Η πρώτη (και τελευταία) λάθος κίνηση του Michael Jordan

Προτού γίνει ιδιοκτήτης ομάδας του NBA, ο Jordan προσπάθησε να φτιάξει τη δική του ομάδα στον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Απέτυχε. (Εικονογράφηση: Mark Smith / ESPN)

Το ημερολόγιο έγραφε 16 Απριλίου 2003. Ένα λεπτό και 45 δευτερόλεπτα πριν το τέλος της αναμέτρησης ανάμεσα στους Ουάσινγκτον Γουίζαρντς και τους Φιλαδέλφεια 76ερς, ο Michael Jordan βάζει τον υπ’ αριθμόν 32.292 πόντο του – ένας πόντος που έμελλε να είναι και ο τελευταίος του στο NBA, καθώς εκείνη την ημέρα αποσύρθηκε για 3η και τελευταία φορά από το παιχνίδι που λάτρεψε και λατρεύτηκε. Αποσύρθηκε ως ο καλύτερος παίκτες που έχει βγάλει ποτέ ο κόσμος του μπάσκετ, με 6 τίτλους NBA, δύο χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια και δεκάδες άλλες διακρίσεις και ρεκόρ.

Ωστόσο δεν σταμάτησε να σκοράρει στη ζωή του, έστω κι αν πλέον δεν βρισκόταν μέσα στο παρκέ. 14 χρόνια έχουν περάσει από εκείνη την ημέρα και ο MJ όχι απλά συνεχίζει να θεωρείται ο κορυφαίος όλων στο μπάσκετ, αλλά πλέον έχει προσθέσει στο βιογραφικό του και τον τίτλο του κορυφαίου businessman. Άλλωστε σε αυτά τα 14 χρόνια βλέπει την περιουσία του ολοένα και να αυξάνεται, χάρη στις επιχειρηματικές του κινήσεις, ενώ το 2015 έγινε ο πρώτος δισεκατομμυριούχος παίκτης του NBA, αλλά και ο 2ος πιο ισχυρός Αφροαμερικανός πίσω από την Oprah Winfrey.

Φαίνεται πώς ότι αγγίζει ο Jordan γίνεται χρυσός και δεν είναι τυχαίο που όλοι θέλουν να συνεργαστούν μαζί του. Αυτό το μαγικό άγγιγμα που είχε ως παίκτης, όταν χάριζε τη μια νίκη πίσω από την άλλη στους Σικάγο Μπουλς, μοιάζει να τον έχει ακολουθήσει και στη ζωή του μετά το μπάσκετ. Κι όμως, ακόμα και αυτός ο πανέξυπνος επιχειρηματίας, έχει κάνει μια κίνηση που λίγοι γνωρίζουν και ο ίδιος θα ήθελε να ξεχάσει. Την Michael Jordan Motorsports.

Ο Jordan λάτρευε τις μηχανές, ωστόσο η ομάδα του Σικάγο, για να μην ρισκάρει κάποιο τραυματισμό του, έβαλε μια ρήτρα στο συμβόλαιό του: μηχανές τέλος, τουλάχιστον για όσο ήταν παίκτης τους. (Φωτογραφία: Air Jordan)

Αν και τα περισσότερα πράγματα ήταν και είναι γνωστά για τον MJ, η αλήθεια είναι ότι ελάχιστοι ήξεραν το μεγάλο του πάθος: τις μηχανές. Και για αυτό φρόντισαν πολύ καλά οι Μπουλς, όταν το 1984 τον επέλεγαν στη 3η θέση του ντραφτ και δημιουργούσαν γύρω του την αυτοκρατορία τους. Ο Jordan λάτρευε και οδηγούσε μηχανές από τότε που ήταν 6-7 ετών. Ωστόσο η ομάδα του Σικάγο, για να μην ρισκάρει κάποιο τραυματισμό του, έβαλε μια ρήτρα στο συμβόλαιό του: μηχανές τέλος, τουλάχιστον για όσο ήταν παίκτης τους.

Το 2003, ωστόσο όλα είχαν τελειώσει για τον παίκτη Jordan και ένα νέο κεφάλαιο άνοιγε στη ζωή του. Και μαζί με αυτό το κεφάλαιο, επέστρεψε και το πάθος του για τις μηχανές. Αρχικά ξεκίνησε κάνοντας βόλτες στο Σικάγο, μαζί με έναν ντόπιο επιχειρηματία, τον James Casmay και την παρέα του, τους οποίους γνώρισε τυχαία σε ένα βενζινάδικο. Λίγο καιρό αργότερα όμως ήταν που ήρθε η μεγάλη στιγμή: τηλεφώνησε στον Casmay να τον ρωτήσει αν υπάρχει κάποιος ντόπιος οδηγός που να αξίζει μια ευκαρία σε επαγγελματικούς αγώνες. Ο Casmay του μίλησε για τον Montez Stewart και το νερό μπήκε στο αυλάκι.

«Δεν είχαμε σκοπό να φτιάξουμε μια ομάδα αγώνων. Αλλά όταν ο Michael γνώρισε τον Stewart, όλα έδεσαν» θυμάται ο Casmay από εκείνα τα χρόνια. Έτσι, το 2004, ο MJ, μαζί με τον Casmay και τον team manager των Superbike Pete Mauhar, αποφασίζουν να χτίσουν την ομάδα τους. «Θυμάμαι που με πήρε τηλέφωνο ο James, ένας τύπος που δεν ήξερα και με ρώτησε αν ήθελα να τους βοηθήσω να φτιάξουν την αγωνιστική ομάδα του Jordan. Η αλήθεια είναι πώς στην αρχή πίστευα ότι μου έκαναν πλάκα οι φίλοι μου» είχε δηλώσει ο Mauhar.

Ωστόσο μόνο αστείο δεν ήταν. Αν και οι περισσότερες αγωνιστηκές ομάδες θέλουν πάνω από ένα χρόνο για να στηθούν κανονικά -δηλαδή να βρουν οδηγούς, μηχανές, team, χορηγούς και ούτω καθεξής- η Michael Jordan Motorsports χρειάστηκε μόλις 5 εβδομάδες για να τα καταφέρει και να συμμετάσχει στον αγώνα της Daytona της American Motorcyclist Association το 2004. Σύμφωνα με το Forbes «σχεδόν μέσα σε ένα βράδυ η Yamaha έστειλε μηχανές στη νεοσύστατη ομάδα, ενώ όλοι οι μεγάλοι χορηγοί του MJ μπήκαν στο νέο του project». Ωστόσο, τα πράγματα δεν πήγαν όπως είχε μάθει ο Jordan από τα μπασκετικά του χρόνια, καθώς στην τελική κατάταξη του 2004 ο οδηγός του τερμάτισε μόλις στην 23η θέση σε σύνολο 40 οδηγών.

Η Michael Jordan Motorsports σε μια από τις δοκιμές της. (Φωτογραφία: Air Jordan)

«Γνωρίζοντας τον εαυτό μου, φυσικά και ήθελα να κατακτήσω τα πάντα από την πρώτη χρονιά» είχε δηλώσει τότε ο Jordan. «Ωστόσο δεν απογοητεύομαι και πιστεύω ότι θα έρθουν οι νίκες. Δεν έχω πρόβλημα η ομάδα μου να έχει τον ρόλο του αουτσάιντερ και εκεί που κανείς δεν το περιμένει να κερδίσει τα φαβορί». Για αυτό και συνέχισε να επενδύει σε αυτό το project, έστω κι αν ο ίδιος παραδεχόταν ότι η ομάδα του δεν διέθετε τη γνώση και την τεχνολογία για να τα καταφέρει. Και σε αυτό είχε δίκιο.

Η μια αποτυχία διαθεχόταν την άλλη στον αγωνιστικό τομέα. Το όνομα του MJ ήταν αρκετά λαμπερό για να κρατάει τους χορηγούς, αλλά η απουσία επιτυχιών έφερε και κάποιες γκρίνιες. Ενώ, το μεγάλου ατού του Jordan -δηλαδή να πουλάει τα προϊόντα του- δεν λειτούργησε, καθώς τα ειδικά σχεδιασμένα κράνη, παπούτσια και φόρμες της Michael Jordan Motorsports δεν είχαν μεγάλη πέραση στους οπαδούς του μηχανοκίνητου αθλητισμού.

Η μοναδική καλή στιγμή της Michael Jordan Motorsports ήρθε το 2010, όταν με οδηγό τον Jake Zemke κέρδισε τον αγώνα Daytona International Speedway, αλλά όπως φάνηκε δεν ήταν αρκετή. Κάθε χρόνο ο MJ έβαζε 1 εκατομμύριο δολάρια στην ομάδα, αλλά δεν έπαιρνε τη χαρά της νίκης. Το 2013 η ομάδα του ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από την American Motorcyclist Association, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα προσπάθήσει για τη συμμετοχή της στο MotoGP.

Ένα χρόνο μετά η Michael Jordan Motorsports αποσύρθηκε μια και καλή από τους αγώνες, μένοντας στην ιστορία για τη σειρά αξεσουάρ μηχανών που δημιούργησε, αλλά και ως η πρώτη αποτυχημένη επιχειρηματική κίνηση του MJ.

Διαβάστε ακόμα: Θεόδωρος Ν. Χαραγκιώνης – «Στη ζωή, έχω το δεξί πόδι πάντα στο γκάζι»

TAGS :
Michael Jordan Motorsports αγώνες επιχειρηματίας μηχανές

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook