failuretogreatness

    Από το «μελετώ αποτυγχάνειν» του Διογένη, μέχρι το «απότυχε ξανά, απότυχε καλύτερα» του Σάμιουελ Μπέκετ, το νόημα είναι το ίδιο: η απενοχοποίηση της αποτυχίας. (Φωτό: knowledgeformen.com)

    Ο Henry Ford έλεγε ότι «η αποτυχία δεν είναι τίποτα άλλο, παρά η ευκαιρία να ξεκινήσεις ξανά, απλώς με μεγαλύτερη σοφία». Κάτι ήξερε αυτός ο μεγιστάνας της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας. Κι όμως, δυστυχώς, όσο εύκολα μιλάμε όλοι για τις επιτυχίες μας επιδιδόμενοι σε ατομικά ρεσιτάλ κομπορρημοσύνης, άλλο τόσο δύσκολα λέμε για τις αποτυχίες μας. Οι πιο πολλοί από εμάς μάλιστα, αν μπορούσαμε θα πατούσαμε ένα μαγικό κουμπί σβήνοντας κάθε μελανό σημείο της ζωής μας, κάθε αποτυχία, παραβλέποντας ότι ίσως σε αυτές τις αποτυχίες χρωστάμε αυτό που είμαστε σήμερα. Το να αποτυγχάνεις δεν έχει τίποτα το μελανό, είναι τύχη καθαρή και ανόθευτη, είναι η ευκαιρία να βγούμε λίγο πιο σοφοί, λίγο πιο υποψιασμένοι, λίγο πιο διαισθητικοί, λίγο πιο έτοιμοι. Από το «μελετώ αποτυγχάνειν» του Διογένη, μέχρι το «απότυχε ξανά, απότυχε καλύτερα» του Σάμιουελ Μπέκετ, το νόημα είναι το ίδιο: η απενοχοποίηση της αποτυχίας.

    Για την απενοχοποίηση αυτή μιλήσαμε με τρεις Έλληνες startupers, οι οποίοι παρά το νεαρό της ηλικίας τους, τους παραδεχόμαστε γιατί έχουν καταφέρει αρκετά μέσα σε μικρό διάστημα.

    Mezoura

    Ο Γιάννης Στεφανίδης (αριστερά) και ο Νίκος Πουλόπουλος.

    Ο Γιάννης Στεφανίδης είναι 31 ετών, και μαζί με τον Νίκο Πουλόπουλο έχουν φτιάξει το mezoura.com, το πρώτο ελληνικό e-shop για tailor-made ανδρικά πουκάμισα. Μιλώντας μαζί του για το αν έχουν υπάρξει αποτυχίες στη ζωή του και τι σημαίνουν για εκείνον, ο Γιάννης δε διστάζει να αστειευθεί και να παραδεχτεί ότι δεν ήταν όλη του η ζωή σπαρμένη με επιτυχία και αναγνώριση. «Ακόμα και στο σχολείο» λέει ο ίδιος, «δεν ήμουν από τους καλύτερους μαθητές. Μα τι σχολεία άλλαξα, τι ιδιαίτερα έκανα, ακόμα θυμάμαι τη μητέρα μου να γυρίζει από τις συναντήσεις με τους καθηγητές κλαίγοντας». Έπαιξε τελικά αυτό ρόλο στην μετέπειτα πορεία του; Προφανώς και όχι, λέμε εμείς, βλέποντας ότι το mezoura.com είναι από τα πιο πετυχημένα ελληνικά ventures, έχει διακριθεί σε εθνικούς διαγωνισμούς νεοφυούς επιχειρηματικότητας, και αποτελεί από τα πρώτα ονόματα του custom-made ανδρικού ενδύματος.

    Ακόμα και στα πρώτα βήματα του mezoura ο Γιάννης θυμάται απογοητεύσεις: «Ξεκινήσαμε την Mezoura με δύο συνεργαζόμενα συνεργεία ραφής. Μέσα στον πρώτο μήνα λειτουργίας μας, μας εγκατέλειψαν, και ως εκ τούτου βρεθήκαμε χωρίς συνεργάτες. Ήταν κωμικοτραγικό. Είχαμε παραγγελίες που έπρεπε να παραδώσουμε και δεν υπήρχε άτομο να τις ράψει». Πώς το διαχειρίστηκαν; «Γυρίσαμε τον κόσμο ανάποδα και μέσα σε 3 μέρες βρήκαμε νέους συνεργάτες. Το πιο σημαντικό που έμαθα από τις αποτυχίες μου», λέει ο Γιάννης, «είναι να σηκώνομαι και να συνεχίζω, είτε είχα δυνάμεις είτε όχι. Το λέει εξάλλου και το ρητό: “Fall seven times, stand up eight”».

    «Η δημιουργία θα έπρεπε να είναι συνώνυμο της αποτυχίας. Το εκκολαπτόμενο οικοσύστημα τεχνολογικών εταιρειών στην χώρα μας, μαθαίνει τα τελευταία πέντε χρόνια να επιχειρεί – δημιουργώντας, και να αποτυγχάνει – μαθαίνοντας» λέει ο Δημήτρης Καλαβρός-Γουσίου.
    Pollfish

    Από αριστερά: Οι Γιάννης Παπαδάκης, Γιάννης Ζαούδης, Αντρέας Βούρκος και Ζήσης Μπέλλας.

    Ο δεύτερος νεαρός επιχειρηματίας είναι ο 30χρονος Γιάννης Ζαούδης, ο  οποίος έχει ιδρύσει την Pollfish , μαζί με τον Ζήση Μπέλλα, τον Αντρέα Βούρκο και τον Γιάννη Παπαδάκη. Η Pollfish είναι αυτήν τη στιγμή το μεγαλύτερο δίκτυο έρευνας καταναλωτών, προσιτό και προσβάσιμο σε κάθε χρήστη smartphone. Αποστολή της είναι να μπορούν οι πελάτες της να κάνουν τις δικές τους έρευνες, στο κοινό που θέλουν, μέσα από μια δεξαμενή εκατομμυρίων χρηστών smartphone! Ήταν όμως πάντα για το Γιάννη οι καινοτομίες του επιτυχημένες; Πριν από την Pollfish, μαζί με έναν από τους τωρινούς συνιδρυτές του, δημιούργησε μια άλλη τεχνολογική εταιρεία κατά τη διάρκεια της οποίας «θεωρήσαμε ότι είναι καλό», λέει ο Γιάννης, «να κάνουμε εσωτερική ανάπτυξη κλεισμένοι στο γραφείο 6 μήνες, χωρίς καθόλου feedback από πελάτες, ξεκινώντας με αυτό που λέμε… stealth mode (δηλ. σε μια κατάσταση μυστικότητας μέχρι το τελικό λανσάρισμα). Υπήρχαν στιγμές που κάποιοι είχαν μάθει τι κάναμε και πρότειναν να χρησιμοποιήσουν το προϊόν, αλλά εμείς πιστεύαμε το “κάν’το και θα έρθουν”, άποψη λίγο παρωχημένη για το 2012! Προφανώς βγάλαμε ένα προϊόν το οποίο έλυνε ένα πρόβλημα, αλλά δεν ήταν καθόλου στοχευμένο…».

    Τι έμαθαν μέσα από αυτό; «Το να είμαστε πάντα ανοιχτοί με τον πελάτη και να κάνουμε, από την πρώτη μέρα, αυτό που λέμε biz dev (εκ του business development, το να αναπτύσσεσαι δηλαδή, δράττοντας τις ευκαιρίες που σου δίνουν οι πελάτες, η αγορά κ.λπ.). Για την ακρίβεια, στην Pollfish προτού καν φτιάξουμε προϊόν ξεκινήσαμε να το πουλάμε και με αρκετή επιτυχία».

    kalavros

    Ο Δημήτρης Καλαβρός-Γουσίου.

    Ο τρίτος άνθρωπος που μιλώντας του είδαμε με νέα ματιά το θέμα «αποτυχία» είναι ο 28χρονος Δημήτρης Καλαβρός-Γουσίου. Προτού καλά-καλά πλησιάσει τα 30, ο Δημήτρης είναι συνιδρυτής και partner του Found.ation, της γνωστής πλατφόρμας startup επιχειρήσεων, ενώ παράλληλα είναι και ιδρυτής και curator του TEDxAthens, της αθηναϊκής διοργάνωσης του παγκόσμιου φαινομένου TEDx. Λόγω της θέσης του, ο Δημήτρης έχει δει πολλές προσπάθειες να κατακρημνίζονται, αλλά και να ξαναγεννιούνται από τις στάχτες τους. «Η δημιουργία θα έπρεπε να είναι συνώνυμο της αποτυχίας», μας λέει στην κουβέντα που είχαμε. «Το εκκολαπτόμενο οικοσύστημα τεχνολογικών εταιρειών στη χώρα μας, μαθαίνει τα τελευταία πέντε χρόνια να επιχειρεί – δημιουργώντας, και να αποτυγχάνει – μαθαίνοντας».

    «Αυτό που παρατηρώ είναι πως οι περισσότεροι νέοι επιχειρηματίες όταν κλείνουν έναν πρώτο κύκλο, την πρώτη τους εταιρεία, επιχειρούν ξανά. Οι ιδέες με τις οποίες καταπιάνονται είναι περισσότερο ώριμες, η εκτέλεση καλύτερη και η ομάδα τους αρτιότερη».

    Η ομάδα, αυτή είναι μάλλον για το Δημήτρη η δύναμη που μπορεί να μεταστρέψει μια αποτυχία σε επιτυχία. «Αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω για μερικές από τις εταιρείες με τις οποίες έχουμε υποστηρίξει στο Found.ation τα τελευταία 3 χρόνια, θα έδινα έμφαση στην ομάδα. Στα άτομα που τη συνθέτουν, τους στόχους ζωής που έχουν, τις δεξιότητες και τις αδυναμίες τους. Οι νέοι founders δεν το καταλαβαίνουν, ή δεν το θεωρούν τόσο σημαντικό», λέει ο Δημήτρης κλείνοντας, «αλλά ο βασικός λόγος που οδηγείται μια εταιρεία στην αποτυχία είναι η ουσιαστική έλλειψη χημείας, στόχων και “ειλικρινών συμφωνιών” μεταξύ των συνιδρυτών της».

     

    Διαβάστε ακόμα: Οι Έλληνες Start-Uppers του Λονδίνου

     

     

    x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

    Button to top