«Να είστε έτοιμοι να αντιμετωπίσετε κάθε λογής ανθρώπινη τρέλα και αδικία. Χωρίς αυτό να σας τρελάνει ή να δηλητηριάσει τη συμπεριφορά σας». (Todd White, «Those Mad Mad Chefs»).

Να είστε έτοιμοι να αντιμετωπίσετε κάθε λογής ανθρώπινη τρέλα και αδικία. Χωρίς αυτό να σας τρελάνει ή να δηλητηριάσει τη συμπεριφορά σας. Απλώς θα πρέπει αναγκαστικά να υπομείνετε τις αντιθέσεις και τις ανισότητες τούτης της ζωής. «Γιατί αυτός ο σαλταρισμένος, τεμπελχανάς βοηθός σερβιτόρου φέρνει σπίτι του πιο πολλά λεφτά από μένα, που είμαι ο γαμημένος ο σου σεφ»; Αυτή δεν πρέπει να είναι μια ερώτηση που θα φέρνει δάκρυα οργής και απόγνωσης στα μάτια σας. Απλά μερικές φορές κάπως έτσι θα είναι τα πράγματα. Δεχτείτε το.

«Γιατί του/της φέρονται καλύτερα απ’ ό,τι σ’ εμένα;»

«Πώς και ο σεφ καταφέρνει να χαζεύει στην τραπεζαρία, χαϊδολογώντας την [εδώ βάλτε μια μέτρια διασημότητα], ενώ εγώ πηδιέμαι στη δουλειά;»

«Γιατί η σκληρή δουλειά και η αφοσίωσή μου δεν αναγνωρίζονται επαρκώς;»

Αυτές είναι ερωτήσεις που καλύτερα να μην τις υποβάλετε ποτέ. Ενδεχομένως να σαλτάρετε με τις απαντήσεις. Αν εξακολουθείτε να κάνετε τέτοιες ερωτήσεις στον εαυτό σας, θα διαπιστώσετε ότι πέφτετε στη λούμπα της θυματοποίησης, της ανεργίας, του αλκοολισμού, του εθισμού στα ναρκωτικά και του θανάτου.

 

Στην επόμενη σελίδα: «Σκεφτείτε το βιογραφικό σας!».

1 2 3 4 5 6

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top