Το ασπρόμαυρο είναι χρώμα, είναι αίσθηση, είναι θάλπος. Για τον ελβετό φωτογράφο Christian Coigny δεν υπάρχει κανένα δίλημμα. Οχι μπλε, βουργουνδί, κίτρινο ή κόκκινο. Κανένα από αυτά τα χρώματα της παλέτας δεν θερμαίνουν την καρδιά του όσο η ζεύξη του άσπρου με το μαύρο.
Ο ίδιος λέει συνήθως: «Μου αρέσει ο σκοτεινός θάλαμος, η σωματική επαφή με τη δουλειά μου. Μου αρέσει να ξέρω ότι ο κόσμος βλέπει μια φωτογραφία που δεν έχει αλλοιωθεί με κανέναν τρόπο, δείχνοντας ακριβώς αυτό που είδα, παρά το γεγονός ότι είναι ασπρόμαυρη και όχι έγχρωμη. Αυτοί είναι οι λόγοι που χρησιμοποιώ φιλμ και θα συνεχίσω να το κάνω μέχρι το τέλος».
Με βάση τη Λωζάνη, στις όχθες της λίμνης Leman, ο Christian Coigny έχει αναπτύξει τα τελευταία 30 χρόνια μια καριέρα στην παραδοσιακή ασπρόμαυρη φωτογραφία παράλληλα με τη δουλειά του στη δημοσιότητα και τη μόδα. Ασχολείται κυρίως με τον κινηματογράφο.
Το έργο του είναι βασίζεται σε μια κλασική εκπαίδευση και έχει επηρεαστεί έντονα από αμερικανούς ζωγράφους όπως ο Edward Hopper, η Georgia O’Keefe ή ο Andrew Wyeth, τους οποίους ανακάλυψε κατά την 5ετή παραμονή του στο Σαν Φρανσίσκο.
Πολύ γρήγορα, σημαντικές εταιρείες τον κάλεσαν να μεταφέρει το προσωπικό του σήμα στις διαφημιστικές τους καμπάνιες. Η διαφημιστική καμπάνια αφίσας για το πολυκατάστημα Bon Genie Grieder, μεταξύ 1975 και 1985 σηματοδότησε την επιστροφή του από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το βιβλίο του με πορτρέτα τοπικών καλλιτεχνών κέρδισε την καμπάνια Vitra «Διασημότητες». Άλλα φωτογραφικά έργα περιλαμβάνουν δουλειά για πελάτες όπως Hermès, Krug Champagnes, Ferretti yachts και Hublot, ενώ για πολλά χρόνια έχει συμμετάσχει στη δημιουργία καταλόγων και εκστρατειών δημοσιότητας για κοσμηματοπωλεία Chopard της Γενεύης.
Τώρα αφιερώνει τον περισσότερο χρόνο του στην προσωπική του δουλειά ενώ εκθέτει σε διάφορες γκαλερί και μουσεία στην Ευρώπη.
Ανάμεσα στην πληθώρα των φωτογραφιών του δεσπόζουν τα γυμνά, τα οποία έχουν μια θεατρική «θερμοκρασία». Οι γυναίκες στήνονται λες και ετοιμάζονται να υποδυθούν έναν ρόλο ή να μιλήσουν από τα βάθη της ψυχής τους.
Η εσωτερική ηρεμία τους δείχνει ότι αφήνονται στη στιγμή, στην αίσθηση της ελευθερίας και δίχως ίχνος εκζήτησης ή ακκισμού παρασέρνονται από την ασπρόμαυρη θαλπωρή της κάμερας του Coigny. Το αποτέλεσμα είναι βαθύτατα ερωτικό δίχως να επιζητεί την πρόκληση. Κάθε φωτογραφία του είναι ένας ζωντανός μύθος της γυναικείας ομορφιάς που δεν χρειάζεται ρούχα ή άλλα φτιασίδια για να νοηματοδοτηθεί και να θαυμαστεί.
Διαβάστε ακόμα: O Willy Ronis και η ομορφιά του πηγαίου γυμνού.