Ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία μας. Όλοι το ξέρουν αυτό. Πρέπει να βάλουμε πλάτη. Αν δεν είχαμε τόσα νησιά και τόσο μήκος ακτογραμμών και ήμασταν ξερω ‘γω κάπου δίπλα στην Τσεχία, δεν θα είχε χτίσει εξοχικό ο Τομ Χανκς στην ορεινή Αντίπαρο, ούτε θα γινόταν παρέλαση χολυγουντιανών αστέρων στο all day restaurant “Η Στάνη του Νάμμου”. Επειδή όμως η Ελλάδα είναι έτσι όπως είναι, και είναι και της μόδας, πρέπει να βάλουμε πλάτη.
Το ακούμε πλέον και από επίσημες φωνές. Δεν εννοούν μόνο να δείξουμε κατανόηση και αυταπάρνηση. Εννοούν κυριολεκτικά να βαλουμε πλάτη: Αν βρεθούμε σε ένα μέρος που ενας τουρίστας δεν βρίσκει κάθισμα, πρέπει να κάνουμε εμείς το καθισματάκι για να ξαποστάσει στην πλάτη μας. Εντάξει, τραβηγμένο, υπερβολή. Υπερβολή; Μπορεί και οχι, σε λίγα χρόνια.
Με αφορμή παραινέσεις/υποδείξεις/ιδέες/προτάσεις του πνευματικού κόσμου της χώρας, σχετικά με το πως θα κάνουμε την διαμονή των τουριστών όσο το δυνατόν πιο comfy, και πιο συγκεκριμένα εμπνευσμένη από την ολόσωστη ιδέα να μην κάνουμε ποτέ ξανά οι Έλληνες διακοπές τον Αύγουστο, παραθέτω κάποιες σκέψεις/ιδέες/παραινέσεις που πραγματικά θα απογειώσουν το συγκεκριμένο πρότζεκτ και θα μαγνητίσουν σμήνη τουριστών. Κρατήστε το παρόν άρθρο. Οι ιδέες αυτές σε λίγα χρόνια θα είναι μέρος της ζωής μας.
Κλείστε τα μάτια, αφεθείτε… φανταστείτε ότι πηγαίνετε διακοπές το 2034, ακούστε το κυματάκι, το κράξιμο του γλάρου, και τώρα ανοίξτε τα ξανά: Είστε στη Μύκονο, κρυώνετε, φυσάει τρελά, δεν είναι μελτέμι, έχει και λίγο χιονόνερο, δεν έχετε φέρει τα σωστά ρούχα. Eίναι Μάρτιος. Καλύτερα να μην ανοίξετε τα μάτια ακόμα, έχει κι άλλο…
Ο Ιούνιος, ο Ιούλιος και ο Αύγουστος έχουν απαγορευτεί ως μήνας διακοπών για τους κατόχους ελληνικών διαβατηρίων. Αρχικά απαγορεύτηκε ο Αύγουστος, και οι Έλληνες υπήκοοι επιτρεπόταν να ταξιδεύουν εντός Ελληνικής επικρατείας μόνο Ιούλιο και Ιούνιο. Γεμισθέντος όμως του Αυγούστου, οι αλλοδαποί τουρίστες αναγκάστηκαν να κάνουν κρατήσεις και τον Ιούλιο, και γεμισθέντος και του Ιουλίου, γέμισαν και τον Ιούνιο. Ε, να μην κατουρήσουν και λίγο τον Μάιο και τον Απρίλιο οι τουρίστες μας;
Το Υπουργείο Τουριστικής Πρόνοιας κλέιδωσε και τον Μάιο και τον μισό Απρίλιο και έτσι οι Έλληνες τουρίστες απέκτησαν δικαίωμα παραθερισμού τον Μάρτιο και τον άλλο μισό Απρίλιο, αναλόγως με το που θα κάτσει η μπίλια του Πάσχα (το θέρος στην λέξη παραθερισμός ποιητική αδεία πλέον). Αυτομάτως και σταδιακώς, τα δελτία κοινωνικού τουρισμού μεταφέρθηκαν από Ιούνιο σε Φεβρουάριο. Είναι πολύ λογικό.
Οι ντόπιοι των τουριστικών προορισμών, καλούνται να παραχωρήσουν δωρεάν σε εποχικούς εργαζομένους τις οικίες τους, ενώ οι όψιμοι μή ντόπιοι ιδιοκτήτες χλιδάτων κατοικιών υποχρεούνται να τις ενοικιάζουν μόνο σε αλλοδαπούς. Σε όλες τις μηχανές αναζήτησης καταλυμάτων έχει μπει firewall και δεν υπάρχει η δυνατότητα search σε κατόχους ελληνικού διαβατηρίου.
Το Υπουργείο Τουριστικής Πρόνοιας αφήνει ένα παραθυράκι για ποσόστωση, σύμφωνα με το οποίο πρέπει ανα κατάλυμα, το ποσοστό Ελλήνων πολιτών να μην ξεπερνάει το 25%. Τα παιδιά μετράνε για μισό ενήλικο στο εν λόγω ποσοστό. Πολλοί επιτήδειοι κάνουν κρατήσεις με διαβατήρια ξένων φίλων τους, ωστόσο υπάρχει και δεύτερος έλεγχος άμα τη αφίξει στον εκάστοτε προορισμό, από τις ελληνικές αρχές που είναι αδυσώπητες και έχουν ακροβολιστεί στα λιμάνια και στα αεροδρόμια. Οι παραβάτες επιστρέφονται στον τόπο προέλευσής τους με παλιά φέρι του Αγούδημου που έχουν επιταχθεί για το σκοπό αυτό.
Στην Ηπειρωτική Ελλάδα τα πράγματα είναι πιο χαλαρά. Θα δεις και κάποιους Έλληνες σε παραθαλάσσια θέρετρα τον Ιούνιο. Πως ξεφεύγουν από τη δαγκάνα της τουριστικής αστυνομίας; Με απευθείας πλοίο από Μπάρι ή Ανκόνα, και καλά ως Ιταλοί. Φυσικά, δεν συγχρωτίζονται με τους καθαρόαιμους αγνούς αλλοδαπούς τουρίστες. Στις ταβέρνες κάθονται στα τραπέζια που είναι με το που βγεις από την τουαλέτα, ή στο τραπέζι μπροστά ακριβώς από την κουζίνα (chef’s table), που μυρίζει λιγο τηγανίλα και λίγο μασχάλη ταλαίπωρου βιαστικού ιθαγενή σερβιτόρου, ή στο τραπέζι που το βαράει ο ήλιος (αν δεν επιθυμεί κάποιος τουρίστας να ηλιολούεται τρώγοντας τον Αύγουστο).
Στις τουαλέτες υπάρχει πρόβλημα διότι εκεί που ο βασιλιάς πάει μόνος του, πάει και ο τουρίστας μόνος του και ο Έλληνας μόνος του, και το κόστος κατασκευής ξεχωριστής υποδομής για τους μεν και για τους δε, κρίθηκε υψηλό. Οι ντόπιοι παρακαλούνται αν είναι για number one ανάγκη να πηγαίνουν στο χωράφι, και αν είναι για number two, να κρατιούνται. Ορισμένοι επιχειρηματίες βέβαια έκαναν το extra mile και έχτισαν για τους έλληνες τούρκικες τουαλέτες, ορισμένες και με χαρτί υγείας, οι οποίες προφανώς, με την πάροδο του χρόνου μετονομάστηκαν σε ελληνικές. Τέλος, στα νησιά με λειψυδρία, οι Έλληνες παρακαλούνται να μην τραβάνε το καζανάκι στις δικές τους τουαλέτες ώστε να υπάρχει αρκετό νερό για το spa των τουριστών μας.
Πάμε και στο θαλασσινό μπάνιο. Εξυπακούεται ότι οι Έλληνες λούονται στις βραχώδεις παραλίες, μεταξύ των ωρών 10η βραδυνή και 7η πρωινή, ενώ σε περίπτωση που οι κανονικές (των τουριστών) παραλίες κατακλυστούν από μέδουσες, αχινούς, βρωμιές κλπ, αυτεπαγγέλτως όλες οι παραλίες του νησιού επιστρατεύονται και οι Έλληνες δεν δύνανται να λούονται σε καμία απολύτως παραλία καμία απολύτως ώρα της ημέρας, μέχρι την παρέλευση της κατάστασης έκτακτης παραλιακής ανάγκης.
Στα βουνά, τους καλοκαιρινούς μήνες ανθεί το τουριστικό αντάρτικο. Θαρραλέες ομάδες και οικογένειες Ελλήνων, έχουν καταλύσει σε δροσερές παραποτάμιες περιοχές υψηλού υψομέτρου, με σκηνές και εξοπλισμό παραλλαγής, και ειναι δύσκολα εντοπίσιμες ακόμα και με θερμική κάμερα τη νύχτα. Διακοπάρουν με σεβασμό προς το περιβάλλον (να ένα παράπλευρο κέρδος), λούονται στα ποτάμια και έχουν οργανωθεί σε μικρές τουριστοκοινότητες, μερικές εκ των οποίων έχουν και αμειβόμενο γιατρό ο οποίος κάνει το ανταρτικό του. Το αντάρτικο, η θητεία αυτή, δεν προσμετράται βέβαια στο “αγροτικό” των ιατρών, καθ’οτι παράνομη και προκλητική.
Ειρήσθω εν παρόδω, οι ιατροί που κάνουν το αγροτικό τους σε νησιά, εξυπηρετούν κατά απόλυτη προτεραιότητα τους τουρίστες και δευτερευόντως του Έλληνες/ντόπιους/εργαζομένους, ανεξαρτήτως βαρύτητας του περιστατικού, με άλλα λόγια το έγκαυμα ενός τουρίστα σαφώς και προηγείται του εμφράγματος ενός ντόπιου και τα Super Puma του ΕΚΑΒ χρησιμοποιούνται, όταν δεν τα έχει ανάγκη ένας τουρίστας, για τη μεταφορά ευπαθών προϊόντων όπως στρειδιών και εξωτικών φρούτων σε βίλες τουριστών.
Εντάξει μην μου αγχώνεστε, αυτά συμβαίνουν μόνο το καλοκαίρι. Εσείς είστε τυχεροί, διακοπάρετε τον Μάρτιο. Μπορείτε να περπατήσετε στα γραφικά άδεια κυκλαδίτικα σοκάκια ανενόχλητοι, να βγάλετε σέλφις στο ηλιοβασίλεμα στις 17:00, να κολυμπήσετε στην Ψαρρού με ισοθερμική στολή, να πιείτε γκαζόζα με τον δάσκαλο του χωριού και να σας διηγηθεί ιστορίες απο τον Ιούνιο και τον Σεπτέμβριο που κοιμάται σε φουσκωτό στρώμα αγκυροβολημένο σε πισίνα ξενοίκιαστης βίλας.
Το σάουντρακ των διακοπών σας, είναι το γνώριμο:
Θυμήσου τα καλοκαίρια εκεινον τον καιρόοο…
Η Αμφιτρίτη και ο Άδωνις ειναι μπετοόον
Και δεν υπάρχει τίποτα, να μας θυμίζει πιααααΑΑΑΑΑ
καλοκαιρινές διακοπές για πάααντα
στους τουρίστες δίνουμε τα πάααντααα
Ανοίξτε τωρα τα μάτια, είστε στον Αύγουστο του 2024. Ουφ! Ετοιμάστε αμέσως τις βαλίτσες σας, ανάλγητοι εκτοπιστές τουριστών, θρασύτατοι αρνητές συναλλάγματος! Καλα να περάσετε για φέτος, και μην παίρνετε πολύ θάρρος…
Διαβάστε ακόμα, από τον Αγούδημο στο Instagram: πώς ήταν οι διακοπές μας και πώς έγιναν.