tsipras

Ο Τσίπρας μίλησε στο λαό του ΟΧΙ. Μίλησε στην καρδιά τους. Και τελικά τους εξαπάτησε.

Τις τελευταίες ημέρες έδωσα αρκετές συνεντεύξεις σε ξένα τηλεοπτικά δίκτυα με την ιδιότητα του οικονομολόγου και του πολιτικού αναλυτή. Φαντάζομαι ότι επανέρχονταν όχι μόνο για τη μνημειώδη φωτογένειά μου, αλλά κυρίως για τον ευθύ (και συχνά non politically correct) τρόπο που εκφράζω τις απόψεις μου. Αυτό που βασικά προσπαθούσαν να καταλάβουν όλοι οι ξένοι δημοσιογράφοι ήταν ο τρόπος με τον οποίο εμείς οι Έλληνες σκεφτόμαστε και ψηφίζουμε. Είχαν μπερδευτεί οι κακόμοιροι, γιατί αδυνατούσαν να χωνέψουν ότι ευχαρίστως θα ψηφίζαμε και θα απαντούσαμε σ΄ένα ερώτημα που εκ των πραγμάτων δεν υφίστατο.

Παρατηρούσα λοιπόν με ενδιαφέρον τη λογική έκπληξή τους και τη συνέκρινα με την «επιθετική» απάθεια των Ελλήνων συνεργατών τους, των επονομαζόμενων και «fixers». Οι fixers είναι οι κατά τόπους αυτόχθονες συνοδοί όλων των ξένων συνεργείων που κανονίζουν όλα τα διαδικαστικά (μεταφορές, μεταφράσεις, διευκολύνσεις, κ.λπ.), προκειμένου οι φιλοξενούμενοι ανταποκριτές να κάνουν τη δουλειά τους αμέριμνοι, χωρίς να πρέπει οι ίδιοι να επιλύουν προβλήματα επικοινωνίας και μεταφορών.

Οι περισσότεροι από τους fixers που γνώρισα με κοιτούσαν περίεργα, προφανώς γιατί οι περισσότεροι ήταν νέοι, άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι, γοητευμένοι «δυστυχώς» από τα ψέματα και τις αρλούμπες του Τσίπρα. Δεν μπορώ να ξεχάσω το ύφος μιας εξ αυτών, όταν μετά τη συνέντευξη άρχισα να αναλύω τους λόγους για τους οποίους η προπαγάνδα του Τσίπρα, του Φίλη, του Βαρουφάκη και των λοιπών «δημοκρατών» μου θύμιζε επαγγελματική προπαγάνδα ολοκληρωτικών καθεστώτων στα μισά του προηγούμενου αιώνα.

«Ε, όχι κι έτσι !» μου λέει η συμπαθής δεσποινίδα. «Δηλαδή θέλετε να μου πείτε πως ό,τι λένε είναι ψέματα;» με ρωτά. Όχι, της λέω. «Ούτε όσα έλεγε ακόμα και ο Χίτλερ ήταν ψέματα. Υποστήριζε, για παράδειγμα, ότι για την κατάντια της Γερμανίας έφταιγε η Συνθήκη των Βερσαλλιών. Αληθές εν μέρει. Στη συνέχεια, όμως, έλεγε ότι την ευθύνη για τη σύνταξη και την επιβολή της συνθήκης την έφεραν οι Εβραίοι. Απολύτως ψευδές. Το ίδιο ακριβώς κάνουν και τα μέλη της κυβέρνησης με το θέμα των τραπεζών: «Λυπούμεθα για την ταλαιπωρία, αλλά οφείλεται στο αναγκαστικό κλείσιμο των τραπεζών. Αληθές. Για το κλείσιμο, όμως, των τραπεζών φταίνε οι δανειστές. Ψευδές!

Μου έριξε μία υποτιμητική ματιά και αποκρίθηκε μ’ ένα ενοχλητικό «ΟΚ», βάζοντάς με -μ’ έναν αψύ τρόπο- στη θέση μου… Ελπίζω να πάνε όλα καλά γι’ αυτό το κοριτσάκι και γρήγορα να μάθει να αντιλαμβάνεται τι σημαίνει ψέμα, υπερβολή, απάτη, ανικανότητα και διαστρέβλωση της Δημοκρατίας. Ελπίζω να συνειδητοποιήσει ότι η χώρα μας κινδυνεύει να καταρρεύσει τελείως, επειδή μια μεγάλη μερίδα του λαού δεν δεχόταν να κοπούν τα επιδόματα έγκαιρης προσέλευσης!

Προφανώς είναι δικαίωμα ενός λαού να αποφασίζει μόνος για τη μοίρα του. Όχι όμως για να απαιτήσει δανεικά. Εκεί πρέπει να συμφωνήσει κι ο δανειστής.

Ο Τσίπρας μίλησε σ’ αυτούς. Μίλησε στην καρδιά τους. Τους μετέδωσε τον… έρπητά του. Και τελικά τους εξαπάτησε στο όνομα μιας παράλογης ερμηνείας της Δημοκρατίας. Προφανώς είναι δικαίωμα ενός λαού να ψηφίζει και η πλειονότης του να αποφασίζει. Όχι, όμως, για να απαιτήσει δανεικά. Εκεί πρέπει να συμφωνήσει κι ο δανειστής. Έχουμε το δικαίωμα και οφείλουμε να αποφασίζουμε για θέματα τα οποία εξαρτώνται από εμάς. Δεν έχουμε, όμως, το δικαίωμα να αποφασίζουμε μόνοι μας για ζητήματα των οποίων η λύση απαιτεί και τη δημοκρατική συναίνεση άλλων λαών.

Ο μεγάλος ηγέτης οραματίζεται, αποφασίζει και οδηγεί. Εν προκειμένω, είτε οραματίζεσαι την έξοδο από την ΕΕ και διαολοστέλνεις τους «κακούς δανειστές που σου ρουφούν το αίμα» (σημ. Πρόκειται για τις χώρες που μας δανείζουν με χαμηλότερο επιτόκιο απ’ ό,τι εκείνες δανείζονται) είτε παραμένεις δεμένος στο άρμα της Ευρώπης και διεκδικείς ορθά το μέγιστο δυνατό. Εσύ, χαρούμενε ηγετίσκε, το μόνο που έκανες ήταν να κοροϊδέψεις – και, τελικά, να αγνοήσεις- έναν ταλαιπωρημένο λαό και μετά να πιπιλίσεις με μανία το άγχος που φύτρωσε στα χείλη σου, ενώ έτρωγες απανωτές σφαλιάρες όπου βρισκόσουν εκτός Ελλάδος.

Ζητάς τώρα ένα τρίτο μνημόνιο, το οποίο θα το βαφτίσεις «Πακέτο για την παραγωγική ανασυγκρότηση με κούρεμα δανείου», και θέλεις να το περάσεις από τη Βουλή στα αγγλικά, την ίδια στιγμή που τα τσιράκια σου συνεχίζουν να αποκαλούν όλους εμάς «Γερμανοτσολιάδες».

Όντας πάνω απ΄όλα πατριώτης, εύχομαι αυτήν τη φορά να πετύχεις και, παρά τις χθεσινές απώλειες που θέτουν εν αμφιβόλω τη δεδηλωμένη, να καταλήξεις σε συμφωνία. Αλλά και να καταφέρεις να την υλοποιήσεις μέσα στην κινούμενη άμμο της παρούσας Βουλής. Επειδή όμως το πολιτικό προσωπικό που σε συνοδεύει δεν μπορεί να φτιάξει ούτε ελληνικό καφέ, προτείνω σιγά-σιγά να ετοιμάζεσαι για μια ήπια, ηρωική έξοδο. Και μη σε νοιάζει… δεν θα την πούμε παραίτηση! Θα τη βαπτίσουμε πολιτική αναβάθμιση, με στόχο την αυτοσυγκέντρωση και το στοχασμό για τη δημιουργία ενός παγκόσμιου σοβιέτ. Είμαι σίγουρος πως όλοι όσοι σε συνεχάρησαν για τον προφανή εμπαιγμό του εκλογικού σώματος, εκείνα τα τοτέμ της Δημοκρατίας – οι κ.κ. Κάστρο, Μαδούρο κ.λπ.- με χαρά θα σου δώσουν τα φώτα τους…

Με αγάπη,

Ο Είρων

 

Διαβάστε ακόμα: Τι -πραγματικά- σημαίνουν οι λέξεις Αξιοπρέπεια, Γερμανοτσολιάς, Πεντοζάλη;

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top