Κλούνεϊ, Ζωή και rhythm and blues εις σάρκαν μία.

Ως συνθέτης, παραγωγός, bandleader, τραγουδιστής, ντράμερ, ο Ιωάννης Αλέξανδρος Βελιώτης θεωρείται δικαίως ως ένας από τους βασικούς θεμελιωτές του rhythm and blues.

Το ενδιαφέρον της περασμένης βδομάδας, τουλάχιστον σε μη πολιτικό επίπεδο, το μονοπώλησαν οι γάμοι. Από τη μία, στην Εσπερία, ο Τζωρτζ Κλούνεϊ. Από την άλλη, στα καθ’ ημάς, η Ζωή Κωνσταντοπούλου (εδώ υπήρξε κι ένα, έστω παραπολιτικό, ενδιαφέρον).

Σ’ ένα από τα πρωτοσέλιδα που διακινήθηκαν κατά κόρον πήρε το μάτι μου το ειδησάριο πως «η κυρία Κωνσταντοπούλου, τηρώντας το πατροπαράδοτο έθιμο, έστησε το γαμπρό επί μιάμιση ώρα»! Θα ήθελα να ξέρω τι σόι έθιμο είναι αυτό που θεωρεί απολύτως λογικό ο άτυχος νυμφίος να βγάλει κάλους στα πόδια, χωρίς ταυτοχρόνως να προβλέπει και το, επικροτούμενο από τον Ποινικό Κώδικα, σφάξιμο της νύφης άμα τη εμφανίσει της στην εκκλησία.

Αν ήμουν εκεί, πάντως, θα αφιέρωνα στον γαμπρό το «Wedding Boogie», για να κουνηθεί λίγο και να μην πάθει καμιά θρόμβωση από την υποχρεωτική ορθοστασία. Συμπτωματικά, κι αυτό το κομμάτι αναφέρεται σ’ένα γάμο που καθυστερεί να ξεκινήσει. Αν και, εν προκειμένω, υπεύθυνος για την αργοπορία είναι ο παπάς κι όχι η νύφη.

Πρόκειται για μια σύνθεση του Johnny Otis, ηχογραφημένη με την μπάντα του το 1950, για την εταιρεία Savoy, με την πολύ νεαρή ακόμη «Little» Esther Phillips (μετέπειτα πολύ σπουδαία τραγουδίστρια της σόουλ) και τους Mel Walker και Lee Graves στα φωνητικά.

Ως συνθέτης, παραγωγός, bandleader, τραγουδιστής, ντράμερ, βιμπραφωνίστας, τηλεοπτικός παραγωγός και dj, ο Johnny Otis υπήρξε ένα τεράστιο κεφάλαιο για την σύγχρονη αφροαμερικάνικη μουσική, θεωρούμενος δικαίως ως ένας από τους βασικούς θεμελιωτές του rhythm and blues.

Διαβάζοντας αυτά και ακούγοντας τη μουσική του, θα περίμενε κάποιος ότι κι ο ίδιος θα ήταν Αφροαμερικανός. Στο κάτω κάτω, αυτό πίστευαν πολλοί απ’όσους έβλεπαν τις συναυλίες του, έτσι σκουρόχρωμος καθώς ήταν πίσω από τα ντραμς. Κι ο ίδιος, άλλωστε, έλεγε ότι από μικρός είχε αποφασίσει πως «αν η κοινωνία επέβαλλε κάποιος να είναι λευκός ή μαύρος, εγώ θα ήμουν μαύρος».

Όμως, όχι, δεν ήταν μαύρος, ήταν λευκός. Και το όνομά του ήταν Ιωάννης Αλέξανδρος Βελιώτης. Γόνος Ελλήνων μεταναστών, γεννήθηκε το 1921 στην Καλιφόρνια, μεγάλωσε στο πατρικό μπακάλικο σε μια γειτονιά μαύρων και ξεκίνησε να παίζει τη μουσική τους, γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία.

Πλήθος είναι τα σουξέ που είτε έχει συνθέσει είτε έχει καθορίσει με την ερμηνεία του, με πιο γνωστά το «Harlem Nocturne» και το «Hound Dog». Αλλά η καθοριστική του συμβολή είναι η ανακάλυψη και καθιέρωση τραγουδιστών όπως η Big Mama Thornton, η Etta James, o Hank Ballard κι η Esther Phillips που ακούμε σ’αυτό το κομμάτι.

Ο Βελιώτης πέθανε πλήρης ημερών το 2012, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο έργο. Οι γάμοι αυτής της εβδομάδας ήταν μια καλή αφορμή να τον θυμηθούμε. Γι’αυτό η στήλη ευχαριστεί τους νεονύμφους και τους εύχεται «βίον ανθόσπαρτον και ανέφελον και καλούς απογόνους» και τους αφιερώνει το τραγουδάκι.

Aκούστε εδώ το τραγούδι «Wedding Boogie»:

Διαβάστε ακόμα: Καρυάτιδες, σέξι γοβάκια και hard bop.

TAGS :
Clooney Johnny Otis Wedding Boogie Κωνσταντοπούλου μουσική

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook