10 ποιήματα για τον Καρυωτάκη

30.10.2016

Έτσι μνημονεύουν, στις σελίδες των βιβλίων τους, οι σύγχρονοι ποιητές μας (κάποιοι νιώθοντας την Πρέβεζα να πλησιάζει επικίνδυνα...) τον Κώστα Καρυωτάκη. Με αφορμή τα 120 χρόνια από τη γέννησή του –σαν σήμερα, στις 30 Οκτωβρίου 1896.

8-800px-%ce%bf_%ce%ba%cf%8e%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%82_%ce%ba%ce%b1%cf%81%cf%85%cf%89%cf%84%ce%ac%ce%ba%ce%b7%cf%82_%ce%bd%ce%b5%ce%ba%cf%81%cf%8c%cf%82_%cf%83%cf%84%ce%bf_%ce%b2%ce%b1%ce%b8%cf%8d_

«Ρούχο σκισμένο και κουρέλι ταπεινό / χάρισε νύχτα στο κορμί που αφάνισε το κύμα / παιχνίδι ξεχαρβάλωτο τ’ απόρριξε η ζωή / στις έρημες ακτές της Αμβρακίας». (Στη φωτογραφία ο Κώστας Καρυωτάκης νεκρός, στο Βαθύ Πρέβεζας. Φωτογραφία της Χωροφυλακής, 21 Ιουλίου 1928).

Δημήτρης Χουλιαράκης, «Ακτές της Αμβρακίας»

μνήμη Κώστα Καρυωτάκη

Ρούχο σκισμένο και κουρέλι ταπεινό
χάρισε νύχτα στο κορμί που αφάνισε το κύμα
παιχνίδι ξεχαρβάλωτο τ’ απόρριξε η ζωή
στις έρημες ακτές της Αμβρακίας.

Μαγνάδι στείλε πέπλο απαλό
το κρύο μέτωπο το βλέμμα να σκεπάσει
πνοή ζεστή μαγιάτικου αέρα
χύσε στα μέλη τα ωχρά στα χείλη
τα μαβιά που σφαλιστήκαν.

Νύχτα καλή μου λύσε τα μαλλιά
μέσα στο μαύρο καταρράχτη να το πάρουν
κλείσ’ το γλυκά μες στην παράφορη αγκαλιά
στους μυρωμένους κόλπους σου
στερνό να βρει κι απάνεμο λιμάνι.

(Από τη συλλογή «Η Σουπέργκα περιμένει», εκδ. Κάβειρος, 1987 / Το Ροδακιό 1999)

Στην επόμενη σελίδα: «ακόμα του χρωστά / ένα χαμόγελο η Πρέβεζα».

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10