«Όπως παλιά που κλαίγαν κάποτε στο τζάμι/ κάποιον που δεν επέστρεψε,/ γιατί είχε αδειάσει ο δρόμος». (Ana Dawani, «Empty Street», 2016).

«Η μάχη της Αγγλίας»

Κάθε κουβέντα και νεκρός
κάθε σιωπή και πτώμα.

Για κάποιους βρέχει κι αντηχούν οι σάλπιγγες.
Άλλοι φορούν τα γάντια από το χολ.
Αναζητούν τα πτώματα στο ράδιο
και ξεφυλλίζουν τα κανάλια για αριθμούς.

Η μουσική πνιγμένη στο παράσιτο.
Ακούγονται όμως καθαρά οι ριπές.

Όπως παλιά που κλαίγαν κάποτε στο τζάμι
κάποιον που δεν επέστρεψε,
γιατί είχε αδειάσει ο δρόμος
το φαρμακείο ήταν κλειστό
και περνούσε μόνο η μαδημένη γάτα.

 

Στην επόμενη σελίδα: «μια στιγμή ολοσχερούς και απόλυτης ξεγνοιασιάς».

1 2 3 4 5

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top