Επιχειρήσεις: Με το Έβερεστ ως έμπνευση

«Πρόκειται για μια ομιλία κινητοποίησης και ενθάρρυνσης. Που καταλήγει στο μήνυμα ότι, με τον κατάλληλο σχεδιασμό και προετοιμασία, ο καθένας μπορεί να πετύχει τους στόχους του».

Πάντοτε με γοήτευε η ιδέα να αγναντέψω τον κόσμο σκαρφαλωμένος στην ψηλότερη κορυφή. Με τα χρόνια, αυτό που κάποτε φάνταζε ως άπιαστο όνειρο, έγινε ο αυτοσκοπός μου. Για καιρό με οδηγούσε μονάχα η ορμέμφυτη ανάγκη να σταθώ στην κορυφή της γης, στο θρυλικό Έβερεστ! Το 2004, έπειτα από χίλια μύρια προβλήματα και αντιξοότητες, καταφέραμε να εξασφαλίσουμε τους απαραίτητους πόρους για να επιχειρήσουμε την πρώτη επίσημη ανάβαση Ελλήνων στην πιο απομακρυσμένη κορυφή των Ιμαλαΐων. Τη χρηματοδότηση της αποστολής ανέλαβε ένας ευκατάστατος Ελληνοκαναδός, ο Παύλος Αγγελάτος, οποίος ήθελε να συνδέσει το όνομά του με μια διεθνή ελληνική επιτυχία. Κάπως έτσι γεννήθηκε το «Hellas Everest 2004». Έως τότε μονάχα κάποια ελληνόπουλα του εξωτερικού, κατά κύριο λόγο μέλη διεθνών αποστολών, είχαν ξεπεράσει επιτυχώς τα 8.000μ. Ο πρώτος Έλληνας που «πήρε» το βουνό ήταν ο Κωνσταντίνος Νιάρχος, ο γιος του Σταύρου Νιάρχου και της Ευγενίας Λιβανού. Αν και δηλώθηκε ως Ελβετός ‒σε international αποστολή‒ φτάνοντας στην κορυφή ύψωσε την «γαλανόλευκη». Πέντε χρόνια μετά θα ακολουθούσαμε εμείς. Επίσημα πια, ως η Εθνική Ομάδα Ορειβασίας της Ελλάδας.

Η προετοιμασία για το Έβερεστ αποδείχθηκε μια επίπονη και ψυχοφθόρα διαδικασία. Χρειάστηκε μάλιστα να πληρώσουμε πολύ ακριβό τίμημα: την απώλεια δύο καλών φίλων. Όταν χάνεις συντρόφους στο βουνό, επαναπροσδιορίζεις τις αξίες σου, μαθαίνεις να σέβεσαι τους κανόνες, αισθάνεσαι θνητός. Παράλληλα, όμως, πεισμώνεις, οργανώνεσαι καλύτερα, προσέχεις κάθε λεπτομέρεια, σχεδιάζεις με ακρίβεια. Το Έβερεστ δεν είναι απλώς η ψηλότερη κορυφή στον κόσμο, αλλά ένας τρόπος να δεις τους στόχους σου να πραγματοποιούνται. Όποιοι κι αν αυτοί…

«Το Έβερεστ δεν είναι απλώς η ψηλότερη κορυφή στον κόσμο, αλλά ένας τρόπος να δεις τους στόχους σου να πραγματοποιούνται. Όποιοι κι αν αυτοί…»

Επιστρέφοντας από την ψηλότερη κορυφή της γης, άρχισαν να με καλούν σε διάφορα συνέδρια, ζητώντας μου να «αποκωδικοποιήσω» την πολυεπίπεδη εμπειρία του Έβερεστ. Κατά τη διάρκεια των ομιλιών αυτών, μου έκανε εντύπωση η προσοχή που έδειχνε ο κόσμος. Ήταν μεγάλο το ενδιαφέρον του για την αποστολή μας. Σιγά σιγά κατάλαβα ότι το Έβερεστ τους ενέπνεε. Αυτή η θρυλική κορυφή έθελγε –πέρα από τους σκληροπυρηνικούς ορειβάτες και τους φυσιολάτρες του βουνού– και τους απλούς, καθημερινούς ανθρώπους. Έτσι, άρχισα να αναπτύσσω στο μυαλό μου την ιδέα μιας ομιλίας η οποία θα χρησιμοποιούσε ως όχημα το επίτευγμα της κατάκτησης του Έβερεστ από την ελληνική αποστολή, το 2004, διερευνώντας πιθανές επιδράσεις στο χώρο των επιχειρήσεων. Κάπως έτσι γεννήθηκε το «Everest PowerTalk».

Το «Everest Power Talk» είναι μια ομιλία κινητοποίησης και ενθάρρυνσης του ανθρώπινου δυναμικού μεγάλων εταιρειών: είτε στελεχών είτε απλών υπαλλήλων. Μιλώντας για το χρονικό της κατάκτησης του Έβερεστ, παρουσιάζω, με άμεσο τρόπο, τα στοιχεία που με οδήγησαν στην επιτυχία και το πώς αυτά μπορούν να τους βοηθήσουν και στη δική τους επαγγελματική καθημερινότητα. Παράλληλα τους δείχνω φωτογραφίες, video, χάρτες, αλλά και διαγράμματα από το Everest, προκειμένου να ενδυναμώσω το μήνυμα ότι με τον κατάλληλο σχεδιασμό και προετοιμασία ο καθένας μπορεί να πετύχει τους στόχους του.

«Μιλώντας για το χρονικό της κατάκτησης του Έβερεστ, παρουσιάζω στους ακροατές μου, με άμεσο τρόπο, τα στοιχεία που με οδήγησαν στην επιτυχία και το πώς αυτά μπορούν να τους βοηθήσουν και στη δική τους επαγγελματική καθημερινότητα».

Οι άνθρωποι είμαστε φτιαγμένοι για τις ψηλές κορυφές, για να πραγματώνουμε δύσκολους στόχους. Αυτό που μας διαφοροποιεί είναι οι επιλογές μας. Το «decision making», όπως λέω στις ομιλίες μου. Μια τέτοια απόφαση μου έσωσε τη ζωή τον Οκτώβριο του ’98, όταν ο σχοινοσύντροφός μου Μπάμπης Τσουπράς, ένας εξαιρετικός ορειβάτης με άριστη φυσική κατάσταση και πληθώρα γνώσεων, επέλεξε να συνεχίσει για την κορυφή Dhaulagiri, ενώ εγώ έμεινα πίσω φοβούμενος ότι θα υπερβούμε τα επιτρεπτά χρονικά όρια. Θυμάμαι σήκωσα τα χέρια μου στον Μπάμπη, δηλώνοντας ότι είμαι εντάξει και θα επιστρέψω προς τα πίσω. Εκείνος συνέχισε και εν τέλει χάθηκε στο βουνό. Θα μπορούσα να τον είχα ακολουθήσει. Μια ζυγισμένη απόφαση με έσωσε. Θάρρος είναι να κυριαρχείς στον φόβο σου, όχι να μην νιώθεις φόβο.

Μέχρι σήμερα έχω πραγματοποιήσει περίπου εξήντα ομιλίες. Οι εταιρείες έχουν αγκαλιάσει το «Everest Power Talk», γιατί αναγνωρίζουν ότι πρόκειται για μια real εμπειρία, που εμπνέει δίχως να κουράζει με θεωρίες. Επίσης, κατάλαβα ότι ο καλύτερος τρόπος να δίνεις κουράγιο στον εαυτό σου, είναι δίνοντας πρώτα κουράγιο στους άλλους.

TAGS :
Εβερεστ ορειβασία

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook