Το μυστήριο των αγγλικών επιγραφών στα ελληνικά μαγαζιά

Όταν ζούσα μόνιμα στην Ελλάδα είχα αποδεχθεί την ύπαρξη των αγγλικών επιγραφών ως μέρος του περιβάλλοντός μου. Τώρα όμως που ζω εκτός, έχουν αρχίσει να μου κάνουν περισσότερη εντύπωση, σαν μια επίμονη παραφωνία που επιμένει και επιμένει…

Ένα από τα πιο παράδοξα πράγματα στην Ελλάδα είναι το πλήθος των αγγλικών επιγραφών που κοσμούν μικρά και μεγάλα μαγαζιά, καθώς και τις περισσότερες διαφημίσεις στο δρόμο, στο μετρό, παντού. Για να μην αναφερθώ στα τηλεοπτικά κανάλια, τα περιοδικά, τους ραδιοφωνικούς σταθμούς και τα Μέσα γενικά, τα οποία κατά κανόνα χρησιμοποιούν αγγλικά στους τίτλους τους. Όταν ζούσα μόνιμα στην Ελλάδα είχα αποδεχθεί την ύπαρξη όλων αυτών των αγγλικών επιγραφών ως μέρος του περιβάλλοντός μου. Ένα στοιχείο βεβαίως ενοχλητικό, αλλά, σε σύγκριση με τα άλλα τα πολύ ενοχλητικότερα, μάλλον ανάξιο προσοχής.

Τώρα όμως που ζω εκτός Ελλάδας, οι αγγλικές επιγραφές έχουν αρχίσει να μου κάνουν περισσότερη εντύπωση, σαν μια επίμονη παραφωνία που επιμένει και επιμένει… Έτσι, όταν πριν από λίγες μέρες έφτασα στο Βενιζέλος και μπήκα στο μετρό, το βρήκα γεμάτο από διαφημίσεις γνωστής μάρκας βότκας, οι οποίες όμως ήταν γραμμένες αποκλειστικά στα αγγλικά. Ως γνωστόν, ο Δεκέμβριος δεν είναι μήνας που η Αθήνα κατακλύζεται από τουρίστες. Πώς ήταν δυνατόν μια επιχείρηση να ξοδεύει τα πολύτιμα χρήματά της για να επικοινωνήσει το προϊόν της σε μια γλώσσα που οι καταναλωτές δεν ομιλούν και, ως επί το πλείστον, δεν καταλαβαίνουν;

Επειδή είμαι από κείνους που πιστεύουν ότι και η ηλιθότητα διαθέτει λογική, και ότι η λογική των ηλίθιων πράξεων συχνά αποκαλύπτει ενδιαφέρουσες αλήθειες, αποφάσισα να ασχοληθώ με αυτό το «μυστήριο των αγγλικών επιγραφών», το οποίο φαίνεται να είναι ίδιον της νεοελληνικής κουλτούρας.

Θέλω λοιπόν να προτείνω την εξής, ψυχαναλυτική τρόπον τινά, θεωρία, η οποία ίσως εξηγεί το παράξενο αυτό φαινόμενο. Νομίζω, λοιπόν, ότι υπάρχουν μέσα μας δύο Ελλάδες: μια πραγματική και μια φαντασιακή. Η «πραγματική» Ελλάδα είναι αυτή του Σαμαρά, του Τσίπρα, της εφορίας, των εργατοπατέρων, των μπαχαλάκηδων και γενικά της καθημερινής μιζέριας που παράγουν αφειδώς οι καρεκλοκένταυροι και λοιπές ανθρωποβδέλες του νεοελληνικού σοσιαλισμού. Αντιθέτως, η «φαντασιακή» Ελλάδα είναι μια ηλιόλουστη ουτοπία, μια «Δανία του Νότου», μια κοιτίδα πολιτισμού που κατοικείται από πεφωτισμένους πολίτες που μοιάζουν με τις νεράιδες του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών.

Αυτή, η δεύτερη, μυστική, απόκρυφη ψυχικά Ελλάδα υπάρχει σε μια παράλληλη πραγματικότητα, μια νοητική και συναισθηματική διάσταση που σε καλεί διαρκώς, αλλά στην οποία για να μπεις χρειάζεται να σπάσεις ένα μυστικό κώδικα, ο οποίος είναι γραμμένος σε μια ξένη γλώσσα, τα αγγλικά. Έτσι τα «κατεψυγμένα ψάρια» της πραγματικής Ελλάδας γίνονται «frozen seafood» στη φαντασιακή Ελλάδα (ναι, το είδα και αυτό). Και ναι – ω του θαύματος – το frozen έχει όντως μια κάπως διαφορετική γεύση από το κατεψυγμένο!

Θα ήθελα ένας φιλότιμος καθηγητής σε κάποιο τμήμα κοινωνικών ή ψυχολογικών σπουδών να πάρει σοβαρά τη θεωρία μου και να κάνει μια σχετική μελέτη, για να τη διαψεύσει ή την επιβεβαιώσει. Μέχρι τότε, ας υποθέσουμε αγαπητοί – και επιεικείς μου – αναγνώστες ότι έχω δίκιο. Αν έχω, τότε η ύπαρξη μιας φαντασιακής Ελλάδας προσφέρει επίσης μια μεγάλη ευκαιρία για κοινωνική ανατροπή.

Σύμφωνα με τη θεωρία του πατερναλιστικού φιλελευθερισμού, είναι εφικτό να αλλάξει η συμεριφορά μιας ολόκληρης κοινωνίας από μικρά «σκουντήγματα». Να σας δώσω ένα απλό παράδειγμα; Ας πούμε ότι σας ενοχλεί η αγένεια των υπαλλήλων στις δημόσιες υπηρεσίες και ότι εκείνο που σας προστάζει το ζωικό ένστικτο, κάθε φορά που την απαντάτε, είναι να αυτοδικήσετε. Μην το κάνετε. Αφουγκραστείτε τη φαντασιακή Ελλάδα μέσα σας και αντιμετωπίστε την υπαλληλική αγένεια με αγγλικού τύπου, ψύχραιμη, αφοπλιστική ευγένεια.

Δώστε με τον τρόπο αυτόν την ευκαιρία στην φαντασιακή Ελλάδα, η οποία επίσης κατοικεί στην ψυχή του αγενούς υπαλλήλου, να αναδυθεί από τα τρίσβαθά της. Ίσως έτσι, με αυτό το μικρό «σκούντηγμα», σαν μια μικρή πεταλούδα που φτερουγίζει στο βροχοδάσος του Αμαζονίου, καταφέρετε να γίνετε η πρώτη αιτία μιας απώτερης, κατακλυσμιαίας αλλαγής, όπου τα ελληνικά θα αντικαταστήσουν τα αγγλικά στις επιγραφές των πιο αισιόδοξων ονείρων μας.

Διαβάστε ακόμα: Πόσο διαφορετικά λειτουργεί ο εγκέφαλος του επιχειρηματία από κείνον του μισθωτού.

TAGS :
Αγγλικά διαφήμιση Ελλάδα ελληνικά επιγραφή

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook