Ο ιαλουρονικός Τσάρος του ξανθού γένους

Ο ευσταλής Τσάρος της Ρωσίας (Φωτογραφίες: Associated Press).

Ο Γκορμπατσόφ ήταν ο «εξωμότης» με το διαβολικό σημάδι στο κούτελο. Ο Γιέλτσιν ήταν ένας αλλοπρόσαλλος καβγατζής, ολότελα παραδομένος στις αψιές αγκάλες της βότκας. Αν οι Ρώσοι έψαχναν τον επόμενο «πατερούλη» τους, πολύ πιθανό καθώς έτσι γαλουχήθηκαν επί δεκαετίες, τότε η έλευση του Βλαντιμίρ Πούτιν ανέδειξε όλες τις πτυχές του εθνικού πατερναλισμού.

Σε μια εποχή που το κυρίαρχο δίπολο των υπερδυνάμεων είχε καταρρεύσει, ο κομμουνισμός αποδεικνυόταν ο μεγάλος χαμένος και η Ρωσία έμοιαζε με βασίλισσα χωρίς θρόνο, ο Πούτιν γινόταν στην αρχή μια κάποια λύση για να εξελιχθεί στη μόνη λύση.

Ευσταλής, ακμαίος, σκληροπυρηνικός, κουβαλώντας την εμπειρία του ΚαΓκεΜπίτικου παρελθόντος του, ο Πούτιν έγινε ο ιδεότυπος για τον σύγχρονο παραζαλισμένο Ρώσο: ξεκίνησε από τα χαμηλά, απέδειξε πολύ γρήγορα τις δυνατότητές του, ανήλθε στην ιεραρχία της πολιτικής ζωής και, τελικά, όλο το σύστημα έπεσε στα πόδια του για να μην καταρρεύσει εντελώς. Το 1999 γίνεται πρωθυπουργός και ένα χρόνο μετά πρόεδρος της Ρωσίας. Από εκεί και πέρα η μονοκρατορία του δεν κλωνίστηκε.

Στρατηγός -δικτάτωρ- του ξανθού γένους (Φωτογραφία: Kremlin.ru).

Αν αμφισβητήθηκε; Ουκ ολίγες φορές, αλλά ο Πούτιν είναι ένας έμπειρος εκκαθαριστής. Δεν υπάρχει πρόσωπο της ρωσικής αντιπολίτευσης που να μην έχει «γευτεί» το θυμό του (βλ. Πολιτκοφσκαϊα, Λιβτινένκο, Ναβάλνυ). Οι διαδηλώσεις των αντιφρονούντων, ακόμη και στις μέρες μας, τελειώνουν πάντα με το κλασικό «ξύλο» των δυνάμεων καταστολής και, φυσικά, με μαζικές συλλήψεις.

Μαστίγιο και καρότο: αυτά είναι τα «όργανα» εξουσίας του Πούτιν. Για τους αρνητές του ισχύει ο νόμος της ράβδου, ενώ στους θιασώτες του προσφέρει αφειδώς ευκαιρίες νεο-πλουτισμού. Χάρη στον Πούτιν δημιουργήθηκαν γενιές Ρώσων που κολύμπησαν στα καπιταλιστικά νερά έχοντας άδηλους πόρους, αλλά κάμποση έπαρση. Επί ημερών του μάθαμε πολλούς ρώσους ολιγάρχες που έγιναν μέλη του διεθνούς jet set.

Για τους Ρώσους που η ιστορία (αυτή τσούλα του τραγουδιού) τους παραχώρησε τη θέση του ηττημένου και του γερασμένου, ο Πούτιν αποτέλεσε το συνώνυμο της ευρωστίας. Το 2000 ψηφίστηκε ως πιο σέξι άντρας στη Ρωσία. Γυναίκες και άντρες εκστασιάζονταν να τον βλέπουν γυμνό από τη μέση και πάνω να καβαλικεύει το άλογό του, να κολυμπάει σε παγωμένα νερά ή να κάνει ακροβατικά στο ταε κβον ντο που είναι το αγαπημένο του άθλημα.

Mε βλέμμα… Κόνδορα (Φωτογραφία: nyt.com).

Ακόμη κι όταν κάποιοι προσπάθησαν να αφήσουν κάποιες κηλίδες για τη σεξουαλικότητά του, εκείνος έσπευσε να τις διαψεύσει με τον τρόπο του. Είναι γνωστός ομοφοβικός, ενώ οι διώξεις που έχουν δεχθεί τα μέλη της ΛΟΑΤ+ κοινότητας στη Ρωσία αγγίζουν τα όρια του κυνηγιού μαγισσών. Οσο για τις εξωσυζυγικές μπερμπαντιές του, αυτές είναι, πλέον, γνωστές. Αντί να τις κρύβει, ουσιαστικά τις δεικνύει ως παράσημο ενός πολιτικού άντρα που έχει δικαίωμα να μην δίνει λογαριασμό (και ρέστα) σε κανέναν.

Αν υπάρχει ένα πρόσωπο εξ Ανατολών που μπορεί να συγκεράσει όλα τα βασικά γνωρίσματα του «ξανθού βασιλιά» που θα οδηγήσει το «ξανθό γένος» σε λεωφόρους δόξας, αυτός είναι ο Πούτιν. Εδώ υπάρχει και μια σπερματική εξήγηση γιατί στην Ελλάδα χαίρει της εκτίμησης μεγάλης μερίδας του κόσμου. Μπορεί η ιστορία να μην επιβεβαίωσε ποτέ τον μύθο του ορθόδοξου τόξου, όμως, γι’ αυτό υπάρχουν οι μύθοι, για να μην επιβεβαιώνονται ποτέ.

Ο Πούτιν σαγήνευσε με τη δύναμη ενός φιδιού που σε υπνωτίζει, ξέρεις πως θα σε δαγκώσει θανάσιμα κάποια στιγμή, αλλά, όχι, δεν έχεις τη δύναμη να του αντισταθείς. Η επίφαση του δημοκράτη ήταν πάντα ένα επίχρισμα μπρος στον πραγματικό απολυταρχισμό που έχει επιβάλλει στη χώρα του. Τώρα, αποδεικνύεται και επικίνδυνα μεγαλομανής.

Πριν παραμορφωθεί από τις αισθητικές επεμβάσεις (Φωτογραφία: Reuters).

Οπαδός του ιστορικού αναθεωρητισμού «διαβάζει» την ιστορία με τον τρόπο που εκείνος επιθυμεί βάζοντας στο κάδρο των ευθυνών για τη συρρίκνωση της Ρωσίας τους μπολσεβίκους και τον Λένιν. Αν βόλευε το αφήγημά του θα μπορούσε να βάλει ακόμη και τους Αρειανούς στο «παιχνίδι». Οπως τον βόλεψε και πάρει με το μέρος του ακροδεξιούς, αλλά και τους Τούρκους (ας πάει το ορθόδοξο τόξο στο παλιάμπελο).

Αν μη τι άλλο διατηρείται ακόμα σε φόρμα (Φωτογραφία: Mikhail Klimentyev / TASS).

Μπορεί να κοροϊδεύουμε τον Κιμ Γιονγκ Ουν για το γεγονός ότι ίσταται ενός κράτους μαριονετών όπου όλοι χειροκροτούν τον μεγάλο ηγέτη, κλαίνε με τους λόγους του και είναι έτοιμοι να δώσουν ακόμη και τη ζωή τους γι’ αυτόν, εντούτοις, ο Πούτιν δεν πάει πίσω. Απλώς, δεν είναι τόσο εμφανώς τσαρλατάνος όπως ο Κιμ. O πρώτος στέλνει εμφανώς στο πυρ το εξώτερο τους προδότες, ενώ ο δεύτερος το κάνει με χειρουργικό τρόπο.

Τούτος ο ιαλουρονικός (sic) Τσάρος, με τις στρατιές των μισθοσυντήρητων χειροκροτητών του, έμπλεος πολεμόχαρης διάθεσης, έκανε το λάθος στο οποίο πέφτουν όλοι οι μεγαλαυχικοί άνθρωποι: θεώρησε πως όλος ο κόσμος του χρωστάει.

Δεν θέλεις να είναι ούτε φίλος σου ούτε εχθρός σου (Φωτογραφία: Reuters).

Εκμεταλλεύτηκε την αδράνεια των δυτικών, τα εγγενή προβλήματα της Ε.Ε., τον αποδυναμωμένο ρόλο του ΝΑΤΟ και έκανε το απονενοημένο διάβημα στην Ουκρανία θεωρώντας πως η εφαρμογή ενός μεταμοντέρνου  blitzkrieg θα έφερνε τη διεθνή κοινότητα προ τετελεσμένων. Φαίνεται, όμως, πως δεν λογάριαζε ότι ο κόσμος δεν κινείται γύρω α’ αυτόν.

Το θέμα είναι, βέβαια, πως ο Πούτιν, όποιο κι αν είναι το τέλος του, έχει προλάβει να επιφέρει πολλά δεινά. Η εισβολή στην Ουκρανία δεν θα διαγραφεί από την ευρωπαϊκή μνήμη. Ηδη διαμορφώνει μια νέα κατάσταση στην ήπειρο, ου μην και σε όλο τον πλανήτη.

Σαν κυνηγός που ψάχνει μονίμως θήραμα (Φωτογραφία: Kremlin.ru).

Για να αποδειχθεί πως ο λαοπλάνος ηγέτης είναι η πλέον επικίνδυνη φάρα για κάθε λαό. Είναι ένας ιός που μπορεί να προβάλλει υγιείς και πειραγμένους οργανισμούς και να τους αφήνει ανεπούλωτο τραύμα.

Διαβάστε ακόμα: Πούτιν, Σι, Ερντογάν. Θέλουν να αλλάξουν το status quo του κόσμου;

TAGS :
Βλαντιμίρ Πούτιν ρωσία

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook