Ο Βαγγέλης Κύρης φωτογραφίζεται δίπλα στο Volvo XC40, που κατέκτησε τον τίτλο του αυτοκινήτου της χρονιάς 2018.

– Πότε άρχισε το μεγάλο της ζωής σας «ταξίδι» στην ενασχόλησή σας; Τι σας ενέπνευσε, ποιος ήταν ο πρώτος «σπινθήρας στα μπουζί» για να ξεκινήσετε;
Το μεγάλο ταξίδι στην ενασχόληση μου άρχισε από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Με ενέπνεε κάθε είδος τέχνης, η μόδα, η διακόσμηση, τα ταξίδια. Από μικρός έπαιζα σαν να εργάζομαι και τώρα εργάζομαι σαν να παίζω.

– Ποιες «αποσκευές» έχετε πάντα μαζί σας στη δύσκολη διαδρομή της καταξίωσης;
Την τρέλα μου, τη φυσική μου συστολή – «ντροπαλοσύνη» και τους ανθρώπους που αγαπώ. Επίσης την φωτογραφική μου μηχανή!

– Πότε «πατάτε γκάζι» σε μια πρόκληση και πότε επιλέγετε την ασφάλεια και «πατάτε φρένο»;
Γκάζια πατάω όταν η αδρεναλίνη της δημιουργίας σαν ναρκωτικό πλημμυρίζει το σώμα μου. Και φρένο όταν φτάνω στο χείλος του γκρεμού, εκείνη την τελευταία στιγμή πριν πέσω.

«Το τιμόνι της ζωής μου δεν το δίνω ποτέ, το τιμόνι της καριέρας όμως εύκολα το μοιράζομαι με συνοδηγό και συνοδοιπόρο κάποιον που έχουμε το ίδιο όραμα».

– Από πού αντλείτε τη δύναμη για να συνεχίσετε, όταν νιώσετε ότι φτάνετε σε «αδιέξοδο»;
Από την φαντασία μου και από μια τρελή αισιοδοξία που πάντα έχω σαν όπλο.

– Τι είδους «σέρβις» προσφέρετε στον εαυτό σας για να ανανεώνεστε και να είστε αποδοτικός;
Ξεκούραση, αποχή (γενικώς) και ταξίδια.

«Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου με ενέπνεε κάθε είδος τέχνης, η μόδα, η διακόσμηση, τα ταξίδια. Από μικρός έπαιζα σαν να εργάζομαι και τώρα εργάζομαι σαν να παίζω».

– Πότε δίνετε το «τιμόνι» της ζωής και της καριέρας σας σε συνεργάτες, σε πρόσωπα εμπιστοσύνης, σε άτομα που αγαπάτε;
Το τιμόνι της ζωής μου δεν το δίνω ποτέ, το τιμόνι της καριέρας όμως εύκολα το μοιράζομαι με συνοδηγό και συνοδοιπόρο κάποιον που έχουμε το ίδιο όραμα.

Το Volvo XC40 είναι η σουηδική πρόταση στη δημοφιλή κατηγορία των premium compact SUV. Εστιάζει στην εμπειρία και στα ουσιώδη και είναι απαλλαγμένο από οτιδήποτε περιττό. Συνδυάζει τις παραδοσιακές αξίες της Volvo, που βάζουν στο επίκεντρο τον άνθρωπο και τη ζωή του.

– Ποια ήταν η πιο σημαδιακή / καθοριστική / δύσκολη στιγμή στο δικό σας «σιρκουί» της καταξίωσης;
Στο μέσον της κρίσης, γύρω στο 2013 όταν κατάλαβα ότι το κοντέρ πρέπει να μηδενίσει για να ξαναρχίσουν όλα από την αρχή.

– Όταν συναντάτε μια σημαντική δυσκολία, συνεχίζετε απαρέγκλιτα ευθεία (στο όραμα/στο στόχο σας), ή καμιά φορά στρίβετε το «τιμόνι»;
Πολλές φορές στις γωνίες του δρόμου βρίσκω καινούργια οράματα και καινούργιες εμπνεύσεις, στρίβω, καθυστερώ, ξαναγυρίζω, και άλλοτε βρίσκω καινούργιες ευθείες -όπως τώρα που δημιουργούμε το THE DECO PORTRAITS με συνοδηγό τον Ανατόλι Γεωργίεφ- και προχωρώ μπροστά.

«Πολλές φορές έσβησα τη μηχανή για να κρυώσει, ώστε να μπορέσω να συνεχίσω το ταξίδι με καινούργια δύναμη και ανανεωμένο κέφι».

– Σε μια φαινομενικά αξεπέραστη διαφωνία με κάποιον σημαντικό συνεργάτη σας πότε επιλέγετε τη «σύγκρουση»;
Την σύγκρουση την επιλέγω μόνο όταν η διαφωνία δεν είναι αξεπέραστη, αν πραγματικά είναι αξεπέραστη αποχωρώ.

«Την σύγκρουση την επιλέγω μόνο όταν η διαφωνία δεν είναι αξεπέραστη, αν πραγματικά είναι αξεπέραστη αποχωρώ».

– Στο μακρύ ταξίδι της επιτυχίας/καταξίωσης, σας πέρασε κάποια στιγμή από το μυαλό να σβήσετε τη «μηχανή»;
Δεν μου πέρασε απλά απ το μυαλό να σβήσω την μηχανή αλλά την έσβησα πολλές φορές για να κρυώσει και να μπορέσω να συνεχίσω το ταξίδι με καινούργια δύναμη και ανανεωμένο κέφι.

– «Όλα είναι δρόμος»: Πώς το σχολιάζετε, πώς το έχετε κάνει πράξη (στην ενασχόλησή σας);
Ναι όλα είναι δρόμος και σα βγεις για την Ιθάκη να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος… Με παράδειγμα την Ιθάκη του Αλεξανδρινού ποιητή προσπαθώ όσο μπορώ να κάνω το ταξίδι πράξη.

– Πώς θα επιθυμούσατε να σας θυμούνται όταν έρθει η ώρα να τραβήξετε «χειρόφρενο»;
Θα ήθελα να έχω καταλάβει μέχρι τότε οι Ιθάκες τι σημαίνουν και να μην επιθυμώ να με θυμούνται.

 

 

Διαβάστε ακόμα: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης – «Όλα στη ζωή είναι δρόμος, μα δεν υπάρχει τελικός προορισμός» 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top