tsakaldimi_higherthaneverest-0764

    Εδώ και ένα χρόνο η Κική Τσακαλδήμη προπονείται σκληρά για να καταφέρει να ανέβει στο Έβερεστ μέσα στο 2017. (Όλες οι φωτογραφίες είναι του Satyabrata Dam)

    Με την Κική γνωριστήκαμε στα τέλη του 2015. Ως διοργανώτρια του πρώτου TEDx στην Αλεξανδρούπολη έψαχνε ανθρώπους για να μιλήσουν στην ημερίδα, με θέμα «Κάθε Όνειρο Χρειάζεται Δράση» και με επέλεξε -με την προτροπή του άντρα της Γιώργου Καζάκου- ως έναν από τους ομιλητές. Μετά από τρεις μήνες συνομιλιών αποκλειστικά μέσω skype γνωριστήκαμε στην Αλεξανδρούπολη. Μου έκανε εντύπωση το πόσο θετική και δυναμική είναι σαν άνθρωπος, πέρα από ωραία γυναίκα βέβαια.

    Από το τίποτα κυριολεκτικά, η Κική έστησε ένα εξαιρετικό TEDx -θεσμό πλέον για την ακριτική πόλη- δημιουργώντας μια θαυμάσια παρέα ανάμεσα στους ομιλητές και στους εκατοντάδες ανθρώπους που παρακολούθησαν την ημερίδα.

    Σούπερ σταρ ανάμεσα στους ομιλητές ήταν ο Ινδός ορειβάτης Satyabrata Dam, τον οποίο είχε παρακολουθήσει η Κική στο TEDx Θεσσαλονίκης. Ήταν ο μόνος που δεν είχε κείμενο να ακολουθήσει, αρκούσε το πώς μας ταξίδεψε στα 8.848 μέτρα, ένα υψόμετρο που μοιάζει να έχει γίνει δεύτερη φύση του. Μάλιστα, ο Satya ήταν αυτός που ενέπνευσε την Κική να διοργανώσει το TEDx στην πόλη της. Και όχι μόνον αυτό…

    Όταν το TEDx ολοκληρώθηκε, η Κική μου εξομολογήθηκε κάτι που τότε μου φάνηκε θαυμάσιο όσο και εξωφρενικό. Μου ζήτησε μάλιστα να μην το πω σε κανέναν: «Ξέρεις, έχω κι εγώ ένα όνειρο: να ανέβω στο Έβερεστ. Ήδη δουλεύω σκληρά πάνω σ’ αυτό και θα το κάνω, Άκη».

    tsakaldimi_higherthaneverest

    «Το Έβερεστ θα είναι το τεστ για μένα για το αν μπορώ τελικά να με προκαλέσω να βρω τα όρια μου και να ξεπεράσω τον εαυτό μου».

    Δεν ξέρω γιατί αλλά δεν αμφέβαλα στιγμή ότι θα το κάνει. Όταν όμως μου είπε ότι στόχος της είναι να ανέβει στο Έβερεστ το 2017, είπα μέσα μου «δεν πάει καλά». Και μετά αναρωτήθηκα «γιατί όχι;».

    Τον τελευταίο χρόνο, η γυναίκα αυτή από την Αλεξανδρούπολη προπονείται σκληρά μαζί με τον μέντορα, συνοδοιπόρο και οδηγό της στο βουνό Satyabrata Dam. Κάθε Σαββατοκύριακο και σε άλλη κορυφή. Και τώρα, μόλις έξι μήνες πριν από το εγχείρημα που για τους περισσότερους από εμάς φαντάζει σαν ταξίδι στη Σελήνη, αρχίζει η πιο καθοριστική εκπαίδευση, σε μεγάλα πλέον υψόμετρα, πάνω από τα 6.000 μέτρα. Στο τέλος της εβδομάδας, ο μικρόσωμος Ινδός και η ψηλή Ελληνίδα θα πετάξουν στη Νότια Αμερική για να εγκλιματιστούν και να αναρριχηθούν σε μερικές από τις κορυφές των Άνδεων. Νομίζω ότι πλέον αξίζει να τη γνωρίσουμε καλύτερα.

    «Σίγουρα για να βρεθείς εκεί απαιτεί πολλά χρήματα. Τα χρήματα όμως δεν μπορούν να σε φτάσουν στην κορυφή. Πάνω από τα 7.500 μέτρα, φτωχοί και πλούσιοι είμαστε όλοι το ίδιο».

    Πότε και πώς σου ήρθε η ιδέα να επιχειρήσεις μία ανάβαση στο Έβερεστ;
    Η ιδέα προέκυψε περίπου ενάμισι χρόνο πριν. Είχα ήδη ξεκινήσει την ενασχόλησή μου με την ορειβασία, αλλά σε πιο χαλαρή βάση. Κάποια στιγμή, ενώ ήμουν στα βουνά της Ελβετίας και ενώ βρισκόμουν σε κατάσταση εσωτερικής αναζήτησης, συνειδητοποίησα ότι ίσως μερικά πράγματα δεν έχουν συμβεί τυχαία στη ζωή μου. Είχα ήδη γνωρίσει τον Satya και είχα ήδη ερωτευτεί τα βουνά. Είχα μια φυσική άνεση με τη φύση και την ορειβασία και ήδη φλέρταρα με την ιδέα τού να κάνω το μεγάλο βήμα στη ζωή μου. Να τολμήσω να αντιμετωπίσω τους φόβους μου και να ακολουθήσω το όνειρο μου. Το Έβερεστ θα ήταν το τεστ για μένα, για το αν μπορώ τελικά να με προκαλέσω να βρω τα όρια μου και να ξεπεράσω τον εαυτό μου. Αν κατάφερνα να βρεθώ εκεί, τίποτα δεν θα μπορούσε αργότερα να με σταματήσει να πραγματοποιήσω το μεγάλο μου όνειρο και να αλλάξω την καθημερινότητα μου.

    Πες μας κάτι για το background σου. Πού ζεις, πού εργάζεσαι;
    Τα τελευταία δέκα χρόνια ζω και εργάζομαι στην Αλεξανδρούπολη απ´ όπου και κατάγομαι. Εργάζομαι στη Δημοτική Βιβλιοθήκη. Είμαι γενικά ένας αισιόδοξος άνθρωπος, μου αρέσει να μαθαίνω καινούργια πράγματα, είμαι αυτό που λέμε «ανήσυχο πνεύμα». Μου αρέσει να ταξιδεύω, να ζωγραφίζω και να δοκιμάζω την έκφραση μου μέσα από το θέατρο.

    satyabratadam-13

    Ο Ινδός ορειβάτης και μέντρορας της Κικής, Satyabrata Dam.

    Τι σχέση είχες με τα σπορ και κυρίως με την ορειβασία και τα βουνά μέχρι πρότινος;
    Με τον αθλητισμό έχω έρωτα! Δεν μπορώ να με φανταστώ χωρίς να αθλούμαι καθημερινά. Ως παιδί έκανα πρωταθλητισμό στο ταεκ βον ντο. Στη συνέχεια, γνώρισα τον έρωτα της ζωής μου, τον άντρα μου δηλαδή. Ο Γιώργος ήταν αυτός που με μύησε με τον καλύτερο τρόπο στην τέχνη του τένις. Όμως, πλέον ασχολούμαι αποκλειστικά με την ορειβασία και ό,τι άλλο απαιτείται για τη βελτίωση της φυσικής μου κατάστασης.

    Από τη δεκαετία του ’90 το Έβερεστ εμπορευματοποιήθηκε και εκατοντάδες άνθρωποι με χρήματα κατάφεραν να ανέβουν στην κορυφή του κόσμου. Είναι πλέον θέμα χρημάτων το συγκεκριμένο εγχείρημα ή προϋποθέτει και άλλα πράγματα;
    Σίγουρα για να βρεθείς εκεί απαιτεί πολλά χρήματα, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Τα χρήματα όμως δεν μπορούν να σε φτάσουν στην κορυφή. Σίγουρα σε πηγαίνουν μέχρι την κατασκήνωση βάσης (base camp) και λίγο ψηλότερα. Πάνω από τα 7.500 μέτρα, φτωχοί και πλούσιοι είμαστε όλοι το ίδιο. Η άποψη ότι αν έχεις λεφτά μπορείς να φτάσεις στα σίγουρα στην κορυφή είναι λάθος κατά την ταπεινή μου γνώμη.
    Έχω κάνει πολλές συζητήσεις επί του θέματος με μερικούς από τους σπουδαιότερους ορειβάτες της εποχής μας, για τους οποίους το Έβερεστ είναι το δεύτερό τους σπίτι. Όλοι βεβαιώνουν το ίδιο. Αυτές οι απόψεις προέρχονται συνήθως από άτομα που δεν έχουν πάει ποτέ στο Έβερεστ, αλλά ενδομύχα θα το ήθελαν πολύ. Είναι εύκολο να κρίνεις. Πήγαινε πρώτα, μετά έλα να μου πεις αν τα λεφτά αρκούν.
    Όλα στη ζωή μας έχουν να κάνουν με τις επιλογές μας. Σίγουρα, αν προσλάβεις πέντε προσωπικούς Σέρπα και έχεις δέκα μπουκάλες οξυγόνου, η ανάβαση θα είναι πολύ πιο εύκολη. Όμως, τέτοιου είδους ανάβαση θέλει κάποιος να την κάνει; Το θέμα είναι γιατί να ανεβεί κάποιος εκεί. Είναι σαν να πηγαίνεις να παραδώσεις τη μεταπτυχιακή σου εργασία, την οποία όμως έχεις αντιγράψει ή έχεις βάλει άλλους να την κάνουν για σένα. Αν έτσι ζεις στην καθημερινότητα σου, τέτοιου είδους αναβάσεις θα κάνεις. Το Έβερεστ είναι μια μικρογραφία της ζωής μας, αλλά σε πολύ πιο extreme κλίμακα.

    Πόσο κοστίζει το όλο εγχείρημα;
    Κοστίζει αρκετά. Και έχει να κάνει και με το είδος της προετοιμασίας που πρέπει να κάνει κάποιος ανάλογα με την εμπειρία του. Εγώ ξεκίνησα από το μηδέν, οπότε είμαι σε πιο δύσκολη θέση. Όμως, ευτυχώς, υπάρχουν δίπλα μου άνθρωποι που πίστεψαν σε μένα και με στηρίζουν οικονομικά στην προσπάθεια μου αυτή, όπως οι άνθρωποι που φτιάχνουν το τσάι Tuvuvu.
    Μόνη μου δεν θα μπορούσα να κάνω πολλά πράγματα. Όμως, ζητώντας τη βοήθεια ανθρώπων που είναι οι κορυφαίοι του είδους τους μπορώ να καταφέρω πολλά. Και αυτό είναι κάτι που επιμένω να λέω. Δεν πρέπει να απογοητευόμαστε και να σταματάμε να κυνηγάμε τα όνειρα μας επειδή οι συνθήκες τα κάνουν να φαίνονται άπιαστα. Πρέπει να αναζητούμε λύσεις και βοήθεια από ανθρώπους που είναι δίπλα μας και απλώς δεν γνωρίζουν τις επιθυμίες μας. Πιστεύω πολύ στην αλληλοϋποστήριξη των ανθρώπων.

    tsakaldimi_higherthaneverest-3940

    «Την Παρασκευή αναχωρούμε για τις Άνδεις. Εκεί θα προσπαθήσω να αναρριχηθώ σε τουλάχιστον πέντε κορυφές πάνω από τα 5500 μέτρα και να ξεπεράσω για πρώτη φορά τα 6000, όριο σημαντικό για τη συνέχιση της προετοιμασίας μου».

    Ποια ήταν η προετοιμασία σου μέχρι στιγμής;
    Έχω ολοκληρώσει επιτυχώς τις σχολές Αναρρίχησης και χειμερινού βουνού 1ου επιπέδου του ΕΟΣ Κομοτηνής με εκπαιδευτή τον Αρχοντή Εξακοϊδη, ο οποίος είναι πλέον μέλος του πρότζεκτ «Higher Than Everest» – το ονομάσαμε έτσι γιατί όταν φτάνεις σε μια κορυφή είσαι δύο μέτρα πιο ψηλά από αυτή.
    Παράλληλα, με εκπαιδευτή το Satyabrata Dam, έχω αναρριχηθεί στις ψηλότερες κορυφές της Ελλάδας και των Βαλκανίων, έχω προπονηθεί στις οροσειρές της Σλοβακίας και στις Άλπεις, ενώ τον περασμένο Αύγουστο ολοκλήρωσα με επιτυχία την πρώτη μου ανάβαση πάνω από τα 5.000 μέτρα, στον Καύκασο της Γεωργίας (κορυφή Καζμπέκ 5.045 μ.).
    Φυσικά, όταν δεν βρίσκομαι στα βουνά για προετοιμασία, γυμνάζομαι στη γύρω περιοχή με ό,τι μέσα έχω και φυσικά με τη βοήθεια του Αρχοντή. Όμως, οι δυσκολίες δεν με σταματάνε. Θέληση χρειάζεται και επιμονή. Και εγώ έχω πολύ και από τα δύο.

    Αυτές τις ημέρες αναχωρείς για τις Άνδεις. Ποιο είναι το πρόγραμμά σου εκεί;
    Αναχωρούμε την ερχόμενη Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου. Εκεί θα προσπαθήσω να αναρριχηθώ σε τουλάχιστον πέντε κορυφές πάνω από τα 5.500 μέτρα και να ξεπεράσω για πρώτη φορά τα 6.000, όριο σημαντικό για τη συνέχιση της προετοιμασίας μου. Οι χώρες που θα επισκεφτώ είναι το Εκουαδόρ, η Κολομβία και η Βολιβία. Αναλυτικά θα σας ενημερώσω αφού επιστρέψω, μιας και το τι ακριβώς θα συμβεί εκεί εξαρτάται κατά πολύ από τις καιρικές συνθήκες που θα αντιμετωπίσουμε.

    «Το Έβερεστ για μένα είναι μόνο η αρχή όλων όσων θέλω να κάνω στη ζωή μου. Το Έβερεστ θα μου δώσει απλά μια ώθηση για να ξεκινήσω. Όταν ανέβεις στην κορυφή του κόσμου μπορείς να δεις ξεκάθαρα όλο τον υπόλοιπο κόσμο».

    Δεν φοβάσαι μη φτάσεις σε ένα σημείο και αναγκαστείς να κάνεις πίσω;
    Το θέμα δεν είναι αν θα κάνεις πίσω, αλλά γιατί αποφάσισες να κάνεις πίσω. Αν παραιτείσαι απλώς γιατί σου φαίνεται δύσκολο, τότε ίσως να μην το ήθελες πολύ. Αν πάλι κρίνεις ότι χρειάζεσαι περισσότερο χρόνο και σταματάς για λίγο ώστε να μαζέψεις δυνάμεις, αυτό είναι ΟΚ. Ο καθένας μας έχει τους δικούς του χρονισμούς. Αρκεί πάντα να ξέρεις το λόγο που κάνεις κάτι. Άλλωστε, ο καθένας μας ορίζει ποια θα είναι η δική του κορυφή και πόσο ψηλά θέλει να φτάσει. Αν σε οποιαδήποτε στιγμή κρίνω ότι πρέπει να σταματήσω, θα το κάνω και δεν θα έχω να απολογηθώ σε κανέναν. Δεν έχω να αποδείξω τίποτα σε κανέναν, παρά μόνο στον εαυτό μου.

    Σοβαρά τώρα, δεν φοβάσαι καθόλου;
    Φυσικά και φοβάμαι. Θα ήμουν ανόητη αν έλεγα το αντίθετο. Απλώς δεν επιτρέπω στο φόβο να μου ορίσει τη ζωή. Αυτό βέβαια είναι κάτι που κατέκτησα τα τελευταία δύο χρόνια, γι’ αυτό και αποφάσισα να κυνηγήσω τα όνειρά μου. Τώρα πλέον οι φόβοι είναι φίλοι μου και με κάνουν όλο και πιο δυνατή. Πριν από δυόμισι περίπου χρόνια δεν θα τολμούσα καν να σκεφτώ να βρεθώ στο Έβερεστ. Το αστείο είναι ότι όσο πιο πολύ κοιτάω τους φόβους μου κατάματα τόσο πιο δυνατή γίνομαι. Και όταν κάποιες φορές με παίρνει από κάτω, πάλι δεν τα παρατάω. Το αφήνω να το νιώσω, κλαίγομαι λίγο στο σύντροφό μου (να είναι καλά ο άνθρωπος που με ανέχεται!) και ξανασηκώνομαι. Το θέμα είναι να μη μένεις πολύ σε μια άσχημη κατάσταση. Τίποτα δεν κρατάει για πάντα.

    tsakaldimi_higherthaneverest-0655

    «Φυσικά και φοβάμαι. Θα ήμουν ανόητη αν έλεγα το αντίθετο. Απλά δεν επιτρέπω στο φόβο να μου ορίσει τη ζωή».

    Τι είναι αυτό που φοβάσαι περισσότερο στο όλο εγχείρημα;
    Νομίζω πως πιο πολύ από όλα με τρομάζει το άγνωστο, όπως και στους περισσότερους από μας. Όσο καλή προετοιμασία κι αν κάνω από πριν, αυτό που θα αντιμετωπίσω εκεί θα είναι κάτι που δεν θα το έχω αντιμετωπίσει ξανά και θα ξεπερνάει τη σωματική μου κατάσταση. Λένε ότι τα τελευταία μέτρα τα ανεβαίνεις με το μυαλό, μιας και το σώμα από κάποιο σημείο και μετά αρνείται να σε υπακούσει. Γι’ αυτό θα πρέπει να είμαι πολύ καλά προετοιμασμένη πνευματικά. Είναι που δεν ξέρω τι είδους μηχανισμούς θα αναπτύξει το μυαλό μου για να αντεπεξέλθω. Θα δείξει! Νιώθω πάντως δυνατή και ανυπομονώ να βρεθώ εκεί.

    Γιατί μπορείς και δοκιμάζεις εσύ κάτι που πολλοί πιο έμπειροι ορειβάτες δεν έχουν τολμήσει;
    Αυτό είναι κάτι που πρέπει να απαντήσουν όλοι όσοι δεν τόλμησαν! Εγώ μπορώ να μιλήσω μόνο για μένα. Επέλεξα να τολμήσω και το απολαμβάνω παρ’ όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζω καθημερινά. Ξέρεις, είναι πολύ εύκολο να λέμε από τον καναπέ μας «αν ήθελα και εγώ να πάω στο Έβερεστ, θα το έκανα. Σιγά το πράγμα». Δεν είναι όμως έτσι. Ελάτε να ρωτήσετε την οικογένειά μου τι αγώνα δίνω καθημερινά, αλλά και τι περνάνε και αυτοί κοντά μου, ειδικά τον τελευταίο χρόνο, και τα ξαναλέμε. Αυτά είναι μόνο δικαιολογίες. Είναι αυτό που είπα προηγουμένως: όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια.

    Έχεις αντιμετωπίσει εμπόδια ή αρνητική διάθεση από το χώρο της ορειβασίας μέχρι τώρα;
    Εμπόδια αντιμετωπίζω καθημερινά, αλλά δεν πειράζει. Τα εμπόδια είναι για να ξεπερνιούνται. Δεν έχουν όμως να κάνουν με το χώρο της ορειβασίας, αλλά με τη γενικότερη κουλτούρα μας και την αντιμετώπιση του διαφορετικού. Έχω για παράδειγμα βρει πολλές κλειστές πόρτες από ανθρώπους από τους οποίους ζήτησα βοήθεια. Ο λόγος; Ποια ήμουνα εγώ που ξαφνικά αποφάσισα να βρεθώ στην κορυφή του κόσμου; Γιατί να με εμπιστευτούν; Τι είχα κάνει μέχρι τότε για να τους αποδείξω ότι μπορώ να το κάνω;
    Ήμουν, όμως, προετοιμασμένη για κάτι τέτοιο και έτσι το ξεπερνούσα. Αυτό έχει, όμως, να κάνει με τους ανθρώπους. Η ορειβασία ως αντικείμενο, μόνο όμορφα πράγματα μου έχει προσφέρει.

    Πώς φαντάζεσαι την εμπειρία στα Ιμαλάια, από αυτά που σου έχει περιγράψει ο συνοδός σου;
    Νομίζω πως θα είναι εμπειρία ζωής. Θα είναι σίγουρα αφόρητα δύσκολη, αλλά και μαγευτική. Μου λέει πως όταν όλα θα τελειώσουν όλα θα νιώθω τόσο δυνατή που τίποτα δεν θα μπορεί να σταθεί εμπόδιο στη ζωή μου. Όταν ολοκληρώνεται μία δύσκολη αποστολή, το σώμα συνήθως ξεχνάει τις κακουχίες και κρατάει μόνο τα θετικά. Αλλά δεν θέλω να φαντάζομαι το πώς θα είναι. Θέλω να το ζήσω.

    tsakaldimi_higherthaneverest-0608

    «Ξέρεις είναι πολύ εύκολο να λέμε από τον καναπέ μας “αν ήθελα και εγώ να πάω στο Έβερεστ, θα το έκανα. Σιγά το πράγμα”. Δεν είναι όμως έτσι».

    Γιατί θέλεις να ανέβεις στο Έβερεστ;
    Το Έβερεστ για μένα είναι μόνον η αρχή όλων όσων θέλω να κάνω στη ζωή μου. Το Έβερεστ θα μου δώσει απλώς μια ώθηση για να ξεκινήσω. Όταν ανέβεις στην κορυφή του κόσμου, μπορείς να δεις ξεκάθαρα όλο τον υπόλοιπο. Και εγώ θέλω να τον γνωρίσω και να ζήσω την υπόλοιπη ζωή μου στο έπακρο. Μέσα από τις πράξεις μου θέλω να πω σε όλον τον κόσμο ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο. Αν μπορώ εγώ να ανέβω στο Έβερεστ, τότε όλοι μπορούν να καταφέρουν οτιδήποτε. Είμαι ένα απλό κορίτσι που απλώς επέλεξα να κυνηγήσω τα όνειρά μου. Γιατί είναι κρίμα να αφήνουμε τη ζωή μας να περνά άσκοπα – εσύ καταλαβαίνεις τι εννοώ.

    Πετιέσαι άραγε από τον ύπνο σου κάποια βράδια; Ποια εικόνα σε στοιχειώνει, αν υπάρχει μία;
    Για την ώρα, ευτυχώς δεν πετιέμαι στον ύπνο μου από εφιάλτες. Όμως, υπήρχαν βράδια που δεν κοιμόμουν πολύ. Αυτό κυρίως όταν το είχα πρωτοαποφασίσει. Ήταν βουνό για μένα. Δεν ήξερα από πού να πρωτοξεκινήσω. Δεν είναι εύκολο αυτό που θα επιχειρήσω. Όμως, έχω δίπλα μου έναν από τους πιο έμπειρους οδηγούς και εκπαιδευτές για το Έβερεστ, τον Satyabrata Dam, ο οποίος με καθοδηγεί τόσο όμορφα, βήμα-βήμα και τα κάνει όλα να συμβαίνουν εύκολα. Η αλήθεια είναι πως αν κάτι δεν το απολαμβάνουμε, δεν έχει νόημα να το κάνουμε.

    Και ποια εικόνα κυριαρχεί στο μυαλό σου σαν όνειρο;
    Αυτή του να βρίσκομαι κοντά στα αγαπημένα μου πρόσωπα ενώ εξερευνούμε τον κόσμο και όλοι γύρω μου να έχουν το χαμόγελο της ικανοποίησης, μιας και θα ζούνε και αυτοί τη ζωή τους όπως ακριβώς την ονειρεύονταν και τους αξίζει. Ο κόσμος γύρω μας είναι υπέροχος και θέλω να τον γνωρίσω!
    Ξέρω πόσο δύσκολο είναι να κάνουμε το πρώτο βήμα και να ξεκινήσουμε το «ταξίδι» μας, αλλά άπαξ και το τολμήσουμε, όλα γίνονται λίγο πιο ξεκάθαρα. Και αξίζει να προσπαθήσουμε. Γιατί ζούμε μια μόνο φορά. Θα τα πούμε λοιπόν στην κορυφή – «c u on top!» όπως λέει και ο Satya.

     

    Διαβάστε ακόμα: «Έτσι κάναμε το Γύρο του Mont Blanc με ποδήλατο!»

     

     

    x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

    Button to top