπαϊκή κυλιόμενη προεδρία. Άσχετη η συζήτηση, ψιλοάχρηστη και όλη η ταρατατζούμ φλυαρία περί ελληνικής προεδρίας. Όμως, η με εμπειρία στρατοπέδων συγκέντρωσης του ναζισμού Ευρώπη, δεν μπορεί να κατανοήσει τη «λόγια» συζήτηση στην Ελλάδα περί Χρυσαυγής και θεσμικών δυνατοτήτων αντιμετώπισης όχι της Ακροδεξιάς, αλλά του εγκληματικά εκφραζόμενου Νεοναζισμού. Το ευρωπαϊκό ανήκειν της Ελλάδας αμφισβητείται από μέσα, από τη ρίζα της ιδιοσυστασίας της. Δεν είναι πια θέμα ανάλυσης, είναι θέμα πρακτικής πολιτικής. Θα ήταν εξόχως διδακτικό Κασιδιάρηδες και «Καραϊσκάκηδες» και Καιάδες να εμφανισθούν και να δράσουν ευθέως στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου: να τους δουν από κοντά, όχι ξορκίζοντάς τους εξ αποστάσεως.

Όμως… «εκείνοι εκεί» δεν φαίνονται διατεθειμένοι να μας αφήσουν, δημοκρατικότατα, να διακωμωδήσουμε (και) τη δική τους τη δημοκρατία.

Αυτό, θα είναι μια βαθύτερη εκδοχή Grexit. Αναίρεσης του ευρωπαϊκού ανήκειν της Ελλάδας.

 

Ο Αντώνης Παπαγιαννίδης είναι δημοσιογράφος.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top