Σάσα Βεζένκοφ Vs Κέντρικ Ναν: οι δύο κατά τεκμήριο καλύτεροι παίκτες της φετινής Ευρωλίγκα ενδέχεται να αναμετρηθούν στον τελικό.

Κατά το κοινώς λεγόμενο: όποια πέτρα και αν σηκώσεις, θα βρεις από κάτω έναν Έλληνα. Στα τέλη του μήνα η χάρη μας θα φτάσει έως το εξωτικό Άμπου Ντάμπι. Χίλιες και μια νύχτες μαγικές και μπασκετικές θα βιώσουμε, καθώς μετά τη χθεσινή επικράτηση του Παναθηναϊκού επί της Εφές, θα έχουμε ξανά δύο ελληνικές ομάδες στο Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκα. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο, δεν συνιστά μια πρωτοτυπία για την οποία πρέπει να βιώνουμε μια πρωτόφαντη χαρά.

Για όσους δεν θυμούνται, το περσινό Φάιναλ Φορ είχε πάλι τους δύο αιώνιους, με τους πράσινους να κατακτούν το έβδομο ευρωπαϊκό τους. Για άλλη μια φορά χάθηκε η ευκαιρία που δεν περιμένουμε μόνο εμείς οι Έλληνες, αλλά σχεδόν όλη η μπασκετική Ευρώπη: έναν τελικό με τους δύο τους αντάμα. Φέτος είναι πιο πιθανό παρά ποτέ. Να γιατί ζούμε μεγάλες στιγμές. Η πιθανότητα να έχουμε τον «τελικό των τελικών» είναι πιο εδραία από ποτέ.

Έχουν περάσει 30 ολόκληρα χρόνια από τότε που οι αιώνιοι βρέθηκαν σε Φάιναλ Φορ για δύο σερί χρονιές.

Φυσικά, ούτε η Φενέρ του Γιασικεβίτσιους ούτε και η Μονακό του Σπουνούλη πηγαίνουν στο Άμπου Ντάμπι για να δουν τα αξιοθέατα και να αποχωρήσουν από τη σεμνή τελετή. Θα παλέψουν μέχρις εσχάτων και ξέρουμε πολύ καλά πως έχουν και την ποιότητα και το σθένος να βάλουν πάρα πολύ δύσκολα στις ελληνικές ομάδες. Όμως, σχεδόν από την αρχή της φετινής σεζόν όλοι οι αναλυτές της Ευρωλίγκα έλεγαν με βεβαιότητα πως η φετινή διοργάνωση ήταν φτιαγμένη για τις δύο ελληνικές ομάδες.

Ο Ολυμπιακός το περασμένο καλοκαίρι έχτισε μια ομάδα ευρωπαϊκών προδιαγραφών θέλοντας να ξορκίσει το περσινό κάζο με τη Ρεάλ και το γεγονός ότι έκοψε πρώτος το νήμα της κανονικής περιόδου, δεν προκάλεσε σε κανέναν έκπληξη. Αντίθετα, ήταν πέρα για πέρα αναμενόμενο να συμβεί κάτι τέτοιο.

Από την άλλη, ο Παναθηναϊκός με την αίγλη του πρωταθλητή Ευρώπης και με ένα σύνολο που δεν άλλαξε στα βασικά του στοιχεία, μπορεί να παρουσίασε μεταπτώσεις στην ευρωπαϊκή πορεία του, εντούτοις όταν «έσφιξαν τα γάλατα», ήταν εκεί και μάλιστα με τόση ενέργεια που ουδείς από τους αντιπάλους που βρήκε στο διάβα του μπορούσε να υπερκεράσει. Σίγουρα όχι η Εφές, για την οποία το γεγονός ότι έφτασε τη σειρά στα πέντε ματς συνιστά μια επιτυχία.

Η μόνη ελπίδα μας είναι να μην μετατρέψουν, οι οπαδοί των δύο ομάδων το Άμπου Ντάμπι σε εμπόλεμη ζώνη.

Έχουν περάσει 30 ολόκληρα χρόνια από τότε που οι αιώνιοι βρέθηκαν σε Φάιναλ Φορ για δύο σερί χρονιές. Τώρα συνέβη, κάτι που δείχνει πως αναβιώνουν παλιές ωραίες εποχές. Τότε που οι μάχες του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού έδιναν άγρια χάρη στην τελική φάση της καλύτερης μπασκετικής διοργάνωσης της Ευρώπης.

Η μόνη ελπίδα μας είναι να μην μετατρέψουν, οι οπαδοί των δύο ομάδων το Άμπου Ντάμπι σε εμπόλεμη ζώνη. Οι άμοιροι κάτοικοι του Αραβακικού Εμιράτου δεν ξέρουν τι τους περιμένει. Δεν είναι σαν τους Ευρωπαίους που ξέρουν τι είδους λαίλαπα είναι οι ορδές των οπαδών. Ας ελπίσουμε πως δεν θα μας απασχολήσουν καθόλου όλα αυτά τα εξωαγωνιστικά ζητήματα και ότι θα περιοριστούμε στο προκείμενο που είναι η κατάκτηση του τροπαίου από μια ελληνική ομάδα. Πραγματικά δεν μας ενδιαφέρει ποια θα είναι, αρκεί να είναι ελληνική.

Το επιστέγασμα της υπεροχής μας θα είναι να βρεθούν και οι δύο στον τελικό (επιτέλους πρέπει να το ζήσουμε αυτό κάποια στιγμή) έτσι ώστε όλη η Ευρώπη να παραδεχθεί πως, ναι, το εθνικό μας άθλημα, το μπάσκετ, ποτέ δεν κατεβάζει τη σημαία των διεκδικήσεών του. Κάποιες φορές δείχνει να ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά. Αυτή τη φορά προς Άμπου Ντάμπι μεριά…

 

Διαβάστε ακόμα: Χουάντσο Ερνανγκόμεθ, ο αφιονισμένος Ισπανός ονειρεύεται το Φάιναλ Φορ.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top