Στο αντισυμβατικό, προβοκατόρικο και ερωτικό μυαλό του Helmut Newton 
Τα ποιητικά γυμνά του Man Ray 
Anton Corbijn: Ο άνθρωπος που μας έδειξε το πρόσωπο της rock μουσικής 
Μαρία Μαυροπούλου: «Το μόνο που δεν μπορεί να κάνει η τεχνητή νοημοσύνη είναι να ερωτευτεί» 
Ένα αντίο στον παραγωγό Τάκη Δημόπουλο που πέθανε την Παρασκευή 
Η φωτογραφία του Τσακαλίδη συγκλονίζει ακόμα, διεθνώς.
Βουβή κραυγή. Σαν φάσμα πόνου που βγαίνει από τα σωθικά με τόσο δυσανάλογο βάρος που δεν μπορεί να εκφραστεί με υλακή. Η φωτογραφία του Κωνσταντίνου Τσακαλίδη του πρακτορείου Sooc ήταν το επιστέγασμα όλων των πόνων που ένιωσαν οι συμπολίτες μας που είδαν το βιός τους να γίνεται παρανάλωμα του πυρός, τα ζωντανά τους να λαμπαδιάζουν ανήμπορα, τα δέντρα να πέφτουν ηττημένα, τον τόπο τους να ρημάζει, φέτος το καλοκαίρι.
Σήμερα, η ίδια εικόνα επιλέχτηκε από το περιοδικό TIME ώς μία από τις 100 κορυφαίες της χρονιάς. Μαζί με ενσταντανέ από την εισβολή Τραμπιστών στο Καπιτώλιο, από την αποχώρηση του αμερικανικού στρατού από το Αφγανιστάν, κ.α. Μπορείτε να δείτε όλες τις εικόνες που επέλεξε το περιοδικό TIME, εδώ. Μάλιστα, η φωτογραφία κοσμεί και ένα από τα 4 εξώφυλλα της έντυπης έκδοσης του περιοδικού γι αυτή την εβδομάδα.
Η δέηση της γιαγιάς στην Εύβοια προς έναν αιματοβαμμένο ουρανό που δεν στέκει προστάτης των ανθρώπων, αλλά δικάζει αυτούς που κριμάτισαν εις βάρος της φύσης, θυμίζει την κραυγή του Μουνκ, με τη μόνη διαφορά πως ο ιμπρεσιονισμός της δεν λειτουργεί στη συγκεκριμένη περίπτωση ως αισθητικό αποτέλεσμα, αλλά ως υπόμνηση πως ο άφατος καημός δεν έχει φωνή, ωστόσο είναι τόσο δυνατός που σωματοποιείται, ενώνεται με τη σάρκα, τα κόκαλα και τη συνείδηση του ανθρώπου που πάσχει.
Ένα από τα 4 εξώφυλλα του νέου τεύχους.
Είναι ένα μνημείο αυτή η φωτογραφία (πάλι όχι με την πρόδηλα αισθητική της δύναμη), διότι ακόμη κι αν περάσουν χρόνια και η συλλογική μνήμη ξεχάσει αυτά που συνέβησαν το καλοκαίρι του 2021, (πάντα θα ξεχνάμε, είμαστε καταδικασμένοι ως άνθρωποι να προχωράμε αφαιρώντας θρηνητικά κομμάτια του παρελθόντος), αυτή η φωτογραφία θα μας υπενθυμίζει πως ζήσαμε την κόλαση επί της γης. Αυτή η φωτογραφία -με την κρουστική της δύναμη- θα μας δηλοί πως ο άνθρωπος είναι ο μέγας-μικρός τραγωδός της ζωής του. Τίποτα δεν μας ανήκει στην πραγματικότητα και τα πάντα μπορούν να χαθούν σε ένα ξαφνικό γύρισμα της μοίρας.
Έχουμε χρέος να θυμόμαστε αυτή τη γιαγιά γιατί είναι η γιαγιά όλων μας. Είναι ο συλλογικός μας πόνος αποτυπωμένος σε ένα πρόσωπο άκακο, άδολο. Η επιλογή του περιοδικού TIME μας το υπενθυμίζει.
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
