Τι θα γίνει αν επιστρέψουμε στη δραχμή

Η δραχμή λύνει το πρόβλημα χρηματοδότησης της ελληνικής Οικονομίας, αλλά δεν διορθώνει την αιτία που δημιουργεί το πρόβλημα της χρηματοδότησης.

Αμέτρητες θεωρίες και σενάρια για την επόμενη ημέρα, πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, πολλά επιχειρήματα υπέρ και κατά, ανταλλάσσονται μεταξύ ειδικών και μη.

Υπάρχει και μία απλή ερώτηση, την οποία πρέπει να απαντήσουμε προτού ταχθούμε υπέρ ή κατά. Προτού ξεκινήσουμε να αναλύουμε το πώς περνάμε στη δραχμή. Η ερώτηση είναι η εξής: Η δραχμή λύνει το πρόβλημα της ελληνικής Οικονομίας ή απλώς είναι μια γερή δόση ασπιρίνης στο σύμπτωμα;

Η δραχμή λύνει το πρόβλημα χρηματοδότησης της ελληνικής Οικονομίας, αλλά δεν διορθώνει την αιτία που δημιουργεί το πρόβλημα της χρηματοδότησης. Προφανώς, με το δικό σου νόμισμα, μπορείς να τυπώσεις, να πληρώσεις, αλλά και να το υποτιμήσεις, προκειμένου να γίνεις μια πιο ανταγωνιστική Οικονομία.

Αν το μοναδικό πρόβλημα της ελληνικής Οικονομίας ήταν η ανταγωνιστικότητα, τότε η δραχμή θα μπορούσε να βοηθήσει τουλάχιστον ως προς το ένα κομμάτι που συνθέτει την ανταγωνιστικότητα. Και αυτό είναι οι τιμές. Όμως, η ανταγωνιστικότητα δεν εξαρτάται μόνο από το κόστος παραγωγής, το οποίο επηρεάζεται και από το μισθολογικό ή το εργατικό κόστος ανά μονάδα παραγόμενου προϊόντος.

Είδαμε, για παράδειγμα, ότι η μείωση των μισθών και των εισοδημάτων κατά περίπου 25% από το 2010 μέχρι σήμερα δεν ενίσχυσε την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής Οικονομίας και των επιχειρήσεων όσο θα έπρεπε ώστε να δημιουργηθεί ανάπτυξη, να έρθουν επενδύσεις, να μειωθεί η ανεργία.

Από τα στοιχεία της Eurostat προκύπτει ότι οι ελληνικές εξαγωγές αυξάνονταν κατά περίπου 4% το χρόνο και κυρίως τα πρώτα έτη της προσαρμογής. Επίσης, από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ προκύπτει ότι η μείωση του μισθολογικού κόστους (μείωση μισθών, απολύσεις, ευέλικτες μορφές εργασίας) μετατράπηκε σε μικρή -έστω- αύξηση του περιθωρίου κέρδους των επιχειρήσεων.

Όταν θες να ενισχύσεις την ανταγωνιστικότητα της Οικονομίας και να βάλεις μπροστά την οικονομική δραστηριότητα δεν πρέπει απλώς να μεταφέρεις χρήμα από τη μία ομάδα (π.χ. εργαζόμενοι) σε μία άλλη (κάποιες κερδοφόρες επιχειρήσεις). Αυτό δεν λέγεται ανταγωνιστικότητα, ούτε φέρνει ανάπτυξη και θέσεις εργασίας.

Η παρενέργεια αυτή προήλθε από το γεγονός ότι οι λεγόμενες μεταρρυθμίσεις έγιναν μισές. Δηλαδή κόπηκαν μισθοί, αυξήθηκαν φόροι, δεν περικόπηκαν αντίστοιχα οι δαπάνες στο Δημόσιο και, κυρίως, δεν απελευθερώθηκαν οι αγορές. Έτσι, τα καρτέλ και οι κλειστές αγορές -με την όποια μορφή τους-, σε συνδυασμό με τα ενδογενή «καρτελικά» χαρακτηριστικά που έχει πάντα μια μικρή αγορά, έφεραν το παραπάνω αποτέλεσμα.

Έτσι, και στη δραχμή. Αν γίνει η μισή προσπάθεια, τότε το μόνο που θα κερδίσει η Ελλάδα είναι ο διπλάσιος πόνος λιτότητας που είχε από το 2010 μέχρι σήμερα, αλλά σε ένα χρόνο. Αυτό τουλάχιστον δείχνουν οι μελέτες.

Γιατί; Διότι η δραχμή θα λύσει το πρόβλημα της χρηματοδότησης και η υποτίμηση θα προκαλέσει ανάσα ανταγωνιστικότητας. Ταυτόχρονα, θα προκαλέσει υψηλό πληθωρισμό και, κατά συνέπεια, άνοδο των επιτοκίων. Επομένως, εάν γίνουν αυξήσεις μισθών και αυξήσεις τιμών, για να αντιμετωπιστεί η πληθωρισμός και τα επακόλουθα, τότε μηδέν εις το πηλίκον! Άρα, θα πρέπει πάλι να κρατάς τους μισθούς σταθερούς, όπως και τις τιμές. Αυτό σημαίνει λιτότητα. Και μάλιστα άγρια.

Όταν, για παράδειγμα, υπολογίζεται ότι ο πληθωρισμός θα εκτιναχθεί το πρώτο έτος στο 20% (υποθέτουμε υποτίμηση γύρω στο 50% με 60%), τότε, εάν δεν γίνουν αυξήσεις μισθών, η πραγματική μείωση εισοδήματος θα είναι 20%. Δηλαδή όση περίπου λιτότητα είχαμε σε 5 χρόνια θα γίνει τον πρώτο χρόνο.

Τέλος, τι θα γίνει με τα ελλείμματα του προϋπολογισμού και την αποπληρωμή ενός τεράστιου χρέους; Θα τυπώνουμε συνεχώς δραχμές, δηλαδή νέος πληθωρισμός, υψηλότερα επιτόκια και νέα λιτότητα;

Προφανώς, λοιπόν, πάλι θα πρέπει να γίνει προσαρμογή και στα δημοσιονομικά. Και μάλιστα τεράστια, διότι η Ελλάδα θα αποπληρώνει ένα χρέος σε ευρώ δίνοντας δραχμές.

Και όλα αυτά με ένα νόμισμα που δεν θα είναι διεθνοποιημένο, δεν θα έχει ιστορία (ας επανέρχεται με ένα όνομα από την αρχαιότητα). Θα χρειαστούν χρόνια για να κερδίσει την εμπιστοσύνη των αγορών και των επενδυτών.

Έτσι, η δραχμή δεν αναμένεται να ενισχύσει τις ελληνικές εξαγωγικές επιχειρήσεις, όπως η θεωρία του υποτιμημένου νομίσματος λέει. Οι διακυμάνσεις της ισοτιμίας θα αναγκάσουν πολλές εξαγωγικές εταιρείες να κάνουν συμφωνίες πάλι σε ευρώ και σε δολάρια; Ή θα δίνουν εγγυητικές τραπεζών σε δραχμές;

Ας απαντήσουμε και σε αυτές τις ερωτήσεις.

Διαβάστε ακόμα: Για τον Φίλιππο Δραγούμη, είναι σφάλμα η διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων.

TAGS :
δραχμή Ελλάδα νόμησμα

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook