Από την πλατεία Μαβίλη στο Νεπάλ, ένα όνειρο 6.189 μέτρων

Στην κορυφή του Ολύμπου. Παρέα με τους θεούς και τον ανοιχτό ουρανό.

Himalaya, Island Peak 6.189m 9/2019

Ήταν 18 μήνες πριν, όταν σε ένα καφέ στην πλατεία Μαβίλη, αποφασίζαμε για ένα εγχείρημα που έμοιαζε μακρινό και δύσκολο. Η σχοινοσυντροφιά, ακόμα «μεθυσμένοι» από την πρόσφατη ανάβασή της στο Mont Blanc και το μυαλό ήταν ήδη στον επόμενο μας στόχο: Κορνήλιος, Αλέξανδρος και Σάββας, μια αποστολή στην Λατινική Αμερική ακούγεται κάτι παραπάνω από ελκυστική.

Γιατί όμως να τρέχεις στην Αμερική όταν ο απόλυτος ορειβατικός προορισμός δεν είναι άλλος από τα Ιμαλάια; Όμως όχι, το Everest δεν είναι μονόδρομος και εάν κάποτε γίνει, θα γίνει μέσα από μία φυσική ροή των πραγμάτων. Η κορυφή του Island Peak, που στέκει αγέρωχη στα 6.189 μέτρα, έγινε ο στόχος-όνειρο, όχι μόνο ορειβατικά για όλη την παρέα αλλά και μία μοναδική επαγγελματική πρόκληση για εμένα.

Και κάπως έτσι άρχισαν όλα!

Σχεδόν πεπεισμένοι ότι μόνο οι 3 μας και άντε κάνα δυο ακόμα «τρελοί» θα ήθελαν να τα παρατήσουν όλα για 22 ημέρες, χωρίς δεύτερη σκέψη, χωρίς να υπολογίσουν καμία ταλαιπωρία και έξοδα, για να ζήσουν την εμπειρία μίας τέτοιας αποστολής, τελικά και σε πάρα πολύ μικρό χρονικό διάστημα, η αποστολή μετρούσε 19 μέλη και 10 sherpas, ενώ αρχηγός της αποστολής, έχει αναλάβει ο Χρήστος Λάμπρης, συνιδρυτής της Trekking Hellas. Πλέον μετράμε αντίστροφα μέχρι το Σεπτέμβριο του 2019, ενώ η ανυπομονησία μας έχει κυριεύσει ολοκληρωτικά.

Κάθε αποστολή φαντάζει μακρινή αλλά συνάμα τόσο κοντινή και θέλει προετοιμασία, οργάνωση και προγραμματισμό. 3 βήματα λοιπόν. Όλυμπος τον Μάρτιο του 2019, Ιταλικές Άλπεις και Grand Paradiso τον Ιούνιο του 2019, άλλα ελληνικά βουνά ενδιάμεσα και ο Σεπτέμβριος θα έρθει χωρίς να το καταλάβουμε. Ο ιδανικός προθάλαμος για προπόνηση πριν από την τελική μας αποστολή ήταν έτοιμος!

Επειδή όμως μια φορά δύσκολο, δεν είναι αρκετά δύσκολο, ο ορειβατικός μου στόχος παίρνει άλλη διάσταση. Θέλω και μπορώ να συνδυάσω 2 από τις 3 αναβάσεις με παράλληλη φωτογράφηση και κινηματογράφηση για την δημιουργία μοναδικών video clip για λογαριασμό της The North Face, ενώ για την κύρια και πιο απαιτητική αποστολή στα Ιμαλάια, στόχος είναι η δημιουργία ενός video clip για την trekking Hellas και ενός ντοκιμαντέρ για την The North Face.

Εγχειρήματα δύσκολα και απαιτητικά, που απαιτούν τεράστιες θυσίες, με επίπονες και δύσκολες προπονήσεις και προγράμματα, καθώς μια κινηματογράφηση ορειβατικής αποστολής σε μεγάλα υψόμετρα, είναι 2 φορές πιο απαιτητική και δύσκολη από μια απλή ανάβαση, ενώ απαιτεί άριστη φυσική κατάσταση, τεράστιο όγκο ορειβατικού και κυρίως κινηματογραφικού εξοπλισμού που αγγίζει το απαγορευτικό και φυσικά, ψυχικά αποθέματα! Αυτομάτως το όλο εγχείρημα, παίρνει έναν εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα.

Η πρώτη στάση στο βουνό των θεών.

Πρώτη στάση: Όλυμπος, 2.918μ

Η ομάδα ανυπόμονη, μετρούσε τις μέρες, τις ώρες και τα λεπτά για να βρεθεί στο βουνό των θεών.  Άλλωστε για πολλούς από εμάς, το βουνό αυτό είναι σαν το 2^ο σπίτι μας. Σαν ιδιότροπος οικοδεσπότης όμως που είναι ο Όλυμπος, και όσοι είχαν την τύχη να διαβούν το κατώφλι του το ξέρουν καλά, θα με έκανε να παλέψω για την φιλοξενία του.

Παιχνίδισμα που μόνο η φύση μπορεί να προσφέρει.

Καταφύγιο Πετρόστρουγκας στα 1.950 μέτρα.

Όλα υπόσχονται ότι η ανάβαση θα είναι παιχνιδάκι. Η ομάδα φτάνει ανά κύματα με τους τελευταίους να περνούν την πόρτα του καταφυγίου στις 02.00 τα ξημερώματα. Μαζί και εγώ. Τα πλάνα έχουν ξεκινήσει ήδη, ο θρόνος είναι εκεί και μας περιμένει την επόμενη μέρα, το σώμα όμως κάτω από τα 27 κιλά του σακιδίου αρχίζει να αντιδρά χωρίς κανέναν προφανή λόγο.

Η ανάβαση γίνεται δυσκολότερη με τον ογκώδη εξοπλισμό στην πλάτη.

Κεφάλι κάτω, ψυχή στην κορυφή και συνεχίζω. Ξέρετε, εκεί μετριέται η θέληση και η δύναμη, όταν ακόμα και σε μία ανάβαση που έχεις επαναλάβει αρκετές φορές κάτι σε κάνει να πρέπει να δώσεις πάνω από το 100% του εαυτού σου και για άλλη μια φορά να ξεπεράσεις τα προσωπικά σου όρια.

Μόλις 4 ώρες διήρκησε η ανάβαση για το οροπέδιο.

Το επόμενο πρωί όμως, τα 17 μέλη με αρχηγό αποστολής τον εκπαιδευτή βουνού Γιώργο Μάλαμα, δεν ήμασταν απλά έτοιμοι, ήμασταν ασυγκράτητοι. Μόλις 4 ώρες διήρκησε η ανάβαση μας για το οροπέδιο. Διάσχιση από τον περιβόητο Λαιμό, ένα από τα πιο εκτεθειμένα σημεία του μονοπατιού, πέρασμα Γιώσου, οροπέδιο τον Μουσών και τελικός προορισμός το καταφύγιο Γιώσος Αποστολίδης στα 2.697. Το ψηλότερο καταφύγιο της Ελλάδας. Η κορυφή ήταν εκεί. Δίπλα μας.

Διάσχιση από τον περιβόητο Λαιμό, ένα από τα πιο εκτεθειμένα σημεία του μονοπατιού, πέρασμα Γιώσου, οροπέδιο τον Μουσών.

Απόγευμα, λίγο πριν το τελευταίο φως της ημέρας και τη στιγμή που αγναντεύεις το θρόνο του Δία δεν την χορταίνεις ποτέ και εύχεσαι να κρατήσει για ώρες. Ξεχνάς κούραση, αγωνία και θέλεις μόνο το καλύτερο. Και αυτό το καλύτερο δεν είναι μόνο η κορυφή αλλά η πρόκληση να εκφράσεις το συναίσθημα του να κερδίσεις ξανά τη θέση σου στο θρόνο του Δία μέσα από την εικόνα.

Απόγευμα, λίγο πριν το τελευταίο φως της ημέρας.

06.00 το πρωί της επομένης και όλη η ομάδα είναι σε υπερένταση. Γρήγορο πρωινό, γρήγορες κινήσεις, πριν ακόμα προλάβει και ανατείλει ο ήλιος και για όσο ακόμα το χιόνι είναι παγωμένο.

06.00 το πρωί: ένα ξεχωριστό πρωινό στην πλέρια ανοιχτωσιά.

Σχεδόν 2 ώρες μετά, το ξημέρωμα μας βρίσκει στα χιονισμένα «Ζωνάρια», ενώ μια προωθημένη ομάδα, βρίσκεται ήδη στο «Λούκι», τον προθάλαμο της κορυφής, και ασφαλίζει την διαδρομή με σχοινιά.

Το ξημέρωμα βρίσκει την ομάδα στα χιονισμένα «Ζωνάρια».

Πλέον η τελική «ευθεία» των 200 τελευταίων μέτρων, μοιάζει με λύτρωση! Μια λύτρωση ελευθερίας, που εάν δεν την ζήσεις από κοντά, όσες λέξεις και εάν γραφτούν, δεν θα είναι ποτέ αρκετές για να περιγράψουν όλο αυτό το συναίσθημα.

Η τελική «ευθεία» των 200 τελευταίων μέτρων, μοιάζει με λύτρωση.

Κορυφή Ολύμπου και με θέα όσο πάει το βλέμμα πλέον ξέρουμε και πιστεύουμε ότι τα όνειρα είναι εκεί για να τα κατακτάμε. Ανάβαση, κορυφή, κατάβαση και επιστροφή στο καταφύγιο της Πετρόστρουγκας την ίδια μέρα. Ένας φίλος και εγώ, μένουμε πίσω από την ομάδα για να ολοκληρωθούν τα πλάνα το σούρουπο.

Κορυφή Ολύμπου και με θέα όσο πάει το βλέμμα.

Περνάμε τον Λαιμό και όσο εμείς γυρνάμε στη βάση μας, κάνει και η μέρα τον κύκλο της με τη δύση του ηλίου να σου θυμίζει πως κάθε θυσία αξίζει, κάθε κούραση ξεπερνιέται, κάθε μέρα που περνάει σε φέρνει πιο κοντά στον επόμενο στόχο. Κοντοστεκόμαστε σε σημεία, κάμερες παίρνουν φωτιά και για άλλη μια φορά ένα πράγμα είναι σίγουρο. Όταν κατέβεις από το βουνό των θεών, δε θα είσαι πλέον ο ίδιος άνθρωπος με αυτόν που ανέβηκε.

Ο στόχος ολοκληρώθηκε. Μέχρι τον επόμενο.

Οι μέρες ήρθαν και οι στιγμές πέρασαν και ο Όλυμπος πλέον αποτελεί άλλη μια δυνατή ανάμνηση για όλους εμάς που το ζήσαμε, ενώ σειρά τώρα έχει το Grand Paradiso στις Ιταλικές Άλπεις.

Τελικά, η επιθυμία μας έγινε η πραγματικότητά μας, ο καιρός πέρασε και από το “θα το προσπαθήσω” φτάσαμε στο “θα το κάνω”. Τον Ιούνιο θα αναζητήσουμε ξανά την μαγεία σε κάθε μας βήμα μέχρι τον Σεπτέμβρη που θα προσπαθήσουμε να κάνουμε το μεγάλο μας όνειρο πραγματικότητα.

Γευτείτε την αποστολή μας στο Όλυμπο, στο βίντεο που δημιουργήθηκε για την The North Face και εσάς εδώ:

Διαβάστε ακόμα: Έτσι διατρέξαμε το άβατο της Ισλανδίας – Δεκαπέντε ημέρες στη χώρα των ηφαιστείων.

TAGS :
'Ολυμπος ιμαλάια πλατεία μαβίλη ταξίδι

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook