«Νομίζω ότι έχω ένστικτο, αλλά και ενσυναίσθηση».

Η Λατίνα  τραγουδίστρια που ξεκίνησε την καριέρα της στην Ελλάδα ως μέλος του συγκροτήματος Kings διαθέτει πολλά περισσότερα από αυτήν της την ιδιότητα. Ο φακός της Μόνικας Κρητικού την θώπευσε και, εν τω μέσω μιας μίνιμαλ boudoir ατμόσφαιρας, η Antonella εξομολογήθηκε στο Andro πτυχές της προσωπικότητάς της εξίσου ενδιαφέρουσες με αυτές του κορμιού της. Σίγουρα, κατά την διάρκεια αυτών των κλικ, δεν είχε απολύτως καμία ιδέα για το ότι επρόκειτο να “μείνει στο κρεβάτι” πολύ περισσότερο από όσο θα μπορούσε να φανταστεί…

H Antonella έχει προσαρμοστεί στις συνθήκες περιορισμού που επιβάλλει η πανδημία και απολαμβάνει προσωπικό χρόνο όπως ποτέ πιο πριν. Παίζει με τις ώρες με το σκυλί της, την Τζαπάν, κάνει -ακόμη περισσότερη- γιόγκα, ακούει μουσική και βλέπει πολλές, πολλές ταινίες. Αντιμετωπίζει με αισιοδοξία την κατάσταση και αισθάνεται ότι η ίδια θα βγει δυνατότερη από όλο αυτό, γιατί είχε την ευκαιρία να κάνει ενδοσκόπηση  και να σκεφτεί με διαφορετικό τρόπο από ό, τι έκανε υπό “φυσιολογικές” συνθήκες και γρήγορους ρυθμούς ζωής και δουλειάς. Το ίδιο πιστεύει για όλους όσους αποφασίσουν πραγματικά να δουν την φάση αυτή ως ευκαιρία και όχι μόνο ως πρόβλημα.

«Γεννήθηκα στο Μαρούσι, εδώ στην Αθήνα και, για την εμπλοκή μου με το τραγούδι και την μουσική, ευθύνεται η μαμά μου. Εμένα όταν με ρωτούσαν τι θέλω να γίνω όταν ήμουν μικρή, έλεγα “κρεοπώλης”γιατί μου άρεσε έτσι όπως έβγαινε ο κιμάς από τη μηχανή και η μαμά ερχόταν σε αμηχανία κάθε φορά που κάποιος με ρώταγε την κλασική ερώτηση. Συχνά με διέκοπετε κιόλας! Στα 18 λοιπόν, η μαμά μου με παρότρυνε πολύ και με την βοήθεια του Κουβανού θείου μου, ξεκίνησα να δουλεύω με μια κουβανέζικη μπάντα. Αυτός ο θείος που σας λέω είναι σπουδαίος μουσικός και έχει κάνει πολλά και καλά πράγματα στην Ελλάδα πάνω στον τομέα του, έχει συνεργαστεί με πολλά μεγάλα ονόματα.

«Δε νομίζω ότι θα μπορούσα αυτή την στιγμή να κάνω μια στροφή μεγάλη και να επιστρέψω εκεί από όπου ξεκίνησα μουσικά».

Θυμάμαι ότι ένα βράδυ, τις προάλλες, οδηγούσα και, σε κάποια φάση, τραγούδησα ένα τραγούδι που άκουγαν οι γονείς μου όταν ήταν νέοι. Το τραγούδησα απλώς για να δοκιμάσω την φωνή μου σε κάτι, αλλά τελικά με πήγε αλλού συναισθηματικά, συγκινήθηκα κανονικά. Ο μπαμπάς μου είναι από την Χιλή, η μαμά από την Κούβα.

Έχω πάει πολλές φορές στην Κούβα, αλλά πλέον έχω αρκετό καιρό καθώς από τότε που ξεκίνησα να δουλεύω, οι υποχρεώσεις ήταν πολλές. Ταιριάζουν πολύ οι Κουβανοί με τους Ελληνες. Είναι φωτεινοί και ανοιχτόκαρδοι λαοί που αγαπούν το φαγητό, την καλοπέραση, τον χορό, το αλκοόλ και το σεξ.

Δε νομίζω ότι θα μπορούσα αυτή την στιγμή να κάνω μια στροφή μεγάλη και να επιστρέψω εκεί από όπου ξεκίνησα μουσικά, πάντως. Δεν μπορώ να αλλάξω τελείως ρεπερτόριο γιατί ζω στην Ελλάδα. Αν ήμουν στο εξωτερικό θα το έκανα. Το Picante όμως είναι ένα εγχείρημα πολύ προσωπικό και τρυφερό για μένα,  γιατί με επιστρέφει σε κάτι που έχει να κάνει με τις ρίζες μου, με τη μητρική μου γλώσσα, με τα ακούσματα που είχα από παιδί. Στα μαγαζιά που τραγουδάω ακολουθώ τέτοιου είδους πρόγραμμα. Πάντα λέω και ελληνικά, φυσικά, αλλά τα διανθίζω με latin-pop.

Αυτή την περίοδο, ολοκληρώθηκε και η ηχογράφηση του τραγουδιού που θα κυκλοφορήσει το καλοκαίρι -είναι ελληνικό. Κάτι που δεν ξέρω αν γνωρίζετε, είναι η ενασχόλησή μου με το θέατρο. Κάνω μαθήματα στην σχολή του Στέλιου Κρητικού. Εννοώ… παίρνω μαθήματα, δεν παραδίδω! Ίσως αυτό να με προετοιμάσει για κάποια μελλοντική μου συμμετοχή σε musical, γιατί δεν αρκεί να το έχεις με το τραγούδι και με τον χορό για να ανταποκριθείς στις απαιτήσεις αυτού του δύσκολου είδους.

Πάντως, η σκηνή είναι κάτι σαν φυσικός χώρος για μένα. Και, αφού ρωτάς, ναι, αισθάνομαι σέξι εκεί πάνω. Νιώθω 100% εγώ, μπορώ να κάνω ό, τι θέλω. Με τους Kings βρεθήκαμε πριν 6 χρόνια από σπόντα. Με πήγε κάποιος τελείως χαλαρά για να κάνω ένα δοκιμαστικό, ταίριαξε το demo και έτσι ξεκίνησε η συνεργασία. Στη συνέχεια, δεθήκαμε και σαν άνθρωποι κι έγινα μόνιμο μέλος. Πιο μετά, είδα ότι άρχιζε να κλείνει ο κύκλος καθώς δεν συμβαδίζαμε πια.

«Κάτι που δεν ξέρω αν γνωρίζετε, είναι η ενασχόλησή μου με το θέατρο».

Σε σχέση με τα κομμάτια που λέω, εντάξει, δεν είμαι τραγουδοποιός, τραγουδίστρια είμαι. Μου δίνουν τραγούδια να ακούσω και αν μου αρέσουν τα λέω. Μόνο μία φορά έχω πει τραγούδι που δεν μου άρεσε και δεν πήγε καλά. Το συγκεκριμένο τραγούδι δεν το πίστεψα ποτέ γιατί δεν ήταν για μένα.

Νομίζω ότι έχω ένστικτο, αλλά και ενσυναίσθηση. Καταλαβαίνω από το βλέμμα του άλλου πολλά. Και στα lives αφήνομαι να παρασυρθώ από τον κόσμο, εναρμονίζομαι μαζί του ή τουλάχιστον το προσπαθώ. Γνωρίζω καλά ότι με ακούν πολλά νέα παιδιά, μιλώ και για πολύ νέα, μαθητές σχολείου. Αυτό με κάνει να νιώθω μεγάλη ευθύνη απέναντί τους. Έχω επικοινωνία με όλα τα Fan Pages γιατί αυτά τα παιδιά είναι σαν οικογένεια μου. Τους στηρίζω, τους αγαπώ και είμαι εκεί για ό,τι θέλουν γιατί είναι και εκείνοι εκεί και μου το έχουν αποδείξει.

«Μου αρέσει η ιδέα να διαβάσω ένα καλό βιβλίο, να φάω κάτι νόστιμο, να επικοινωνήσω με δικούς μου ανθρώπους».

Νομίζω πως, σε γενικές γραμμές, ζω ήρεμα και προσγειωμένα. Δουλεύω πολύ, θέλω όμως να φροντίζω το σώμα μου, όσο μπορώ. Την φωνή μου την γυμνάζω κάνοντας  ζέσταμα και ασκήσεις. Ο διαλογισμός και η γιόγκα που κάνω βοηθάει πολύ σε αυτό το κομμάτι. Επίσης, μια φορά την εβδομάδα θα πάω σίγουρα θέατρο. Πέρα από τα Latin Club που θα πάω επειδή γουστάρω την μουσική εκεί, θα πάω σε κάποιο μαγαζί με jazz μουσική ή στο live κάποιας μπάντας ή καλλιτέχνη που παρακολουθώ. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που βγαίνουν κάθε μέρα, προτιμώ το φαγητό ή κάτι πιο χαλαρό.

Το πρωί ακολουθώ μια μικρή ιεροτελεστία:  ξυπνάω όχι πολύ νωρίς, μπαίνω για μπάνιο, ανάβω τα κεριά μου, πάω για διαλογισμό, τρώω πρωινό, βγάζω το σκυλί μου βόλτα και μετά ξεκινάει η μέρα. Δεν θα με έλεγα πρωινό τύπο, ούτε όμως και βραδινό.

Πιστεύω πάντως ότι ο ύπνος είναι ό,τι πολυτιμότερο υπάρχει, μαζί με την τροφή! Αν δεν κλείσω οκτάωρο ύπνο δεν λειτουργώ. Το κρεβάτι είναι ιερός χώρος -όχι βέβαια ο μόνος ο οποίος ενδείκνυται για καλό σεξ. Να το τρίπτυχο των πολύτιμων πραγμάτων: τροφή, ύπνος, σεξ!

«Θεωρώ ότι μπορείς να βγάλεις μία ολόγυμνη φωτογραφία, όπως αυτή που έβγαλα για την καμπάνια για το AIDS στο Downtown, και να μην φανεί καθόλου πρόστυχη».

Είμαι ανοιχτή στο να μιλάω για την σεξουαλικότητά μου. Πολλά έχουν να κάνουν με το τι εκπέμπεις, ποιος είσαι μέσα σου. Διακρίνω το πρόστυχο από το ερωτικό και όλο αυτό το κομμάτι έχει να κάνει με την προσωπικότητα και την αισθητική του καθενός. Θεωρώ ότι μπορείς να βγάλεις μία ολόγυμνη φωτογραφία και να μην φανεί καθόλου πρόστυχη. Στην Ελλάδα, όμως, επικρατεί ακόμα ένας συντηρητισμός και ειδικά απέναντι στις γυναίκες. Βέβαια, δεν με αποκαλώ φεμινίστρια. Υπερασπίζομαι τους ανθρώπους γενικώς. Δεν θεωρώ ότι είναι θέμα φύλου. Έχω μεγάλη αδυναμία παρόλα αυτά στους ηλικιωμένους και τα παιδιά, κυρίως σε αυτά που έχουν κάποια ιδιαίτερη δυσκολία, κάποια ειδική ανάγκη.

Δεν αισθάνομαι, ευτυχώς πλέον, ότι με αντιμετωπίζουν περισσότερο ως γυναίκα και λιγότερο ως καλλιτέχνη. Μικρότερη όμως, είχα αυτή την αμφιβολία και τον φόβο και ήθελα να επιβεβαιώνομαι από ανθρώπους της μουσικής. Όταν το πέταξα αυτό από πάνω μου, άλλαξα εγώ την οπτική που έβλεπα τον εαυτό μου, έγινα καλύτερη και πιο ευτυχισμένη. Οι ρόλοι και οι ταμπέλες δεν μου ταιριάζουν, άλλωστε η ίδια εγώ, με την δουλειά μου και το στιλ μου, πιθανά να μην αποτελώ την ιδανική προσδοκία της κοινωνίας από μια γυναίκα. Δουλεύω πάντως με τον εαυτό μου, με τις ανασφάλειές μου, την εικόνα μου.

Μου έχουν πει άτομα που εκτιμώ ότι δεν «πουλάω» τον εαυτό μου σαν αυτό που ο κόσμος βλέπει. Πολλοί μου έχουν πει ότι από μακριά φαίνομαι απρόσιτη και σνομπ, ενώ από κοντά τους δίνω άλλο feedback, άλλο συναίσθημα. Η αλήθεια είναι πως παλιότερα έκρυβα πράγματα γιατί ντρεπόμουν και φοβόμουν μην προσβάλλω τον άλλον ή μην παρεξηγηθώ. Πλέον, αυτό που θέλω να σου πω, θα στο πω.

Υπάρχουν άνθρωποι γύρω μου με τους οποίους αγαπιέμαι και είναι σύμμαχοί μου. Εκτός του χώρου μου, είναι πιο εύκολο να δημιουργήσει κανείς φίλιες από ό, τι… εντός. Είναι ζόρικα και  ανταγωνιστικά τα πράγματα! Υπάρχει ανταγωνισμός ακόμα και από μικρές κοπέλες που τώρα ξεκινούν, κάτι που ποτέ μου δεν κατάλαβα, ούτε συμμερίστηκα ως συναίσθημα.

«Δεν αισθάνομαι, ευτυχώς, πλέον ότι με αντιμετωπίζουν περισσότερο ως γυναίκα και λιγότερο ως καλλιτέχνη».

Ρωτάς ποιος είναι ο μεγαλύτερός μου φόβος… Δεν δυσκολεύομαι να απαντήσω ότι είναι ο εαυτός μου, οι πεποιθήσεις μου και οι ανασφάλειές μου. Γι’ αυτό προσπαθώ να δουλεύω με μένα, με την ψυχή και το μυαλό μου. Βλαβερές συνήθειες, θα είμαι ειλικρινής, δεν θεωρώ ότι έχω ιδιαίτερες. Αγαπώ όμως το κρασί, μπορώ να πίνω κάθε μέρα από λίγο. Τώρα, την Σαρακοστή, νηστεύω, γιατί θεωρώ ότι αυτό είναι το νόημα στης νηστείας: να αυτοπεριοριστείς απέναντι σε κάτι που λατρεύεις. Πιστεύω στον Θεό, όχι στην θρησκεία. Ο Θεός υπάρχει εκεί έξω, εκεί πάνω, δεν ξέρω, σαν μια ανώτερη ύπαρξη και δύναμη.

Ένας καλλιτέχνης με τον οποίο θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ είναι ο Σάκης Ρουβάς. Με έχει ακούσει να τραγουδάω, γιατί έχω κάνει τα φωνητικά σε ένα τραγούδι του. Για μένα, ο Σάκης είναι η έμπνευση που υποσυνείδητα καλλιεργήθηκε για να κτίσω αυτό που είμαι σήμερα. Και, φυσικά, μου αρέσει και σαν άντρας, γιατί έχει παιδικότητα, ενέργεια και χιούμορ.

Αυτά είναι τρία χαρακτηριστικά που με τραβούν στους άντρες, γενικώς. Και εκτιμώ πολύ την τρυφερότητα, την στήριξη και την ευγένεια ως αρετές μίας σχέσης. Ο τύπος άντρα που μου αρέσει είναι αυτό που λέμε…ο “ευγενικός αλήτης”. Δεν υποφέρω την υπερβολική ζήλεια και διάθεση καταπίεσης-είχα μια σχέση που με έκανε να αισθάνομαι τρομερό φορτίο. Ο άλλος ξέρει ποια είμαι, στο κάτω κάτω. Ζητώ εμπιστοσύνη, μόνο έτσι προχωράς.

«Θα μου άρεσε να μένω έξι μήνες στο Πουέρτο Ρίκο ή στην Κούβα».

Σε δέκα χρόνια από σήμερα ονειρεύομαι να έχω ένα Retreat όπου θα έρχεται ο κόσμος να χαλαρώνει και να κάνει περιπάτους στη φύση. Θα έχω οικογένεια, θα τραγουδάω… Πιστεύω ότι θα μένω στην Ελλάδα, αλλά θα ήθελα να έχω και ένα σπίτι κάπου αλλού. Θα μου άρεσε να μένω έξι μήνες στο Πουέρτο Ρίκο ή στην Κούβα.

Είναι όμορφο, ξέρεις, να κάνεις όνειρα, αλλά είμαι ερωτευμένη με το τώρα μου και πολύ ευγνώμων για το παρελθόν μου, με τα βήματα και τις κινήσεις που με έφεραν εδώ που βρίσκομαι σήμερα. Και ναι, σήμερα βιώνω κι εγώ, όπως όλη η ανθρωπότητα, αυτή την σκληρή και δύσκολη συνθήκη, έχω όμως την πίστη ότι θα βγούμε καλύτεροι. Μπορούμε να το κάνουμε, στο χέρι μας είναι».

//Φωτογράφιση: Μόνικα Κρητικού
Hair Styling-Make Up: Εύα Δέδε

Η Antonella φωτογραφήθηκε με εσώρουχα Intimissimi, ενώ στην φωτογράφιση «συμμετείχαν» και δύο νυφικά φορέματα του οίκου Tranoulis.

Ευχαριστούμε το «The Foundry Suites» για τη φιλοξενία και το Minu για τους καφέδες που μας συνόδευσαν στην συνέντευξη και την φωτογράφιση.

Διαβάστε ακόμα: Η ιέρεια Δωροθέα Μερκούρη σε άσπρο και μαύρο.