Η έκθεση του Γιάννη Βαρελά είναι συμπαραγωγή με το Ίδρυμα Ωνάση.

    H μοναχικότητα, η ψυχική αγωνία, το ανδρόγυνο, η σεξουαλικότητα, η απόρριψη, η απώλεια, η άξεστη απελευθέρωση, η περιθωριοποίηση, οι συμπλεγματικές ταυτότητες και η μετάβαση από το ιδιωτικό στο δημόσιο. Oψεις του σύγχρονου βίου, καθημερινές σκέψεις, αλλά και γενικότερες θεωρήσεις του σύγχρονου ανθρώπου είναι απόλυτα ενταγμένες στη νέα έκθεση του διεθνή ζωγράφου Γιάννη Βαρελά υπό τον γενικό τίτλο «Αnima I» στο Μουσείο Μπενάκη.

    Η έκθεση (τα εγκαίνια έγιναν στις 11 Σεπτεμβρίου) είναι συμπαραγωγή με το Ίδρυμα Ωνάση που για μία ακόμα φορά συμπράττει με το Μουσείο Μπενάκη και έρχεται να προστεθεί στην πολύχρονή τους συνεργασία, με πιο πρόσφατες τις εκθέσεις «Τ(ρ)όποι Λατρείας» του Τάσου Βρεττού (2015), «Όπυ Ζούνη – Τάξη στο Χάος» (2016) κ.ά. Την επιμέλεια της έκθεσης έχουν οι Πολύνα Κοσμαδάκη και Γιώργος  Τζιρτζιλάκης.

    Φαινομενικά α-σήμαντα ή τετριμμένα αντικείμενα από τις φευγαλέες περιπλανήσεις της μητροπολιτικής ή οικιακής ζωής, στον Βαρελά αποκτούν διαφορετική σημασιολογική διάσταση.

    Ο κύκλος των έργων Anima I περιλαμβάνει ζωγραφικά έργα, γλυπτά, λευκώματα, αρχειακό υλικό, φωτογραφίες, μια επιλογή καθημερινών αντικειμένων από τις συλλογές του Μουσείου Μπενάκη, εκδόσεις, βίντεο και ρούχα από την προπαρασκευαστική διαδικασία.

    Το ιδιαίτερο σ’ αυτή την έκθεση είναι ότι ο Βαρελάς επιλέγει για μοντέλα φίλους και γείτονες από τον περίγυρο, τους απεκδύει και τους ενδύει ειδικά για να τους φωτογραφίσει στο ιδιαίτερα διαμορφωμένο περιβάλλον του εργαστηρίου του, συμπεριλαμβάνοντας αντικείμενα καθημερινής χρήσης από τις Ιστορικές Συλλογές του Μουσείου Μπενάκη, όσο και φαινομενικά α-σήμαντα ή τετριμμένα αντικείμενα από τις φευγαλέες περιπλανήσεις της μητροπολιτικής ή οικιακής ζωής.

    Η Anima I του Γιάννη Βαρελά θέτει μια σειρά ερωτήματα για τις έννοιες της ταυτότητας και της ετερότητας.

    Η φωτογραφική καταγραφή του συμβάντος αποτελεί την πρώτη σημασιοδοτική ύλη. Στη συνέχεια, η φωτογραφική εικόνα μεταφέρεται στον καμβά, όπου μεταμορφώνεται και διαθλάται από τη ζωγραφική γλώσσα. Το νέο μετασχηματισμένο υποκείμενο στο συμβολικό σύστημα της ζωγραφικής επιτέλεσης, είναι εκείνο το οποίο την ίδια στιγμή που το παρατηρούμαι το συμπληρώνουμε, επενδύοντας δικά μας πολιτισμικά νοήματα.

    Η Anima I του Γιάννη Βαρελά θέτει μια σειρά ερωτήματα για τις έννοιες της ταυτότητας και της ετερότητας, της εικονοφιλίας και της εικονομαχίας του εαυτού, της ομοιότητας και της διαφοράς, της κανονικότητας και της μη κανονικότητας, της ώθησης και της απώθησης, της μελαγχολίας και της έκστασης, του διμερούς και του πολλαπλού φύλου.

    Ο κύκλος αυτών των έργων θέτει ερωτήματα για την ίδια τη ζωγραφική.

    Ποια είναι η εικόνα του σώματος που έχει ο καθένας για τον εαυτό του και τον άλλο και ποιες είναι οι ενσώματες μεταμορφώσεις της; Πώς συγκροτείται και πώς επιτελείται ο εαυτός στην εποχή της πληροφορίας και της φρενήρους διαστολής των μέσων κοινωνικών δικτύωσης; Κι ακόμη: πρόκειται για μια αποκλειστικά εσωτερική εμπειρία ή για ένα αξεδιάλυτο πλέγμα σχέσεων, μεταβολών, πολιτισμικών αντιλήψεων και προβολών; Τέλος, ο κύκλος αυτών των έργων θέτει ερωτήματα για την ίδια τη ζωγραφική και τη σχέση της μ’ αυτές τις μεταβολές στο πλαίσιο της μετανθρώπινης συνθήκης.

    Ο τίτλος της έκθεσης Anima I, αντλεί από τα αρχέτυπα της αναλυτικής ψυχολογίας του Carl Gustav Jung, σηματοδοτώντας τον τρόπο με τον οποίο ο Βαρελάς αντιλαμβάνεται τις αναπαραστάσεις του εαυτού ως φαντασιακή κατασκευή, η οποία συνδέεται με μια σειρά από ασυνείδητα φαινόμενα και τις εκφάνσεις του συλλογικού ασυνείδητου.

    Ο τίτλος της έκθεσης Anima I, αντλεί από τα αρχέτυπα της αναλυτικής ψυχολογίας του Carl Gustav Jung.

    Η Anima, στην περίπτωση αυτή, διερευνά τις πολλαπλές εικόνες του εαυτού, διαμέσου μύθων και μεταμορφώσεων, οραμάτων και φαντασμάτων. Τα υποκείμενα αυτής της αναζήτησης είναι κάτοικοι της πόλης που επιστρέφουν στο οικιακό περιβάλλον, ξανακερδίζοντας μια απωθημένη εκδοχή του εαυτού τους, μέσα από φαντάσματα, προβολές, μυθικές εικόνες, εσωτερικούς μονολόγους και διαλόγους.

    Μέσα από τη διαδικασία της ζωγραφικής επιτέλεσης τα υποκείμενα αυτά αποχαρακτηρίζονται από τις κοινωνικές συμβάσεις και επαναπροσδιορίζονται μέσα από μετασχηματισμούς και διαστρωματώσεις εικόνων, μοτίβων, χειρονομιών, ένδυσης και αντικειμένων. Οι ενορμήσεις, τα όνειρα, οι επιθυμίες, τα τραύματα και οι αρχετυπικές μορφές που προκύπτουν παραπέμπουν σε μια αδιαμεσολάβητη ψυχική εμπειρία στις πιο ακατέργαστες και αρχαϊκές επιβιώσεις τους (Nachleben der Antike).

    Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 17 Νοεμβρίου.

     

    //INFO

    Μουσείο Μπενάκη / Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου, 210 3453111
    Ωράριο λειτουργίας: Πέμπτη & Κυριακή:10:00-18:00, Παρασκευή & Σάββατο: 10:00-22:00, Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη: κλειστά.

     

    Διαβάστε ακόμα: Πώς να καρφώσεις τους όρχεις σου στην Κόκκινη Πλατεία – Η επικίνδυνη τέχνη του Πιοτρ Παβλένσκι.

     

     

     

     

    x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

    Button to top