Ημέρα 2η (51 km / AD: +4.300/-4.600)
Μετά από ένα καλό πρωινό και γνωρίζοντας ότι η δεύτερη μέρα είναι η πιο δύσκολη του ταξιδιού μας (μεγάλα υψομετρικά και πολλά χιλιόμετρα να διανύσουμε), ξεκινήσαμε να κατηφορίζουμε αφήνοντας πίσω μας τη μαγευτική λίμνη Champex-Lac. Μετά από 10 χλμ. βρεθήκαμε στην κοιλάδα Prez de Fort (1.161 μ.)
Ακολούθησε η κατάβαση ενός τεχνικά δύσκολου –αλλά διακοσμημένου σε όλο το μήκος του με περίτεχνα ξυλόγλυπτα– μονοπατιού. Τα επόμενα χιλιόμετρα ήταν μια τραβέρσα δίπλα στο μαγευτικό ποτάμι Prez de Fort με τις ξύλινες γέφυρες, καταλήγοντας στο La Fouly (1.600 μ.)
Προσπεράσαμε το La Fouly και αρχίσαμε να ανηφορίζουμε προς το καταφύγιο La Peule (2.082 μ.), γνωστό για την παραγωγή τυριού. Αφού κάναμε μια μικρή στάση και δοκιμάσαμε τα προϊόντα του, πληροφορηθήκαμε από πεζοπόρους ότι το μονοπάτι ήταν δύσβατο, πολύ απότομο και με μεγάλη κλίση, κάτι το οποίο διαπιστώσαμε στην πράξη και οι ίδιοι λίγα λεπτά μετά την αναχώρησή μας.
Μετά από ώρα, αφού διανύσαμε αρκετά τεχνικά χιλιόμετρα, φτάσαμε στο Grand Col Ferret (2.537 μ.), φυσικό σύνορο Ελβετίας-Ιταλίας. Η εκπληκτική ομορφιά του τοπίου ήταν η επιβράβευση μιας πραγματικά δύσκολης ημέρας.
Κοιτώντας βόρεια, αντικρίσαμε τους τεράστιους παγετώνες του Mont Blanc και τις απόκρημνες πλευρές του βουνού στην ιταλική πλευρά, όπου σκαρφάλωνε ο μεγάλος Ιταλός αλπινιστής W. Bonatti. Από αυτό το σημείο και μετά ξεκίνησε ένα μεγάλο κατηφορικό μονοπάτι.
Προσπερνώντας το καταφύγιο Elena, φτάσαμε στη βάση της κοιλάδας Ferret, ποδηλατώντας παράλληλα στο ποτάμι, και, αφήνοντάς την πίσω μας, ανηφορίσαμε σ’ ένα πανέμορφο δάσος, καταλήγοντας να πίνουμε τον απογευματινό μας καφέ στο γνωστό καταφύγιο Rιfugio W. Bonatti (2.015 μ.)
Μετά από τη στάση στο καταφύγιο, συνεχίσαμε να ανηφορίζουμε ώς το Tête de Bernarda (2.534 μ.), κι από εκεί, κατηφορίζοντας πια, καταλήξαμε στο Courmayeur (1.195 μ.), διασχίζοντας την κοιλάδα Chapin, όπου και διανυκτερεύσαμε.
Στην επόμενη σελίδα: Η προσπάθεια να φτάσουμε στο Col de la Seigne και για λίγο εκτός προσχεδιασμένης διαδρομής…