Ο Δημήτρης Καραγκιουλές είναι Country Manager Greece-Turkey της Etihad Airways.

– Ποιο είναι το πρώτο που κάνετε σε μια κρίση;
Ανάλογα με την περίπτωση και ποιους έχω γύρω μου εκείνη την στιγμή. Σίγουρα το τελευταίο που κάνω είναι να σπείρω πανικό.

– Καταφέρνετε να είστε φίλος με τους υπαλλήλους της επιχείρησής σας, και με ποιο τρόπο;
Σίγουρα με ενδιαφέρει να είμαι φιλικός. Πολύ σπάνια, πάντως, έχει υπάρξει και η περίπτωση που η επαγγελματική σχέση έχει καταλήξει σε φιλία. Οι χειρισμοί σε αυτήν την περίπτωση πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί.

– Ταυτίζεστε με το αντικείμενό σας στο σημείο που νιώθετε δική σας την επιχείρηση ή κρατάτε τις αποστάσεις;
Απόλυτα, δεν μπορώ να λειτουργήσω διαφορετικά. Εάν δεν το δω έτσι, πιστεύω ότι τα αναμενόμενα αποτελέσματα θα ήταν μέτρια.

– Εκτός από το όραμά σας, μοιράζεστε και οικονομικά στοιχεία με τους συνεργάτες σας;
Στο σημείο του επιτρεπτού και εφόσον χρειάζεται για την πιο εποικοδομητική κατανόηση της κατάστασης στη δεδομένη στιγμή.

«Αυτοσεβασμός και αλληλοσεβασμός. Αν υπάρχουν αυτά, τότε όλα λειτουργούν ρολόι».

– Με ποιο τρόπο ενθαρρύνετε τους συνεργάτες σας να παίρνουν δύσκολες αποφάσεις; Είστε διατεθειμένος να τους αφήσετε να κάνουν λάθος;
Το πράττω πρώτα ο ίδιος, άρα είναι αναμενόμενο και μέσα στα καθημερινά τους βιώματα. Δεν γίνεται τίποτε σημαντικό αν δεν παρθούν ρίσκα. Εντάσσεται για εμένα μέσα στα πλαίσια της προηγούμενης ερώτησης σε ότι αφορά την ταύτισή μας με την δουλειά.

– Πώς καταφέρνετε να απεμπλακείτε από το micromanagement καθημερινών λεπτομερειών; Από τα «δέντρα» που σας αποσπούν από το «δάσος»;
Ήμουν τυχερός διότι υπήρξαν στην εργασιακή μου εμπειρία προϊστάμενοι που με διοίκησαν και με αυτόν τον τρόπο, οπότε με βοήθησε αυτή μου η εμπειρία στο να μην το εφαρμόσω κι εγώ στους άλλους. Είναι θα έλεγα, στο σήμερα, θέμα επιλογής πλέον. Όσο αποκτώ εμπειρία και γνώση, απομακρύνομαι από τέτοιου είδους τακτικές. Τις θεωρώ χάσιμο χρόνου και άδικα σπαταλημένη ενέργεια.

– Πόσο συχνά και με τί αφορμές λέτε «δεν ξέρω» και «συγγνώμη»;
Όσο συχνά χρειαστεί. Θεωρώ ανασφάλεια για κάποιον να φοβάται να χρησιμοποιεί αυτές τις εκφράσεις. Όσο για τις αφορμές, οτιδήποτε από το να αναγνωρίζω το λάθος, ή μια ατυχή συμπεριφορά.


Διαβάστε ακόμα: Δικαίως μπήκε ο Σταύρος Τσομπανίδης στη λίστα του Forbes με τους πιο επιτυχημένους νέους της Ευρώπης;


– Καταφέρνετε να διατηρήσετε το χιούμορ σας και πως;
Ευτυχώς, θεωρώ ότι από τα πιο θετικά πρόσημα του χαρακτήρα μου, είναι ότι αυτοσαρκάζομαι αρκετά ώστε να μοιράζω αλλά και να κατανοώ το χιούμορ. Τίποτε δεν γίνεται χωρίς αυτό κατά την γνώμη μου, τουλάχιστον ευχάριστα.

– Νιώθετε πετυχημένος στην προσωπική σας ζωή;
Ναι, πλέον αρκετά θα έλεγα. Πάντα όμως, άσχετα με την ηλικία του ο κάθε άνθρωπος, ανακαλύπτει πτυχές του εαυτού του, που είναι ανεξερεύνητες. Το θεωρώ φυσιολογικό να υπάρχει συνεχής εξέλιξη και στην προσωπική μας ζωή και η επιτυχία να είναι μία εναλλασσόμενη εμπειρία.

– Ποιος μάνατζερ (μπορεί να είναι προπονητής, στρατηγός, πολιτικός, επιχειρηματίας…) αποτελεί πρότυπο για εσάς;
Έχω την τιμή και την τύχη να βρίσκομαι στην ίδια εταιρεία με τον μέντορά μου. Ευρύτερα γνωστός επιτυχημένος μάνατζερ θεωρώ πως είναι ο πρωθυπουργός του Καναδά, Justin Trudeau.

«Αυτοσαρκάζομαι αρκετά ώστε να μοιράζω αλλά και να κατανοώ το χιούμορ. Τίποτε δεν γίνεται χωρίς αυτό κατά την γνώμη μου, τουλάχιστον ευχάριστα».

– Πείτε μας μια δουλειά που δεν θα έπρεπε να κάνετε στην επιχείρηση που διοικείτε και όμως την κάνετε.
Να μοιράζω πολλά από τα πράγματα που δεν θέλω να ασχοληθώ ο ίδιος, στους συνεργάτες μου.

– Πότε πρέπει ένας μάνατζερ να συγκρούεται με τους μετόχους της επιχείρησης του;
Καθημερινά εφόσον ο ίδιος κρίνει ότι είναι για το καλό της επιχείρησης.

– Ποια είναι η ηθική σας πυξίδα, οι απαράβατοι κανόνες που τηρείτε στο επιχειρείν;
Αυτοσεβασμός και αλληλοσεβασμός. Αν υπάρχουν αυτά, τότε όλα λειτουργούν ρολόι.

– Βγαίνετε κοινωνικά με τους υφισταμένους σας;
Ναι, θα προτιμούσα όμως πιο συχνά.

«Δεν είναι δύσκολο για έναν Έλληνα να γίνει διεθνές στέλεχος. Όμως, αρχικά, υπάρχει μια “καχυποψία” απέναντί μας εξαιτίας των όσων αρνητικών βγαίνουν προς τα έξω για την Ελλάδα».

– Πώς λειτουργείτε όταν πρέπει να απολύσετε κάποιον;
Πρόσφατη εμπειρία με δίδαξε ότι μπορώ να το χειριστώ με πραότητα.

– Έχετε εργαστεί στο εξωτερικό; Πόσο δύσκολο είναι για έναν Έλληνα να γίνει διεθνές στέλεχος;
Πρόσφατα στην Ταϊλάνδη και πιο παλιά στην Αμερική. Το θεωρώ εύκολο και πολύ φυσιολογικό. Έχω γνωρίσει σπουδαίους και επιτυχημένους Έλληνες που εργάζονται ή εργάστηκαν στο εξωτερικό. Επιβεβαιώνω όμως ότι υπάρχει μια «καχυποψία» σε ότι αφορά το πώς μας δέχονται οι ξένοι, αρχικά τουλάχιστον. Αυτό αποδίδεται κατά την γνώμη μου στα όσα αρνητικά βγαίνουν προς τα έξω για την Ελλάδα μας.

– Τι είναι το τελευταίο που κάνετε φεύγοντας από το γραφείο;
Αποχαιρετώ τους συνεργάτες μου.

– Γιατί δεν γίνατε επιχειρηματίας;
Ποτέ δεν είναι αργά…

 

Διαβάστε ακόμα: Franck Juhel – «Η Montblanc φροντίζει οι αναμνήσεις να μένουν ζωντανές»

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top