Κάνω μια απεγνωσμένη προσπάθεια να μη θίγω τη νοημοσύνη και τον κοινό νου. Δεν είναι όμως εύκολο διότι -εύλογα- η οργή για τα δρώμενα φέρνει θυμό και ο θυμός μπλοκαρίσματα στους συλλογισμούς μας.
Έχω αρκετές φορές εξηγήσει σε φίλους -και τους έχω εκνευρίσει- αναφέροντας ότι βρίσκω τελείως απίθανο το να «πέσει ο Τσίπρας…» (αν ο άνθρωπος δεν πάθει κάτι σοβαρό με την υγεία του). Και ότι -κατ´εμέ- δε θα έχουμε ξανά εκλογές ως το 2019.
Θυμίζω τον ουσιαστικότερο λόγο: Είμαστε η μόνη χώρα στη Δύση (Ευρώπη και ΗΠΑ) που η Κυβέρνηση είχε μόλις πριν από ένα χρόνο δύο φορές εκλογές και ένα δημοψήφισμα. Σαν συνέπεια, ο Τσίπρας δεν υποχρεώνεται από κανένα Σύνταγμα ή Νόμο να κάνει εκλογές, ενώ για όλους τους άλλους σύντομα επίκεινται.
Αυτήν τη φορά, λοιπόν, σας καλώ να απαντήσετε κατ´ιδίαν σε δύο μόνο απλές ερωτήσεις:
Α. Αν ήσασταν εσείς ο Αλέξης Τσίπρας (με τη νοοτροπία και την πορεία του που όλοι γνωρίζετε) και βλέπατε την ψαλίδα των δημοσκοπήσεων να αυξάνεται συνεχώς σε βάρος σας, θα αποτολμούσατε να προκαλέσετε για οποιονδήποτε λόγο εκλογές, γνωρίζοντας ότι είναι κάτι περισσότερο από σίγουρο ότι θα τις χάνατε πανηγυρικώς;
Β. Αν ήσασταν ένας από τους 152 βουλευτές της ισχνής πλειοψηφίας του ΣΥΡΙΖΑ, θα διανοούσασταν ποτέ να καταψηφίσετε τον οποιονδήποτε Νόμο (ή να πείτε ΝΑΙ σε μία πρόταση μομφής), γνωρίζοντας ότι ρισκάρετε να χάσετε και τον λουφέ και τη γλύκα της εξουσίας να σας χαιρετούν ένστολοι την ώρα που μπαινοβγαίνετε στη Βουλή;
Διαβάστε ακόμα: Η ύβρις του Αλέξη Τσίπρα
Αν συμφωνείτε με τις λογικές απαντήσεις που προκύπτουν από αυτές τις δύο ερωτήσεις, προκύπτει δυστυχώς και μία τρίτη που άπτεται (sorry) ενός πιθανού παραλογισμού σας!
Προς τι καταναλώνετε τώρα χρήσιμη φαιά ουσία, με το να σκέπτεστε και να συζητάτε (έχοντας ως βάση τις ενδείξεις των σφυγμομετρήσεων ανθρώπων που οι σφυγμοί τους ανεβοκατεβαίνουν με κίνδυνο εμφράγματος) για το ποιο σχήμα από τα υπάρχοντα ή ποιο νέο θα μπορούσε να αντιμετωπίσει αποτελεσματικότερα τη σημερινή κατάσταση, εφόσον στα 3 (τρία) χρόνια που μας υπολείπονται έως τις επόμενες εκλογές, οι τρέχουσες αντικειμενικές συνθήκες θα έχουν άρδην και πλήρως ανατραπεί, ενώ μπορεί να έχουν μεταβληθεί και οι κανόνες του παιχνιδιού (εκλογικός νόμος, ψήφος στα 15 κ.α.);
Αν πρόκειται για ένα γύμνασμα για να περνάει η ώρα σας, καλώς. Μήπως όμως, επειδή είναι κουραστικό και τελείως ανώφελο τόσο για τη διατήρηση των αντοχών σας όσο και για την υπομονή που χρειαζόμαστε όλοι μας, θα ήταν καλύτερα να αρχίσετε να αποφεύγετε αυτήν την ταλαιπωρία;
Χαρακτηρίζομαι ως μόνιμα απαισιόδοξος. Ίσως επειδή ο ρεαλισμός είναι εχθρός κάθε ελπίδας… Προσπαθώ πάντα να βλέπω τη ζωή όπως είναι και όχι όπως θα ήθελα να είναι. Δε μου βγήκε ποτέ σε κακό να προετοιμάζομαι για το χειρότερο! Όποτε ερχόταν, με έβρισκε προετοιμασμένο και έτοιμο. Όποτε έπεφτα έξω, άνοιγα ένα κρασί και έπινα στα λάθη μου!
Χαίρομαι κι εγώ πολύ με τα όσα συνέβησαν στο Συμβούλιο Επικρατείας (ΣτΕ). Θα μπορούσε να αποτελεί μια πολύ καλή ένδειξη ότι η Δικαιοσύνη μας συνέρχεται.
Ως απαισιόδοξος-ρεαλιστής όμως δεν πιστεύω ΔΥΣΤΥΧΩΣ ότι μια στεγανή κατσαρόλα, που έγινε σουρωτήρι από τις τρύπες που ανοίχτηκαν τα τελευταία 25 χρόνια, μπορεί να αποκτήσει σύντομα τη στεγανότητά της…
Γενικά: Όσο παραμένουν κάποια ίδια πρόσωπα σε μια εξουσία, κατ´εμέ ισχύει το: μια φορά εκβιαστής, πάντα εκβιαστής!
Σας εύχομαι να έχετε ένα χαρούμενο Σ/Κ στο μικρόκοσμο που εσείς οι ίδιοι ελέγχετε…
Διαβάστε ακόμα: Οι τελευταίες μέρες του πρώην Βασιλικού Κτήματος στο Τατόι