Πότε τα Επιμελητήρια φέρνουν ανάπτυξη

Τα Επιμελητήρια συμβάλλουν στη συνένωση χωρών, αγορών, καινοτομιών και κάνουν τον προπονητή των εσωτερικών αγορών. Photo Credit: Boegh/flickr

Τα εμπορικά, βιομηχανικά, εξαγωγικά Επιμελητήρια κάθε χώρας έχουν μόνον ένα σκοπό: να προάγουν την εθνική οικονομική ατζέντα και τους στόχους κάθε χώρας. Κάνουν επαφές, δημιουργούν γέφυρες συνεργασίας, στοχεύουν σε νέες αγορές, συμπαρασύροντας επιχειρήσεις και επενδύσεις προς τα εκεί, και «διαχειρίζονται» μεσο-μακροπρόθεσμα τη σχέση εισαγωγών-εξαγωγών.

Τα Επιμελητήρια είναι ο Δούρειος Ίππος για τη συνένωση χωρών, αγορών, καινοτομιών και ο διαρκής προπονητής των εσωτερικών τμημάτων αγοράς, ώστε να είναι έτοιμα να παράξουν, να προσφέρουν ό,τι ζητάει η παγκόσμια αγορά! Στην παγκόσμια οικονομική σκακιέρα, μοιάζει τα Επιμελητήρια, ως «hubs» επιχειρηματικών ομάδων, να ξεπερνούν τις πολιτικές ηγεσίες, οι οποίες είναι παγιδευμένες σε μία ρητορική περασμένων χρόνων. Από όσο μπορώ και παρακολουθώ, τα Επιμελητήρια διαμορφώνουν τις σχέσεις Κρατών και Οικονομιών. Αυτά βέβαια γίνονται σε άλλες χώρες και σε άλλα ημισφαίρια. Δυστυχώς, όχι στην Ελλάδα!

Τα ελληνικά Επιμελητήρια έγιναν προνομιακοί συζητητές των συστημάτων εξουσίας. Λειτούργησαν ως προσωπικοί σύμβουλοι πρωθυπουργών και έβγαζαν επιλαχόντες βουλευτές και δημάρχους και media personae και ομιλητές συνεδρίων. Βεβαίως και η ατζέντα τους ακολούθησε την εκάστοτε πολιτική: φορολογικές αποφάσεις, πολιτικές λειτουργίας, πότε θα ανοίγουν τα καταστήματα, πόσο κόστος φέρνει κάθε απόφαση κ.λπ.

Σε έναν άλλο κόσμο, σε χώρες όπως Ινδία, Μεγάλη Βρετανία, Σουηδία, Βραζιλία, Νότιο Αφρική, Κίνα, ΗΠΑ, τα Επιμελητήρια κάνουν πωλήσεις και ανάπτυξη εργασιών για τα χιλιάδες μέλη τους. Χωρίς προσωπικές σφραγίδες και τόσους διαφορετικούς προέδρους λιανικής, μεγαλο-λιανικής, εισαγωγέων, νέων επιχειρηματιών, βιομηχάνων και τόσα ακόμη είδη που έχουμε. Δεν βγάζουν πολιτικούς λόγους στα τηλεοπτικά κανάλια, αλλά πιάνουν τα excel και τα τηλέφωνα.

Διαβάστε ακόμα: Η πολλαπλή δύναμη των HUBs

Δεν αναθέτουν μελέτες σε συμβούλους, για να έχουν «sound bites» στις ειδήσεις των 20:00. Ρόλος τους είναι να βοηθήσουν όσους θέλουν να δημιουργήσουν. Photo Credit: Globalnomad01/flickr

Παραδείγματα πολλά: το Ann Arbor SPARK με υπηρεσίες σε ένα ολόκληρο γεωγραφικό region (όσο μια Ελλάδα σε έκταση), η πρωτοβουλία «small business nation» στις ΗΠΑ, το Επιμελητήριο Abberdeen (το οποίο μάλλον πήρε το μήνυμα από τις συχνές εμπορικές αποστολές στο Λονδίνο και τα emerging markets). Ακόμη το globaltrade.net της Ινδίας ή το Αμερικανο-Βραζιλιάνικο Επιμελητήριο, το οποίο έχει παραρτήματα και σε άλλες χώρες! Ψάξτε το και θα δείτε τι δεν γίνεται στη χώρα μας, εκτός από το αναμάσημα «είμαστε σε κρίση».

Τα Επιμελητήρια δεν αναθέτουν μελέτες σε συμβούλους, για να έχουν «sound bites» στις ειδήσεις των 20:00, αλλά συνεργάζονται με τα πανεπιστήμια σε ερευνητικά έργα και το talent planning των επόμενων ετών, για να βοηθήσουν όλους όσους θέλουν να δημιουργήσουν. Αν ένα Εμπορικό Επιμελητήριο κάνει διαγωνισμούς λύσεων για την πόλη, ας πούμε του Χόλιγουντ, ή ένα άλλο προτείνει στα μέλη του benefits διεθνείς επιχειρηματικές και πολιτικές επαφές (όπως του Σικάγο), ή όταν όλα σχεδόν τα αμερικανικά Επιμελητήρια ψηφίζουν πολιτικές δέσμευσης, για την καθαρή ενέργεια και την καινοτομία, τότε άξιες και οι πανάκριβες συνδρομές των μελών τους! Πιάνουν τόπο.

Πολλοί μιλούν συχνά για στήριξη της επιχειρηματικότητας, αλλά τις πιο πολλές φορές ακούς τα «μειώστε τη φορολογία», «δώστε κίνητρα στους επενδυτές», «να δημιουργηθεί δημόσιο ταμείο για τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα» κ.λπ. Μπορεί να είναι σωστά όλα, αλλά πουθενά δεν ακούς ένα πρακτικό, συγκεκριμένο, μετρήσιμο σχέδιο για την εξωστρεφή Οικονομία, όπου -ας πούμε- περιγράφονται χώρες-αγορές-προϊόντα-χρόνος-εκτιμώμενο έσοδο-στόχοι. Ακόμη και στην πρωτοβουλία που εξήγγειλε το ΕΒΕΑ ότι θα κάνει incubation start ups, το website δεν είχε ονόματα εκπαιδευτών, μεντόρων κ.λπ. Αναρωτιέμαι, ζητάω πολλά; Μην μου πείτε στωικά ότι δεν το ‘χουμε «αυτό το οργανωμένο “εμείς”», γιατί θα απαντήσω: τότε, ό,τι κι αν μας ξημερώσει, να μην κλαίμε.

Οι πρώτοι που θα έπρεπε να αναδημιουργήσουν και να μετασχηματίσουν την αγορά, την εξαγωγική, την παραγωγική, την ψηφιακή και να τονώσουν την ελληνική Οικονομία είναι τα Επιμελητήρια. Να γίνουν, από σφραγίδες και μαγαζάκια της τηλεόρασης, καθοδηγητές των δυνάμεών μας. Γι’ αυτό δεν πληρώνονται οι συνδρομές; Αλλιώς, πού είναι η προστιθέμενη αξία που δίνουν;

Δηλαδή:
-Εκπαιδεύσεις νέων επιχειρηματιών.
-Σεμινάρια σε παλιές επιχειρήσεις, ώστε να προσαρμοστούν στην ψηφιακή οικονομία.
-Εθελοντές-πετυχημένοι επαγγελματίες που διδάσκουν.
-Στοχευμένες εμπορικές αποστολές.
-Συνεργασίες με clusters καινοτομίας και παραγωγή πρωτότυπων πατεντών-προϊόντων με κοινή δικαιοχρησία ονόματος και έσοδα.
-Αυτοχρηματοδοτούμενες (από τα χρήματα των μελών) κλαδικές μελέτες που θα περιγράφουν τις αγορές στο εξωτερικό.
-Κοινοπραξίες logistic centers όλων των μικρομεσαίων μαζί.
-Συνεταιριστικές εταιρείες που με τη βοήθεια των Επιμελητηρίων πηγαίνουν στα emerging markets, ώστε να κλείσουν εμπορικές συμφωνίες για μεγάλους όγκους.
-Acceleration νέων επιχειρήσεων στο mobile εμπόριο, τη διεθνή μεταποίηση, το θεματικό τουρισμό.
-Info letters με εξελίξεις και διαγωνισμούς προμηθειών στο εξωτερικό.
-Σύνδεση πληροφοριών με τους Εμπορικούς Ακολούθους των πρεσβειών.
-Συνεργασία με τα πανεπιστήμια.

Μήπως ήρθε η ώρα οι επιχειρηματίες να συνασπιστούν σε ομάδες και να κάνουν μόνοι τους, με μοιρασμένο κόστος, με μοιρασμένους πόρους, όλα όσα χρειάζονται προς τις αγορές του εξωτερικού, δηλαδή όσα δεν ξέρουν και δεν μπορούν να κάνουν τα επιμελητήρια-σφραγίδες;

Διαβάστε ακόμα: Ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος του ελληνικού Πανεπιστημίου

TAGS :
business Ελλάδα Επιμελητήριo σύστημα χρηματοδότηση

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook