Το κέρλινγκ κι άλλα μίκυ-μάους…

Τι κάνουν όλ’ αυτά τ’ απίθανα τ’ αθλήματα στους Ολυμπιακούς, τα κέρλινγκ (φωτογραφία) και δεν συμμαζεύεται;

Τα ’χει και τα δίκια του ο Βουλαρίνος, που λέει: Τι κάνουν όλ’ αυτά τ’ απίθανα τ’ αθλήματα στους Ολυμπιακούς, τα κέρλινγκ και δεν συμμαζεύεται, κι ό,τι παλαβό άλλο τους έχει κατέβει, με κριτές κάποια μάλιστα να κρίνουν, και να κερδίζει συχνά ο πιο προπονημένος στη… διαπλοκή;

Βέβαια, το τραβάει μετά πολύ το πράγμα ο δικός μου, και λέει πως μόνο στην μπάλα ξέρεις τι σου γίνεται, το πάει αλλού γι’ αλλού. Γιατί και στην μπάλα πάλι οι τύποι με τα μαύρα το πένθος δεν το ’χουν σε τίποτα να σου το φορέσουν, να σκοτώσουν μ’ ένα σφυριγματάκι καθοριστικότατο ομάδες και προσπάθειες μεγάλες, υπηρετώντας αυτοί ακόμα πιο σκοτεινά κι από τους ίδιους πρόσωπα και συμφέροντα.

Στο Σότσι το πρόσφατο, που η Ελλάδα η μακριά πάντα νυχτωμένη το ψιλο-πέρασε ντούκου λόγω μη… ιδιοτελείας μεταλλιακής (όπου, παρεμπιπτόντως, οι Ρώσοι μας υπερτίμησαν γι’ άλλη μια φορά στο στάδιο μέσα, και κατά την έναρξη των αγώνων και κατά τη λήξη τους, αλλά εμείς οι αιώνιοι μηδενιστές και αστοιχείωτοι με το γνωστό μπλαζέ μας ύφος τα εξορίσαμε κι αυτά όλα περιληπτικά στα ψιλά των ειδήσεων), στο Σότσι, λοιπόν, οι κριτές πράγματι ξαναχτύπησαν. Τη σφάξανε την τρομερή Κορεάτισσα στο πατινάζ για να βγει η δεύτερη Ρωσίδα πρώτη, μια και η πρώτη τους η πιτσιρίκα απογοήτευσε.

Αλλά πώς να βγάλει κανείς τέτοια αθλήματα από τους Ολυμπιακούς, χειμερινούς και μη; Πώς να βγάλεις την πάλη, την πυγμαχία, τα πολεμικά όλα, τις καταδύσεις, τόσα αρχαία και υπέροχα μαζί αγωνίσματα, για να γλιτώσουμε μια κι έξω από των κριτών τα κόλπα και την υποκρισία, από τόσων κατά καιρούς επίορκων την αντιαθλητική επιρροή; Έχουμε που έχουμε το ντόπινγκ να τρέχουμε και να μη φτάνουμε στον αιώνα τον άπαντα, πώς ν’ αλλάξουν τα πράγματα στον κόσμο εν μιά νυκτί, όταν παντού και πάντα θα υπάρχουν ανόητοι κι απατεώνες, με ήθος αντίθετο τελείως, τελικά, των σπορ, πόσω μάλλον των Ολυμπιακών Αγώνων; (Δεν θυμάστε κι εκείνη τη θλιβερή καημένη στη σφαιροβολία, που κέρδισε το 2004 μες στην Ολυμπία, και καμάρωνε σαν και πολύ γύφτικο σκεπάρνι, για να της το αφαιρέσουν λίγο μετά το μετάλλιο, γιατί πιάστηκε ντοπέ ακόμα κι εκεί μέσα; Πόσο βλαξ μπορεί κανείς πιο πολύ από αυτό να ’ναι;).

Τι κάνουμε, λοιπόν; Τι μπορεί να γίνει; Τίποτα μάλλον δραστικό. Και με τους κριτές, φευ, συνεχίζουμε, και με τους διαιτητές, και μ’ όλα τ’ αναγκαία κακά όλης αυτής της παγκόσμιας υπερέκθεσης, του κάθε αθλήματος τα δύσκολα και τα τρωτά. Και με το κέρλινγκ δυστυχώς, να φυσάνε και να σκουπίζουν και να γκαρίζουνε στον πάγο, και μ’ όποια άλλη παρόμοια κορύφωση της γελοιότητας δυστυχώς προκύπτει.

Για να ’χει και δουλειά μεταξύ μας έτσι κι ο Βουλαρίνος στην Ελλάδα, κι ένα σωρό άλλα παιδιά ίσως στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις σ’ όλες τις χώρες του κόσμου.

Διαβάστε ακόμα: Ελλάς! Ελλάς!

Ο Σωτήρης Κακίσης είναι ποιητής.

TAGS :
curling games olympic sport αθλημα κερλινγκ ολυμπιακο σπορ χειμερινοί

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook