1. Lehman Brothers, 2008
Η κατάρρευση των “δίδυμων πύργων” της αμερικανικής Οικονομίας και η αρχή του ντόμινο για μια σειρά από χρεωκοπίες που ακολούθησαν. Ακόμη και έως σήμερα, το τοπίο είναι θολό, αφού οι New York Times αποκάλυψαν ότι, όσο πλησίαζε η κρίση, το διοικητικό συμβούλιο είχε προβλέψει τη δημιουργία μικρότερων εταιρειών όπου μετέφερε πλήθος περιουσιακών της στοιχείων. Μέχρι την τελευταία μέρα της κατάρρευσης, οι ετήσιες αποδοχές του CEO Richard Fuld ή, αλλιώς, γορίλα της Γουόλ Στριτ, λόγω της επιρροής των αποφάσεων του, ήταν $ 480 εκατ. Όταν ρωτήθηκε από την επιτροπή του Κογκρέσου, απάντησε ότι τίποτα δεν είναι δίκαιο στη ζωή. Πριν από μερικές μέρες έσπασε τη σιωπή του μετά από επτά χρόνια ψυχανάλυσης, με το εξίσου ψευδοψυχαναλυτικό: «Ξέρετε τι έλεγε ο Φρόιντ; Μπορείτε να πείτε ό,τι θέλετε για μένα. Είμαι ΟΚ. Αρκεί να με αγαπά η μαμά μου. Και η δική μου μαμά είναι 96 χρόνων και με αγαπά πολύ».
Στην επόμενη σελίδα: Ο Μουγκάμπε δεν χορταίνει ποτέ!