Υπάρχει και ένα όριο στο μικροκομματικό παιχνίδι (Konstantinos Tsakalidis / SOOC).

Είναι γνωστό: στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται και άλλα που γίνονται και δεν λέγονται. Στη ζωή, όμως, που είναι υπέρτερη της πολιτικής υπάρχουν πράγματα που δεν πρέπει να τα αγγίζεις. Ούτε τα λες ούτε και τα κάνεις.

Εντέλει, το σημαντικότερο μάθημα για έναν πολιτικό δεν είναι ούτε να πηγαίνει με το ρεύμα ή κόντρα σ’ αυτό, ούτε μόνο να είναι χρήσιμος, αλλά σε όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του να μπορεί να σκέφτεται σε ανθρώπινους όρους. Να μην αφήνει το μικροκομματικό συμφέρον και τον φτηνό εντυπωσιασμό να τον παρασύρει και μαζί του να παίρνει σβάρνα κι άλλους ανθρώπους.

Η Μάγδα Φύσσα δεν επιδίωξε ποτέ να χρησιμοποιήσει τον προσωπικό της αγώνα για αλλότριους σκοπούς ούτε έδωσε και το δικαίωμα σε κάποιον ή κάποιους να μιλήσουν εξ ονόματός της.

Τι ιδέα ήταν αυτή του Γιάνη Βαρουφάκη να προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας την Μάγδα Φύσσα; Ποια φαεινή ιδέα του κατέβηκε; Τι είδους συνομιλία είχε με το μαξιλάρι του; Όποια και αν είναι η απάντηση, το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο: πρόκειται περί ασύγγνωστης αμετροέπειας στα όρια της τυμβωρυχίας. Δεν είχε καν το τακτ να ενημερώσει την ίδια για την πρόθεσή του. Αν μη τι άλλο θα τον έσωζε από το ηχηρό «όχι» που άκουσε, εντέλει, από τη μητέρα του Παύλου.

Η Μάγδα Φύσσα είναι μια μητέρα που προσπαθεί να βρει το δίκιο της και λειτουργώντας με ακεραιότητα, στη μνήμη του αδικοχαμένου της γιου, στέκεται όρθια καθημερινά στο δικαστήριο. Είναι, όντως, ένα σύμβολο για όλους μας. Η ίδια, όμως, ούτε επιδίωξε ποτέ να χρησιμοποιήσει τον προσωπικό της αγώνα για αλλότριους σκοπούς ούτε έδωσε και το δικαίωμα σε κάποιον ή κάποιους να μιλήσουν εξ ονόματός της.

Δεν είναι, όμως, η πρώτη φορά που η ασάφεια του ανδρός παύει να είναι δημιουργική και καταντάει κουραστική έως και επικίνδυνη.

Αυτό που έπραξε ο Γιάνης Βαρουφάκης ήταν βαρύτατο ολίσθημα. Οχι μόνο από την πολιτική σκοπιά, αλλά και την αμιγώς ανθρώπινη. Πρώτον, έδειξε πως δεν αντιλαμβάνεται την έννοια του Προέδρου της Δημοκρατίας και τι συμβολίζει στο εσωτερικό και το εξωτερικό και δεύτερον φάνηκε αδύναμος να κατανοήσει τον πραγματικό αγώνα της Μάγδας Φύσσα.

Δεν είναι, όμως, η πρώτη φορά που η ασάφεια του ανδρός παύει να είναι δημιουργική και καταντάει κουραστική έως και επικίνδυνη. Οφείλει κάποια στιγμή να κατανοήσει πως δεν είναι τα πάντα «εικόνα» και «θεωρία». Ενδέχεται σ’ αυτά να κινείται άνετα, δείχνουν να είναι ένα από τα προνομιακά πεδία του. Επειδή, όμως, έχει δημόσιο λόγο είναι υποχρεωμένος να προσέχει τι λέει, τι κάνει και τι προτείνει.

Λίγη σοβαρότητα δεν έβλαψε κανέναν. Ούτε και τον ίδιο θα τον βλάψει. Καλό θα είναι, έστω κι αργά, να δοκιμάσει κι αυτή την εκδοχή του πολιτικού του παρουσιαστικού.

 

Διαβάστε ακόμα: Αλέξη Γεωργούλη, το πρόσωπό σου δεν θυμίζει ευρωβουλευτή.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top