url2

Η στροφή στην επιχειρηματικότητα δεν πρέπει να αποτελεί λύση ανάγκης ή, ακόμα χειρότερα, απόφαση απελπισίας. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι γεννημένοι επιχειρηματίες, όπως δεν έχουμε γεννηθεί όλοι για να είμαστε υπάλληλοι.

Είναι περίοδος για έναρξη επιχείρησης όταν η ύφεση μαστίζει την αγορά; Η απάντηση εξαρτάται από την οπτική γωνία του καθενός.

Α. Ο κίνδυνος

Οι γονείς μας είχαν ιεραρχήσει την επαγγελματική σιγουριά περίπου ως εξής: Το πιο σίγουρο ήταν η απασχόληση στο Δημόσιο. Λιγότερο σίγουρη, αλλά αρκετά ασφαλής, ήταν η απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα ως μισθωτός (υπάλληλος, στέλεχος κ.λπ). Κίνδυνο διέτρεχαν τα ελεύθερα επαγγέλματα και μεγαλύτερο ρίσκο οι επιχειρήσεις. Δεν είχαν άδικο. Αλλά στη δική τους εποχή. Διότι σήμερα η πρόσληψη στο Δημόσιο είναι δύσκολη και ο ιδιωτικός τομέας δεν εξασφαλίζει τη σιγουριά που ένιωθε ο μισθωτός κάποτε.

Οι γονείς μας έλεγαν ότι ο επιχειρηματίας έχει το άγχος, ενώ ο μισθωτός κάθε μήνα θα πάρει το μισθό του. Σήμερα, δεν ξέρει ο υπάλληλος αν τον επόμενο μήνα θα πάρει το μισθό του. Κάποτε έπιαναν δουλειά σε μια επιχείρηση νέοι και έπαιρναν σύνταξη από την ίδια εταιρεία. Σήμερα δεν ξέρεις αν θα έχεις δουλειά αύριο και το κυριότερο αν θα βρεις δουλειά κάπου αλλού μετά την απόλυση.

O επιχειρηματίας έχει μάθει να ζει με την αγωνία της αναζήτησης εσόδων. Έχει μάθει να επιβιώνει σε δύσκολες συνθήκες. Εξάλλου. ας έκανε «λίπος» από τις καλές εποχές, για να έχει να «καίει» στις μίζερες.

Και αν αυτό συμβεί ενώ είσαι σε μια ηλικία 25-35 ετών, αντιμετωπίζεται σχετικά πιο εύκολα. Αν σε απολύσουν στα 45 ή στα 55 και έχεις να θρέψεις μια οικογένεια και να σπουδάζεις παιδιά, τα πράγματα είναι αρκετά πιο δύσκολα. Σε περίοδο ύφεσης, η εύρεση εργασίας σε αυτές τις ηλικίες -ειδικά στην ελληνική αγορά- είναι πιο δύσκολη.

Συνεπώς, η έννοια του κινδύνου σε σχέση με τη μισθωτή εργασία έχει πλέον αλλάξει. Από την άλλη, ο ελεύθερος επαγγελματίας ή ο επιχειρηματίας έχει μάθει να ζει με την αγωνία, την αναζήτηση εσόδων. Έχει μάθει και πρέπει να μάθει να επιβιώνει και σε δύσκολες συνθήκες. Εξάλλου. ας έκανε «λίπος» από τις καλές εποχές, για να έχει να «καίει» στις μίζερες. Αν δεν έκανε, ας πρόσεχε!

Entering Startup

Β. Τα κέρδη

Περνάμε στη δεύτερη παράμετρο: το κέρδος. Κατά μέσο όρο, οι επιχειρηματίες και οι ελεύθεροι επαγγελματίες κερδίζουν περισσότερα από ό,τι ένας μέσος μισθωτός. Αυτό είναι απολύτως λογικό, διότι με τον τρόπο αυτό, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι επιχειρηματίες ανταμείβονται για το ρίσκο που αναλαμβάνουν.

Kανένας δεν έκανε περιουσία με τις καταθέσεις. Μπορεί να διατήρησε την περιουσία του, αλλά δεν τη δημιούργησε. Αντίθετα, από το Χρηματιστήριο έχουν δημιουργηθεί περιουσίες.

Πρόκειται για μία βασική αρχή στη θεωρία των επενδύσεων που διατύπωσε μαθηματικά ο Μάρκοβιτς: Η αναμενόμενη απόδοση μιας επένδυσης είναι ανάλογη του ρίσκου που αναλαμβάνουμε. Δηλαδή όσο πιο πολύ ρισκάρουμε, τόσο μεγαλύτερη είναι η απόδοση που θα πρέπει να προσδοκάμε. Βέβαια, δεν σημαίνει ότι όποτε αναλαμβάνουμε μεγάλο κίνδυνο θα πρέπει να κερδίζουμε αναλόγως. Πάντα μιλάμε για αναμενόμενες αποδόσεις σε σχέση με τον κίνδυνο.

Ας δούμε, για παράδειγμα, τις επενδύσεις στο Χρηματιστήριο. Οι επενδύσεις σε μετοχές μακροπρόθεσμα αποδίδουν περισσότερο από ό,τι οι σίγουρες καταθέσεις. Πόσοι όμως έχασαν περιουσίες στο Χρηματιστήριο; Ωστόσο, κανένας δεν έκανε περιουσία με τις καταθέσεις. Μπορεί να διατήρησε την περιουσία, αλλά δεν τη δημιούργησε. Αντίθετα, από το Χρηματιστήριο έχουν δημιουργηθεί περιουσίες.

Γ. Η απόφαση

Η στροφή στην επιχειρηματικότητα δεν πρέπει να αποτελεί λύση ανάγκης ή, ακόμα χειρότερα, απόφαση απελπισίας. Θα πρέπει να υπάρχει στην άκρη του μυαλού μας ως εναλλακτική λύση. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι γεννημένοι επιχειρηματίες, όπως δεν έχουμε γεννηθεί όλοι για να είμαστε υπάλληλοι.

url

Οι πιο πετυχημένες ιδέες είναι συνήθως πολύ απλές και έχουν σχετικά μικρό κόστος. Αυτό έχει διδάξει η ιστορία από το Bic μέχρι την Google ή τις εφημερίδες αγγελιών.

Δ. Κάνε το τεστ

Αν θέλουμε να ψάξουμε μέσα μας, για να δούμε σε ποια ομάδα ανήκουμε, δηλαδή στους μισθωτούς ή στους επιχειρηματίες, θα ήταν καλό να απαντήσουμε σε μερικές ερωτήσεις, όπως:

1. Κοιτάζεις γύρω σου. Βλέπεις επιχειρηματικές ευκαιρίες; Έχεις διαπιστώσει «κενά» στην αγορά, τα οποία θα μπορούσε να καλύψει η δική σου επιχείρηση ή το προϊόν ή η υπηρεσία που θα προσφέρεις; Αν δεν βλέπεις γύρω σου επιχειρηματικές ευκαιρίες, τότε καλύτερα να στείλεις το βιογραφικό σου να βρεις δουλειά ως μισθωτός.

2. Έχεις «πιάσει» τον εαυτό σου να βρίσκει επιχειρηματικές ιδέες, οι οποίες αργότερα υλοποιούνται από κάποιους άλλους; Αν ποτέ δεν είδες δίπλα σου επιχειρηματικές ευκαιρίες ή δεν είχες ποτέ κάποια νέα ιδέα, τότε μην περιμένεις να γίνεις ούτε καν υψηλόβαθμο στέλεχος.

3. Έχεις μια ιδέα. Πόσο καινοτόμος είναι; Αν η ιδέα δεν είναι καινοτόμος, τότε οι πιθανότητες επιτυχίας είναι πολύ μικρές. Οι πιο πετυχημένες ιδέες είναι συνήθως πολύ απλές και έχουν σχετικά μικρό κόστος. Αυτό έχει διδάξει η ιστορία από το Bic μέχρι την Google ή τις εφημερίδες αγγελιών.

Αν χρειάζονται 10 χρόνια για να εξηγήσεις σε έναν επενδυτή την ιδέα σου, τότε καλύτερα να γίνεις συγγραφέας.

4. Έχεις κι άλλη ιδέα. Πόσο εύκολη είναι η υλοποίησή της; Αν χρειάζονται 10 χρόνια για να εξηγήσεις σε έναν επενδυτή την ιδέα σου, τότε καλύτερα να γίνεις συγγραφέας. Συνήθως, τα πιο αποτελεσματικά πράγματα είναι και τα πιο απλά. Μία ιδέα είναι αποτελεσματική συνήθως όταν λύνει κάποιο πρόβλημα. Και η λύση πρέπει να είναι πιο απλή από το ίδιο το πρόβλημα…

5. Γνωρίζεις την πιθανότητα επιτυχίας μιας ιδέας; Η πιθανότητα επιτυχίας μιας νέας επιχειρηματικής ιδέας είναι περίπου 10%.

6. Πόσο εύκολα μπορείς να βρεις το κεφάλαιο για να ξεκινήσεις μια επιχείρηση; Αν το πιο δύσκολο κομμάτι για σένα αποτελεί η εύρεση κεφαλαίων, τότε γίνε μισθωτός. Το επιχειρηματικό μυαλό θεωρεί ότι τα χρήματα είναι το τελευταίο που έχει σημασία. Διότι θα τα βρει.

7. Γνωρίζεις τα προγράμματα επιδοτήσεων; Όποιος πιστεύει ότι θα γίνει επιχειρηματίας με επιδοτήσεις, καλύτερα να γίνει μισθωτός. Θα κάνει καλό στην τσέπη του και στην εθνική Οικονομία.

8. Θα έπαιρνες δάνειο για να ξεκινήσεις μια επιχείρηση; Αν, για σένα, το τραπεζικό δάνειο είναι η τελευταία λύση που σου έρχεται, για να βρεις τα κεφάλαια και να κάνεις επιχείρηση, τότε ζήτα λεφτά από το μπαμπά και τη μαμά να αγοράσεις καινούργιο κοστούμι, για να είσαι ευπρεπής στη συνέντευξη που θα δώσεις για πρόσληψη σε κάποια εταιρεία.

9. Απολύεσαι. Πώς νιώθεις; «Ευκαιρία να ξεκινήσω κάτι καινούργιο. Πολλοί που βρέθηκαν στη θέση μου, έχτισαν στη συνέχεια αυτοκρατορίες». Αν σκέφτεσαι έτσι, τότε γίνε επιχειρηματίας. Αν βάλεις το κεφάλι κάτω και αναλύεις πόσο άδικη είναι η ζωή, τότε κάνε αίτηση για πρόσληψη στο Δημόσιο. Θα νιώσεις καλύτερα.

10. Έφτιαξες την επιχείρηση και δεν πάει καλά. Τι κάνεις; Γιατί δεν πάει καλά; Αναβαθμίζω ή αλλάζω το προϊόν μου και διευρύνω τις αγορές μου (π.χ. κοιτάζω και αγορές του εξωτερικού). Αν σκέφτεσαι έτσι, γίνε επιχειρηματίας.

11. Κι αν συνεχίζει η επιχείρηση να πάει χάλια; Ο καλός επιχειρηματίας αγαπάει και στηρίζει την ιδέα του. Όσο εύκολα αγαπάει την ιδέα του, τόσο εύκολα παίρνει την απόφαση να την εγκαταλείψει εγκαίρως, προτού χαθούν και τα τελευταία χρήματά που διαθέτει. Ο επιχειρηματίας ξέρει να ανοίγει επιχείρηση τη σωστή στιγμή, αλλά και να την κλείνει.’Οχι για να περάσει την υπόλοιπη ζωή ως συνταξιούχος του ΤΕΒΕ, αλλά για να ανοίξει κάτι νέο. Με λίγα λόγια, το έγκαιρο «λουκέτο» είναι επιχειρηματική κίνηση. Το καθυστερημένο «λουκέτο» είναι καταστροφή.

…To be continued:

Αν διάβαζα ένα τέτοιο άρθρο, το πρώτο που θα αναρωτιώμουν θα ήταν το εξής: Και ποιος είσαι εσύ που θα μας κάνεις μάθημα; Σωστά! Αλλά πρόκειται για εμπειρίες δίπλα σε πολύ μεγάλους επιχειρηματίες και σε πάμπλουτους. Οι λεπτομέρειες, στο επόμενο.

 

Διαβάστε ακόμα: Το Disrupt στις 15 και 16 Νοεμβρίου ανοίγει την Παγκόσμια Εβδομάδα Επιχειρηματικότητας, στοχεύοντας στην ανάδειξη των πιο καινοτόμων ιδεών!

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top