Ω, τι μπαναλιτέ! 
Τι γίνεται με τα ιατρικά απόβλητα της Covid-19; 
Πολάκης – Άδωνις: «Δυό γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα…» 
Α. Εξαδάκτυλος: «Συνηθίσαμε να πεθαίνουν εκατό άνθρωποι την ημέρα» 
Covid-19: τι εννοούμε όταν λέμε ότι η νόσος θα γίνει ενδημική; 
Υπέρ ή κατά του εμβολίου; Στο άμεσο μέλλον, ενδέχεται, η απόφαση του καθενός να έχει και άμεσες επιπτώσεις ( George Vitsaras / SOOC).
H σωρευτική χαρά από το άνοιγμα της αγοράς, των μπαρ και των δραστηριοτήτων των πολιτών, ως ένα δείγμα πως τα πράγματα πάνε σαφώς καλύτερα σε σχέση με πριν από ένα μήνα, είναι κάτι που χρειαζόμασταν. Μόνο που για να συμβεί είχε προηγουμένως καταγραφεί μια σημαντική πρόοδος στον αριθμό των εμβολιασθέντων. Έτσι για να μην πιστεύουμε πως έγινε κάποιο θαύμα και μας «λυπήθηκε» ο ιός.
Αυτό σημαίνει πως τα αισιόδοξα μηνύματα θα διαρκέσουν και να πληθαίνουν όσο οι συμπολίτες μας σπεύδουν στα εμβολιαστικά κέντρα και ενισχύουν τον οργανισμό τους με τη μόνη άμυνα που μας παρέχει αυτή τη στιγμή η επιστήμη: το εμβόλιο. Φευ, δεν συμβαίνει έτσι ακριβώς.
Το τελευταίο διάστημα καταγράφεται επισήμως μια επιβράδυνση στους εμβολιαστικούς ρυθμούς του πληθυσμού. Τυχαίο; Μάλλον όχι. Υπάρχουν περιπτώσεις, όπως αυτή της Σάμου, όπου ανεστάλη το σχέδιο «Γαλάζια Ελευθερία», καθώς οι ντόπιοι έδειξαν χαμηλό ζήλο να εμβολιαστούν.
Αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση, στη χώρα μας φτάνουμε στο όριο των 4 εκατομμυρίων εμβολιασμένων (τουλάχιστον με μια δόση). Είναι ένα δεδομένο που δεν είναι άσχημο, αλλά δεν είναι καλό. Μας απομένει πολύς δρόμος έως την μαζική οχύρωση απέναντι στον κορωνοϊό. Τι γίνεται, όμως, με εκείνους που φανατικά επιμένουν να μην κάνουν το εμβόλιο;
Ηδη ξεκίνησε μια ανοιχτή συζήτηση (έστω και δειλά ακόμη) για το αν οι πολίτες που έκαναν το χρέος τους και εμβολιάστηκαν θα πρέπει να έχουν κάποια σημαντικά προνόμια έναντι των υπόλοιπων. Αρκετοί επιστήμονες (βλ. Γώγος, Τζανάκης) τάσσονται υπέρ αυτής της διάκρισης.
Το μέλλον, λοιπόν μας επιφυλάσσει κοινωνικούς διαχωρισμούς που δεν θα στηρίζονται στο κλασικό δίπολο «πλούσιος-φτωχός», αλλά στο εμβολιασμένος ή μη εμβολιασμένος; Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Μπορεί τα κυβερνητικά στελέχη να μην το λένε ακόμη ευθαρσώς, ωστόσο αυτή η συζήτηση θα ενταθεί από τον Σεπτέμβριο και μετά.
Τότε θα έχει διευκρινιστεί κιόλας και η «ταυτότητα» των μη εμβολιασμένων. Παραμένουν τέτοιοι επειδή δεν βρίσκουν ραντεβού ή υπάρχει θέμα με την επάρκεια των εμβολίων ή είναι αρνητές από άποψη; Προφανώς οι πρώτοι δεν έχουν καμία σχέση με τους δεύτερους.
Υπάρχει ένα δεδομένο θέμα που αφορά τη δημοκρατία και την ελευθερία της επιλογής. Αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε πολίτη είναι να διαθέτει τον εαυτό του όπως εκείνος επιθυμεί και να μην υποτάσσει σε υγειονομικές οδηγίες ακόμη κι αν αυτές είναι καλοπροαίρετες. Από την άλλη, όμως, επειδή ακριβώς ζούμε σε έκτακτες στιγμές, το γενικό καλό υπερτερεί του ατομικού.
Σε όλα αυτά τα ερωτήματα θα κληθούν να απαντήσουν νομομαθείς, συνταγματολόγοι, πολιτικοί και επιστήμονες. Είναι μια άκρως δύσκολη εξίσωση και είναι δεδομένο πως αν δεν τον τηρηθούν όλα τα προσχήματα θα προκαλέσει έντονες ρηγματώσεις στο κοινωνικό σώμα, έως και πολωτικές συμπεριφορές και από τις δύο πλευρές.
Πρόσφατα κορυφαίοι υπουργοί της κυβέρνησης επισήμαναν πως αυτή η συζήτηση έχει ξεκινήσει παγκοσμίως και σε κάποιες χώρες ήδη εφαρμόζονται τα προνόμια υπέρ των εμβολιασμένων. Σημείωναν, δε, πως μόνο όταν θα είμαστε σίγουροι γιατί δεν εμβολιάζονται κάποιοι συμπολίτες μας θα μπορεί η οργανωμένη πολιτεία να προχωρήσει σε κάποια μέτρα. Σαν να λέμε: η συζήτηση έχει μπει ήδη σε ράγες και κάποια στιγμή θα αναπτυχθεί με ταχύτητα.
Η πρόσφατη ανακοίνωση των εργαζόμενων της Alpha Bank προς τη διοίκηση της τράπεζας να επιβάλλει υποχρεωτικό εμβολιασμό, να προχωρήσει σε υποχρεωτική άδεια και στέρηση μισθού στους αρνητές ανοίγει τον Ασκό του Αιόλου. Μπορεί η διοίκηση της τράπεζας να μην πήρε θέση (πώς θα μπορούσε άλλωστε;), όμως, είναι δεδομένο πως τέτοιου είδους ενέργειες θα πληθαίνουν το αμέσως επόμενο διάστημα.
Σε λίγο ουδείς θα μπορεί να πετάξει την μπάλα στην εξέδρα. Θα έρθει και η στιγμή των μεγάλων αποφάσεων. Είναι πολύ πιθανό αυτά τα προνόμια να δοθούν στους εμβολιασμένους, δίχως όμως να καταστεί υποχρεωτικός ο εμβολιασμός σε όλους. Και πάλι, όμως, θα πρέπει να κρατήσουμε μικρό καλάθι για κάποιες κατηγορίες επαγγελμάτων. Τι θα γίνει, ας πούμε, με τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό που εξακολουθούν να απορρίπτουν το εμβόλιο;
Κατά τη γνώμη μας αυτό είναι ένα σωστό μέτρο. Δεν γίνεται να υπάρξει ένας νόμος που να ορίζει οριζόντια και κάθετα τους εμβολιασμούς. Θα ήταν επικίνδυνο κάτι τέτοιο για τα δημοκρατικά κεκτημένα μας. Ωστόσο, είναι δικαίωμα και των εμβολιασμένων να ζητούν περισσότερες ελευθερίες έναντι των αρνητών.
Παράδειγμα απτό και καθημερινό: γιατί να μην μπορεί να πάει κινηματογράφο ή σε μια συναυλία ένας εμβολιασμένος; Γιατί να φοράει τη μάσκα του συνεχώς και γιατί να μην μπορεί να ταξιδεύει με το πιστοποιητικό του; Γιατί να του φράσσει το δρόμο ένας αρνητής;
Θα λειτουργήσει σαν Σολομώντας η πολιτεία ή να περιμένουμε να ακολουθήσει τη σκληρή γραμμή θέτοντας επί τάπητος την ελευθερία του ατόμου στην υπηρεσία του κοινού καλού; Ιδού ένα άλυτο -επί του παρόντος- ερώτημα.
Διαβάστε ακόμα: Δικαίωμα σου να μην εμβολιαστείς αλλά όχι να μην τεσταριστείς.
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
