Levison Wood: πώς μοιάζει ο πλανήτης όταν τον εξερευνάς με τα πόδια;

Το 2011 στο Αφγανιστάν.

Ο Levison Wood συστήνεται ως εξερευνητής (explorer) – κάπως αντιφατικό για έναν κόσμο που ισχυρίζεται ότι έχει εξερευνήσει όλες τις γωνιές του κόσμου. Αν όμως στην κάρτα του γράφει μόνο explorer, αδικεί τον εαυτό του, κάτι που ουδόλως φαίνεται να κάνει.

Ας προσθέσουμε λοιπόν: φωτογράφος, συγγραφέας, παραγωγός, παρουσιαστής, brand ambassador (βλ. Belstaf) και sex symbol. Α, και Άγγλος! Η ζωή του μέχρι την ηλικία των 38, που διανύει σήμερα, είναι ένα snap shot από περιπέτειες με αρχή τη στρατιωτική του ζωή.

Το 2012 στο παγωμένο Oymyakon της Ρωσίας.

Υπηρέτησε επί 13 χρόνια στο βρετανικό σώμα Αλεξιπτωτιστών, έδρασε στο Αφγανιστάν, άρα στον πόλεμο και αποστρατεύτηκε με το βαθμό του ταγματάρχη. Κι από εκεί ξεκινάει μια άλλη θητεία που περιλαμβάνει σόλο αποστολές σε αναπάντεχα σημεία του κόσμου. Ήταν από το 2013 μέχρι το 2014, που ο Λεβ, όπως τον λένε χαϊδευτικά, περπάτησε κατά μήκος του Νείλου, σε μια διαδρομή περίπου 3.500 χιλιομέτρων και η οποία κράτησε εννέα μήνες και έδωσε ως… τοκετό ένα βιβλίο, το Walking the Nile (Περπατώντας τον Νείλο) και μια σειρά στο Channel 4 που έσπασε τα τηλεκοντρόλ.

O Levison Wood υπηρέτησε επί 13 χρόνια στο βρετανικό σώμα Αλεξιπτωτιστών (Alberto Caseres).

Είναι η στιγμή που Λεβ το έχει βάλει πρόγραμμα να οργώσει τις πέντε ηπείρους με τα πόδια. Έτσι, το 2015 ροκανίζει άλλα 1.500 χιλιόμετρα στα Ιμαλάια σε μια διάσχιση από το Αφγανιστάν στο Μπουτάν. Λίγο αργότερα, το 2017, έρχεται η σειρά της Κεντρικής και της Νοτίου Αμερικής σε 1.600 χιλιόμετρα πεζοπορίας από το Μεξικό στην Κολομβία.

Mε την κάμερά του αποτυπώνει τη νομάδικη ζωή στα βάθη του κόσμου.

Ο Λεβ δεν φαίνεται να παίρνει ανάσα και ρίχνεται στην επόμενη και μεγαλύτερη διάσχιση που έχει κάνει μέχρι στιγμής: πάνω από 4 χιλιάδες χιλιόμετρα με τα πόδια και με σκάφος από το Ιράκ στο Λίβανο, ένας φόρος τιμής στην καρδιά της Μέσης Ανατολής. Το 2019 θα τον βρει στην Μποτσουάνα ακολουθώντας τη μεγάλη μετανάστευση των ελεφάντων, όπου θα καταγράψει τη ζωή και τις απειλές των γκρι γιγάντων που όλο και περισσότερο κινδυνεύουν εξαιτίας της λαθροθηρίας και του αψυχολόγητου –εκ πρώτης όψεως- comeback της εμπορίας ελεφαντόδοντου.

Νομάδες στο Αφγανιστάν.

Εκεί ο Wood εμπνεύστηκε το βιβλίο του «The Last Giants» που περιγράφει δραματικά τα παραπάνω σε συνδυασμό με το ντοκιμαντέρ «Walking with Elephants» που προβλήθηκε από το Channel 4 με το οποίο διατηρεί σταθερή συνεργασία. Η πανδημία τον κράτησε μακριά από τα ταξίδια αλλά του έδωσε την ευκαιρία –και το χρόνο- να γράψει ξανά ανακαλώντας αυτή τη φορά τη φωτογραφική του δουλειά, που ξετυλίγεται σε δέκα χρόνια περιπλάνησης σε μέρη που δεν πατάει εύκολα το πόδι του κάποιος, σε περιοχές που καίγονται από πολέμους, σε συναντήσεις με τους τελευταίους νομάδες της γης και φυλές που ακόμα κρατάνε τα αρχέτυπα ζωντανά.

Το βιβλίο του«Encounters», ο Levison συναντάει -κυριολεκτικά και μεταφορικά- ανθρώπους από άλλους πολιτισμούς.

Το βιβλίο ονομάζεται «Encounters» (εκδόσεις Octopus), δηλαδή συναντήσεις, και είναι πράγματι τέτοιες από τότε που ο Wood κράτησε στα χέρια του την πρώτη του μηχανή, μια Nikon DSLR, μαζί με κάμποσους πολύτιμους φακούς. Το 2010, όπως αφηγείται ο ίδιος, ταξίδεψε στο Μεξικό με σκοπό να ξεκινήσει την καριέρα του ως ταξιδιωτικός φωτογράφος και σαν ειρωνεία της τύχης εκεί του έκλεψαν όλο τον εξοπλισμό.

Όμως αυτή η ατυχία του έδωσε ένα αναπάντεχο δώρο, τη γνωριμία του με τον μέντορά του –που του δάνεισε τη δική του κάμερα- Αlberto Caceres, με τον οποίο τον συνέδεσε μια μεγάλη φιλία που αντέχει μέχρι σήμερα. Ίσως αυτό το γεγονός να δυνάμωσε την αισιοδοξία που τον χαρακτηρίζει.

Αριστερά: Ο Ναός του Baalshamin στη Συρία. Δεξιά: Eνας Σαλαντίν στο Πακιστάν.

Το προδίδει άλλωστε και η τελευταία παράγραφος στον πρόλογο του βιβλίου: «Όμως, όπως λέει το ρητό, τα καλά νέα δεν πουλάνε κι έτσι τείνουμε να παραβλέπουμε τα άλματα που έχουμε κάνει στο πρώτο τέταρτο του 21^ου αιώνα. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να επαναπαυθούμε: ο κόσμος είναι γεμάτος προκλήσεις που πρέπει να απαντηθούν. Όμως πιστεύω ότι η ανθρώπινη ιστορία, το ανθρώπινο πνεύμα και οι ικανότητές μας μπορούν να λύσουν τα προβλήματα όπως ποτέ άλλοτε».

Διαβάστε ακόμα: Βασίλης Χαρίτος – «Η Αφρική άλλαξε την αντίληψή μου για τις ζωές των άλλων».

TAGS :
Αφρική ταξίδι φωτογράφος

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook