Αναρτήσεις
Μετά από 35 εκ βαθέων συνεντεύξεις, κατά τη διάρκεια του 2010, με τον μεγάλο Θανάση Βέγγο, ο Τάκης Τσιρτσώνης ξεδιπλώνει μερικές από τις άγνωστες πτυχές της ζωής του –συνοδευμένες με σπάνιες φωτογραφίες από το προσωπικό αρχείο της οικογένειας.
Αυτό με ρώτησε τις προάλλες ένας φίλος, προσδοκώντας ότι θα επέλεγα «τον Ιησού αντί του Βαραββά...». «Όχι με θέρμη» του απάντησα με σχετική ειλικρίνεια. Αφού, γενικά μιλώντας, προτιμώ έναν σαχλοπέφτουλα (!), από μία άφυλη αριβίστρια, γράφει ο Τάκης Τσιρτσώνης.
Η ισοπαλία του Παναθηναϊκού στη Λιέγη και πώς το μοντέλο που εφαρμόζουν οι Πράσινοι θα μπορούσε να αποτελέσει παράδειγμα συνολικά για την Ελλάδα.
Οι Θωμάς, Περικλής και Σωτήρης Ιακωβάκης –και οι τρεις έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στα κουλουάρ– εξηγούν πώς ακριβώς... τρέχει το ίδιο αίμα στις φλέβες τους και αποκωδικοποιούν το «όλα είναι δρόμος» της αδελφικής τους ζωής.
Γιατί όλοι αυτοί που βγάζουν μεροκάματο στο πολιτικό ρεπορτάζ δυσκολεύονται να δουν τα αυτονόητα συμπεράσματα που χορεύουν μπροστά στα δικά μου μάτια;
Η τύχη ήθελε τον ΠΑΟ να στεφθεί θριαμβευτικά κυπελλούχος. Τίποτα όμως δεν είναι τυχαίο στη ζωή -και στο ποδόσφαιρο...
Δεν με εκπλήσσει καθόλου το ότι ο Μπέος μοιάζει πρώτο φαβορί για το Βόλο, ή το ενδεχόμενο ο Πειραιάς να ψηφίσει για Δήμαρχο το 4-3-3.
Πώς ο Παναθηναϊκός μουντζούρωσε για τα καλά τον θρίαμβο επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και το ευκολότερο πρωτάθλημα που έχει κατακτήσει ποτέ ο Ολυμπιακός.
Κι όμως στον θρίαμβο του Ολυμπιακού επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είδα κάτι πιο εντυπωσιακό από το τακουνάκι του Τσόρι ή το σλάλομ του Κάμπελ.
…και –πολύ περισσότερο– οι ΠΑΟΚτσήδες δεν είναι συνιστώσες.
Πουθενά αλλού το ποδόσφαιρο δεν θυμίζει τόσο πολύ κατς. Με το «ποιος θα κόψει πόντο από τον Ολυμπιακό;» να έχει αντικαταστήσει το «ποιος θα δείρει τον Σουγκλάκο;».
Ποιος θα το πίστευε πως θα ερχόταν κάποτε η μέρα που η Εθνική μας θα έδινε και οστά στο όραμα του Γιώργου Παπανδρέου να γίνει η Ελλάδα η Δανία του Νότου;
Έχουμε, το δικαίωμα, ως χώρα, να γκρινιάζουμε επειδή η Εθνική μας εξασφάλισε μια θέση στα μπαράζ του Μουντιάλ παίζοντας ποδόσφαιρο επιπέδου να μασάς και να φτύνεις;
Καλά τα τίκι-τάκα, οι κρυφοί φορ, τα φαντεζί εξτρέμ. Αν όμως δεν έχεις «κανονικό» σέντερ φορ στην ομάδα σου, δεν πας πουθενά.
Τη μια μέρα εθνικός ήρωας και δάσκαλος, την άλλη εθνικός σταρ και μυρωδιάς. Το «παράδειγμα» Τρινκιέρι και ο μύθος αυτού που λέμε «καλός προπονητής».
Αυτή τη στιγμή περισσότεροι θα στοιχημάτιζαν πως το νεογέννητο της Κέιτ και του Ουίλιαμ θα ονομαστεί Φανούρης, απ’ όσους ότι ο Μίτσελ θα δει παρέλαση από τον πάγκο των ερυθρολεύκων...
Ο δανεισμός του Παναγιώτη Βλαχοδήμου από τον Ολυμπιακό στην Άουγκσμπουργκ θυμίζει το «εισιτήριο δίχως επιστροφή» κι άλλων ταλαντούχων Ελλήνων ποδοσφαιριστών.
Κάποιοι αρνούνται να παραδεχτούν πως το παιχνίδι ‒στην Ελλάδα, την Ευρώπη, τη ζωή‒ έχει οριστικά αλλάξει και επιμένουν να ξεφυλλίζουν προσπέκτους με αγαλματάκια...
Αντί ο μέσος οπαδός να φαντασιώνεται για πρόεδρο έναν καλόκαρδο «πιστολά», ας κοιτάξει να χαρεί το μπάσκετ που προσφέρουν οι δύο κορυφαίες ομάδες στην Ευρώπη.
Τέλος εποχής για το προπονητικό κέντρο του Παναθηναϊκού στην Παιανία και επικείμενη μετακόμιση στο Κορωπί. Ένα ακόμη επεισόδιο στο πράσινο ψυχόδραμα: από τη μια «όλε» κι από την άλλη οδυρμοί.
Ο αργυρός παραολυμπιονίκης της δισκοβολίας προετοιμάζεται για άλλη μια κορυφή, στο άθλημα του sit-ski αυτή τη φορά, στη Χειμερινή Παραολυμπιάδα της Ρωσίας το 2014. Μας εξηγεί πώς είναι, ακόμα και σε καροτσάκι, να βλέπεις από θέση ισχύος τη ζωή.
Το σκληρό επιμύθιο της φετινής αθλητικής χρονιάς: Καμιά φανέλα δεν είναι αρκετά βαριά για να σε συγκρατήσει από μόνη της στον κατήφορο.
O ιδρυτής και πρόεδρος της Coco-Mat, Παύλος Ευμορφίδης, αγαπάει τόσο το ποδήλατο, που, μεταξύ άλλων, προσφέρει 5% περισσότερα σε όποιον από τους υπαλλήλους του το χρησιμοποιεί για τις μετακινήσεις του!
