Αν πάρετε αυτό το ύφος, τότε θα ξέρετε πως κάτι κακό συνέβη; (φωτογραφία: από την ταινία Jumanji).

Τα τελευταία χρόνια, από το 2009 συγκεκριμένα, ως κάτοικοι Ελλάδας, έχουμε εξασκηθεί τρομερά πάρα πολύ στο πήδημα χειμώνων. Πηδήσαμε πολλούς χειμώνες, αντλώντας κουράγιο από τον εμψυχωτικό στίχο του Σαββόπουλου “το χειμώνα ετούτο, άμα τον πηδήσαμε, γι’ άλλα δέκα χρόνια άιντε καθαρίσαμε” και θα τολμήσω να πω ότι όσο περνούν οι χειμώνες όλο και περισσότεροι στίχοι του εν λόγω τραγουδιού γίνονται βιωματικοί Παρακάτω λέει:

“Μέσα μου έχω πράμα ζορισμένο και βουβό
θέλω να χορεύω και να κάνω εμετό”

και ακόμα πιο κάτω:

“Οι μειοψηφίες
τάγματα ξυπόλητα σκαρφαλώνουν μέσα
σε σκοτάδια απόλυτα”,

Δηλαδή ΠΟΣΟ ΕΜΕΙΣ; Που θα λέγαμε την σήμερον.

Πηδήσαμε λοιπόν τους χειμώνες κουτσά στραβά, με μέτρια αποτελέσματα, δεν ήμασταν μαθημένοι τις τελευταίες δεκαετίες στο πήδημα χειμώνων. Αρχικά αδέξια, αποσβολωμένοι, τους πηδούσαμε με τρόμο, πλέον τους πηδάμε με τρόμο αλλά και με τη στωικότητα και την μπλαζεότητα (εκ του μπλαζέ) φυλακισμένου, η αποφυλάκιση του οποίου αναβάλλεται για αργότερα γιατί πάντα κάτι καινούργιο συμβαίνει.

Οπότε μετά, πηδάς το χειμώνα κακήν κακώς με κλαυσίγελο και λες “Ηit me ρε! What’s next?” περίπου.
Ε, τώρα, μετά από 13 χειμώνες με οικονομική κρίση, μνημόνια, κάπιταλ κοντρόλ, μια ποικιλία κόβιντ, 2-3 λοκντάουν, πληθωρισμό χωρίς πόλεμο, πόλεμο, έρχεται ο καινούργιος (χειμώνας) με δυνατό μενού:

Προσπαθώ να κάνω εικόνα την κανονικότητα στην πάροδο του χρόνου και την φαντάζομαι σαν ένα τυλιχτό πίτα χοιρινό σουβλάκι με απ’ όλα.

Συνέχεια πολέμου και πληθωρισμού, λίγο ευλογία των πιθήκων (και ελπίζουμε να παραμείνει λίγο), λίγο (σε ποιότητα αλλά όχι σε ποσότητα) κόβιντ, λίγο και πολύ ακριβό φυσικό αέριο, ακριβό πετρέλαιο, πολύ ακριβό ρεύμα και στις κλακέτες η Νάνσι Πελοζι.

Προσπαθώ να κάνω εικόνα την κανονικότητα στην πάροδο του χρόνου. Ας την φανταστώ σαν ένα τυλιχτό πίτα χοιρινό σουβλάκι με απ’ όλα (και με πατάτες, Κίμωνα). Το τρως αλλά δεν εκτιμάς. Μετά σου λένε: ξέρεις δεν είναι πολύ υγιεινό το κρεμμύδι, μπορεί να σε βλάψει, πρέπει να πίνεις ένα ειδικό χάπι πριν φας σουβλάκι για να μην έχεις πρόβλημα.

Τι; Αν είναι δυνατόν! Αλλά τελικά εντάξει, παλεύεται. Άλλα τι ωραία ήταν παλιά που δεν χρειαζόταν να παίρνουμε το χάπι. Τον επόμενο χρόνο, έχεις συνηθίσει το χάπι, προκύπτει θέμα με τις ντομάτες. Προκαλούν αλλεργίες και πρέπει να είναι οπωσδήποτε ξεφλουδισμένες και χωρίς σπόρια. Οκ, ας τις ξεφλουδίζουμε. Αλλά τι ωραία που ήταν πέρσι που πίναμε μόνο το χάπι. Μετά προκύπτει θεματάκι με τον ψήστη.

Απαγορεύεται να πωλούνται σουβλάκια αν ο ψήστης δεν είναι πιστοποιημένος από το κράτος. Οπότε πρέπει σε τυχαίο έλεγχο των αρχών, να έχεις αποδεικτικό ότι αγόρασες το σουβλάκι από πιστοποιημένο ψήστη. Εντάξει, σουβλάκι είναι αυτό, θέλει τις θυσίες του. Αλλά τι ωραία ήταν πέρσι που μόνο πίναμε το χάπι και ξεφλουδίζαμε τις ντομάτες.

Φαντάζομαι πριν πάμε σε διακοπές ρεύματος θα κάνει ένα διάγγελμα ο Πρωθυπουργός στο οποίο θα απευθύνεται στο ελληνικό φιλότιμο.

Μετά το ηλιέλαιο ακριβαίνει, η τηγανιτή πατάτα γίνεται κόσμημα, πρέπει να απαγορευτεί για κάποιο διάστημα μέχρι να επιστρέψουμε στην κανονικότητα. Μπορούμε αντ’ αυτών να βάζουμε βραστές πατάτες η πουρέ.
Ένα Γ@ΜΗΜΕΝΟ πίτα χοιρινό με απ’όλα θέλαμε να τρώμε γαμώ το στανιό μου Αλλά τι ωραία ήταν πέρσι που είχαμε μόνο το χάπι, την ντομάτα και το ψήστης-pass; Αυτά περί κανονικότητας.

Πως θα είναι άραγε ο χειμώνας ετούτος που θα πηδήσουμε όλοι οι νοσησαντες αγκαλιά; (Αγκαλιασμένοι κάνει λιγότερο κρύο). Το χειμώνα ετούτο καταρχάς οι μη νοσήσαντες θα είναι πλέον μειοψηφία. Λίγο περισσότεροι θα είναι αυτοί των επαναλοιμώξεων και οι περισσότεροι θα είναι νοσήσαντες.

Αλλά ας πούμε ότι εντάξει, με τον κορωνοιό έχουμε φάει ψωμί κι αλάτι, ξέρουμε τα χούγια του, τι τον ερεθίζει, τι τον ρίχνει κλπ. Η δύσκολη εξίσωση είναι το ενεργειακό και η θέρμανση. Τι θα γίνει; Κανείς δεν ξέρει. Θα γίνονται διακοπές ρεύματος;

Φαντάζομαι πριν πάμε σε διακοπές ρεύματος θα κάνει ένα διάγγελμα ο Πρωθυπουργός στο οποίο θα απευθύνεται στο ελληνικό φιλότιμο και θα λέει ότι αν όλοι μειώσουμε την κατανάλωση μας δεν θα γίνουν διακοπές ρεύματος. Και μετά αυτό φυσικά δεν θα γίνει γιατί από τότε που κρύωσε ο καιρός χάθηκε το φιλότιμο. Και τελικά θα γίνουν διακοπές ρεύματος. Αλλά ας κάνουμε μια άσκηση επί χάρτου, για το πώς μπορούμε να εξοικονομήσουμε ρεύμα ανεξαρτήτως αποθεμάτων φιλότιμου.

Εδώ λοιπόν, προτείνουμε χαξ, τριξ εντ τιψ, για να κάνουμε οικονομία 15% στο ρεύμα. Να πούμε ότι 15% ρεύμα, περίπου ισούται με μια μέρα την εβδομάδα χωρίς ρεύμα. Σαν να κατεβάζαμε τον γενικό μια μέρα την εβδομάδα και να πηγαίνουμε για κάμπινγκ.

Ασανσέρ: θα μπορούσαμε μια ημέρα την εβδομάδα να μην χρησιμοποιούμε ασανσέρ. Αλλά επειδή δεν είμαστε όλοι νέοι ή/και φέτες ή/και fitness freaks, το ανέβασμα με τα πόδια είναι δύσκολο να επιτευχθεί, ειδικά αν κουβαλάμε πράγματα η παιδιά, υπάρχει η λύση του να κατεβαίνουμε μόνο, με τα πόδια, αλλά για 2 μέρες την εβδομάδα. Διότι μπορεί εμείς να λαχανιάζουμε στο ανέβασμα, το ασανσέρ όμως είτε ανεβαίνει είτε κατεβαίνει του είναι το ίδιο. Μου το είπε.

Κουζίνα/τοστιέρα/φούρνο/καφετιέρα: μια φορά την εβδομάδα. Καφές στο camping gas ή φραπές χειρωνακτικός.

Ηλεκτρική κουβέρτα (δηλαδή ηλεκτρικό υπόστρωμα): εντάξει, μιλάμε για τεράστια αυτοθυσία το να μπεις στο κρεβάτι χωρίς αναμμένη ηλεκτρική κουβέρτα. Αλλά μια φορά την εβδομάδα γίνεται, αν στραφούμε σε εναλλακτικές πηγές θερμότητας. Τέτοιες είναι η θερμότητα που αναπτύσσεται μέσω της τριβής, η οποία τριβή δύναται να παραχθεί μέσω ερωτικών συνευρέσεων.

Koντά κοντά για να ζεσταθούμε και να βλεπόμαστε (φωτογραφία: usatoday.com).

Δηλαδή μια τρίφτη ξεπέτα την εβδομάδα. Μια άλλη εναλλακτική είναι να ξαπλώσεις με μακρυμάνικη και μακρυμπάτζακη πιτζάμα συν κάλτσες, διότι έτσι δεν έρχεσαι σε σαρκική επαφή με το κατωσέντονο οπότε δεν σε πολυνοιάζει η θερμοκρασία του. Μπορείς επίσης να ξαπλώσεις από πάνω από το πάπλωμα για κάμποσο, έως ότου ζεσταθεί το από κάτω σου. Τέλος μπορείς να βάλουμε κάτω από το πάπλωμα τα κωλόγατα που όλο το χρόνο είμαστε δούλοι τους, για να προσφέρουν κάτι και αυτοί οι νωθροί αργόμισθοι καστράτοι στο νοικοκυριό.

Κουζίνα/τοστιέρα/φούρνο/καφετιέρα: μια φορά την εβδομάδα. Καφές στο camping gas ή φραπές χειρωνακτικός, σε θερμοκρασία δωματίου. Τοστάκι κρύο, ή με τις φέτες τοστ ψημένες εκατέρωθεν σε μικρό τηγάνι στο γκαζάκι (τεράστια μερακλιά ανεξαρτήτως των ενεργειακών προσκομμάτων που θα μας μαστίσουν), οι νοικοκυρ@ς θα καταφεύγουν σε βήγκαν η ταρτάρ/καρπάτσιο και κυρίως mi-cuit επιλογές αναγκαστικά.

Το στεγνωτήριο και ο αφυγραντήρας είναι περιττή πολυτέλεια, εκτός αν μένεις στην Κέρκυρα. Δηλαδή άνετα μπορεί να μειωθεί η χρήση τους κατα μια ημέρα την εβδομάδα. Το στέγνωμα των μαλλιών; Υπερεκτιμημένο. Θα στεγνώσουν δίπλα στο τζάκι, η κάτω από το λάπτοπ ή δίπλα στο πορτατίφ που είναι ζεστούλικα, πιο αργά βέβαια, αλλά θα στεγνώσουν. Άσε που δεν καίγεται η τρίχα.

Αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε, πραγματική οικονομία στο ρεύμα γίνεται όταν δεν ανάβεις καμιά συσκευή. Και πως επιτυγχάνεται αυτό; Με το να πάμε όλοι αλλού για sleepover μια φορά την εβδομάδα Ένα σπίτι που θερμαίνεται και μαγειρεύει για 4, τα ίδια χαλάει αν το κάνει για 5 η για 6. Επομένως μια μέρα την εβδομάδα σκορπάμε σε σπίτια free loaders τζαμπατζήδες-οικολόγοι-οικονόμοι και άλλη μια ημέρα την εβδομάδα έρχονται οι τζαμπατζήδες-οικολόγοι-οικονόμοι σε μας.

Αν είναι να μας κλείνουν το ρεύμα ας το κάνουν σε όλη την επικράτεια. Να οριστεί ως ώρα διαλογισμού, τσακωμού και έρωτα για όλους.

Αν τίποτα από όλα αυτά δεν δουλέψει, λυπούμαι αλλά το κράτος θα καταφύγει σε διακοπές ρεύματος. Δεν έχω καταλήξει ποια ώρα της ημέρας είναι καλύτερο να την φάμε για να κάνω τις αντίστοιχες εισηγήσεις μου στο κυβερνητικό επιτελείο. Το πρωί υπάρχουν πολύ λιγότερες ανάγκες σε φωτισμό κτιρίων αλλά όλα τα άλλα δουλεύουν στο φουλ.

Το απόγευμα μειώνονται οι ανάγκες σε πολλούς χώρους εργασίας, μεγαλώνουν οι οικιακές ανάγκες και οι ανάγκες σε φωτισμό. Βράδυ οι χώροι εργασίας που λειτουργούν είναι πολύ λιγότεροι, αλλά στα σπιτάκια μας θέλουμε να βλέπουμε πού πατάμε και να ανάβουμε και καμιά συσκευή φαγητού, θέρμανσης, ψυχαγωγίας.
Νύχτα ίσως είναι καλύτερα, που κοιμόμαστε οι περισσότεροι.

Επίσης, θα κλείνει ανά περιοχές; Ανά νομό; Ανά Δήμο; Εγώ θα πρότεινα να κλείνει σε όλη την Ελληνική επικράτεια ταυτόχρονα. Να ξέρουμε ότι την τάδε ώρα, θα κάνουμε ησυχία, έρωτα, διαλογισμό, τσακωμό και άλλες δραστηριότητες με μηδενική κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας.

Καλό θα είναι να μας ειδοποιούν κάπως κανένα 10λεπτο πριν, να βγούμε από τα ασανσέρ, να κλείσουν οι γκαραζόπορτες, να πατήσουμε Save, να έχουμε βγει από την τράπεζα, να έχει τελειώσει το χτένισμα/πιστολάκι κλπ. Ίσως θα ήταν χρήσιμο να μας ειδοποιούν με μια σειρήνα όπως αυτή που κάνει πρόβες κατά καιρούς και ακούγεται παντού. Η με 112 αλλά να γλυκάνουν λίγο το ringtone τους, να είναι σαν ένα χάδι στην πλάτη, μην είναι αυτό το ηλεκτρικό τρυπάνι.

 

Διαβάστε ακόμα: Σκηνές από ένα γάμο. Πώς να αντέξεις με τον ίδιο άνθρωπο για χρόνια.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top