O Bob Dylan ζωγραφίζει τη δική του Αμερική

Classic Car Show (2015–2016).

Ήταν το 1962, όταν οι ΗΠΑ της διαμαρτυρίας, της αντίδρασης και της αλλαγής απέκτησαν μια νέα φωνή. Ήταν τότε που ο 21χρονος Bob Dylan κυκλοφορούσε τον παρθενικό ομώνυμο δίσκο του και θα άλλαζε η εικόνα της μουσικής μια για πάντα.

Και τώρα, 54 χρόνια μετά την πρώτη του εμφάνιση στη δισκογραφία, η φωνή του συνεχίζει να ακούγεται επίκαιρη και δυνατή όπως παλιά – μόνο αρκετά πιο βραχνιασμένη, αν ψάχνουμε μια διαφορά. Ο Dylan είναι ένας καλλιτέχνης με όλη τη σημασία της λέξης: απόμακρος, περίεργος, δοσμένος σε αυτό που κάνει.

Manhattan Bridge (2015–2016)

Δεν είναι τυχαίο πως όταν ανακοινώθηκε η βράβευσή του με το Νόμπελ Λογοτεχνίας πριν από λίγες εβδομάδες η Σουηδική Ακαδημία «ίδρωσε» για να τον βρει. Και ο ίδιος μάλλον δεν ενθουσιάστηκε με αυτό – με ούτε κρύο ούτε ζέστη έμοιαζε η αντίδρασή του.

Όμως, δεν είναι μόνο η μουσική και οι ποιητική στίχοι που τον ορίζουν ως καλλιτέχνη. Ένα από τα μεγάλα του πάθη είναι η ζωγραφική και δεν το έχει κρύψει από τα πρώτα του μουσικά βήματα. Άλλωστε, στα εξώφυλλα τον δίσκων του Self Portrait (1970) και Planet Waves (1974) απεικονίζονται δικά του έργα, ενώ από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 προσπαθεί να ασχολείται με τη ζωγραφική όσο περισσότερο μπορεί.

Endless Highway 1 (2015–2016).

Το 1994 κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο με έργα του, που είχε τον τίτλο Drawn Blank, ενώ το 2007 έκανε και την πρώτη του έκθεση. Από τότε έχει κυκλοφορήσει έξι βιβλία με σχέδια, ενώ όταν έχει το χρόνο παρουσιάζει έργα του σε διάφορες γκαλερί σε όλον τον κόσμο.

Η τελευταία έκθεσή του έχει τον τίτλο The Beaten Path, θα βρίσκεται έως τις 11 Δεκεμβρίου στην Halcyon Gallery του Λονδίνου και παρουσιάζει πίνακες του Dylan που έχουν εμπνευστεί από διάφορα ταξίδια του στις ΗΠΑ.