Σφιγμένα χείλη, σώμα που τείνει προς μια ευγενή δυσκαμψία, εκφορά λόγου που την φαντάζεσαι να έχει προβαριστεί σε κάποιο ελισαβετιανό θέατρο ή σε ένα κλειστό κλαμπ αρρένων. Ο Colin Firth, δεν χωράει αμφιβολία, είναι ό,τι πιο βρετανικό μπορεί να σκεφτεί κανείς στην υποκριτική. Τυπικό δείγμα του νησιού που, όμως, έχει λατρευτεί ποικιλοτρόπως και από τους Αμερικανούς του Χόλιγουντ. Αν μη τι άλλο μιλάμε για Οσκαρικό ηθοποιό.
Γεννήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 1960 στο Grayshott του Hampshire της Αγγλίας και πέρασε τις πρώτες μέρες του στη Νιγηρία, όπου οι γονείς του Ντέιβιντ και Σίρλεϊ ήταν και οι δύο δάσκαλοι. «Εκκεντρικότητα από τη μια πλευρά και κλασική αγγλική επιφύλαξη από την άλλη», έτσι περιγράφει την επιρροη που άσκησαν πάνω του ενόσω μεγάλωνε. Η οικογένεια επέστρεψε στην Αγγλία, αλλά μετακόμισε στην Αμερική πριν ο Colin γίνει έφηβος. Η παιδική του ηλικία αποδείχτηκε δύσκολη καθώς δεν ταίριαζε ποτέ, ακόμη και όταν οι γονείς του διέσχισαν και πάλι τον Ατλαντικό και εγκαταστάθηκαν στην Αγγλία.
Ανάμεσα σ’ αυτά τα πήγαινε-έλα, ο Firth τους ανακοίνωσε, μόλις στα 14 του, ότι ήθελε να γίνει ηθοποιός. Δεν του είπαν «όχι», αλλά δεν του είπαν και «ναι». Σαν να λέμε τον άφησαν να πλεύσει μόνος του στα άπατα νερά της υποκριτικής. Αποφασισμένος όσο δεν πήγαινε, μάζεψε όσες οικονομίες είχε, έσφιξε το ζωνάρι του και ζώντας ένα ερειπωμένο διαμέρισμα του Λονδίνου, ξεκίνησε τα μαθήματα υποκριτικής.
Έκανε το ντεμπούτο του στο West End στο Another Country κατά τη διάρκεια της τελευταίας του χρονιάς στο Drama Center και αμέσως μετά βρέθηκε το καστ για την κινηματογραφική μεταφορά. Ακολούθησαν τηλεοπτικοί και σκηνικοί ρόλοι, συμπεριλαμβανομένου ενός ρόλου υψηλού προφίλ στο The Secret Garden, όπως και οι κριτικοί τον επαίνεσαν, ενώ θαυμάστριες δημιούργησαν μια λεγεώνα ταγμένη σ΄αυτόν.
Ο Firth ταυτίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1980 με το «Brit Pack» των ανερχόμενων νεαρών Βρετανών ηθοποιών. Στη δεκαετία του ’90, ο ρόλος του ως κύριος Ντάρσυ στο Pride And Prejudice που πρόβαλε το BBC τον έκανε ένα απρόθυμο είδωλο για εκατομμύρια γυναίκες. Και την επόμενη μιάμιση δεκαετία, ταινίες όπως το Ημερολόγιο της Μπρίτζετ Τζόουνς, το Love Actually και το Mamma Mia εδραίωσαν αυτή τη θέση. Δεν θέλει και πολύ να πέσει σε μια τυπολογία, το έχουν πάθει πολλοί ηθοποιοί. Ο Firth κατάλαβε τον κίνδυνο γι’ αυτό κι αποφάσισε να απελευθερωθεί.
Έπραξε άριστα, καθώς αυτή η «εκτός των τειχών» φιλοσοφία του τον οδήγησε το 2010 κοντά στα Όσκαρ, με την επιβλητική ερμηνεία του στο δράμα A Single Man, σκηνοθετημένο από τον Tom Ford. Το αποκορύφωμα της καριέρας του, ωστόσο, σημαδεύτηκε από τον ρόλο του ως τραυλός Βασιλιάς Γεώργιος VI στην ταινία The King’s Speech, η οποία του χάρισε ένα BAFTA, μια Χρυσή Σφαίρα και τελικά, τον Φεβρουάριο του 2011, ένα πολυπόθητο Όσκαρ.
Και όταν το 2011 έφερε την επιτυχία του κινηματογράφου που ονειρεύονται οι περισσότεροι ηθοποιοί, ο Colin δέχτηκε το Όσκαρ του με τον τυπικό, αυτοκαταφρονητικό τρόπο του. «Έχω την αίσθηση ότι η καριέρα μου μόλις κορυφώθηκε», αστειεύτηκε, καθώς δέχτηκε το πολυπόθητο αγαλματίδιο και το αφιέρωσε στη μητέρα του, Σίρλεϊ. Αν αυτό δεν είναι βρετανικό φλέγμα, τότε τι είναι;
Εκείνο το λαμπρό βράδυ ευχαρίστησε «όλους τους ανθρώπους που με στηρίζουν πίσω στην πατρίδα» και την τότε σύζυγό του Livia που «ανέχονται τις φευγαλέες αυταπάτες μου». Μάλλον, δεν τις ανέχτηκε και πολύ, καθώς το 2019 ανακοίνωσαν τη λύση του γάμου τους έπειτα από 22 χρόνια. Στη συνέχεια, δημοσιοποίησε τη σχέση του με τη Maggie Cohn τον Οκτώβριο του 2022.
Επιστροφή, όμως, στη βραδιά του Όσκαρ: ενώ ήταν χαρούμενος που τιμήθηκε με το βραβείο, ο πάντα προσγειωμένος σταρ αναμφίβολα ανυπομονούσε να επιστρέψει στην πραγματικότητα. «Νομίζω ότι δεν αισθάνομαι χαρά, αλλά ανακούφιση που όλο αυτό τελείωσε. Θα μπορούσατε να πείτε ότι είμαι ευγνώμων και ανακουφισμένος”, είπε στη συνέχεια.
Η ικανότητα του Firth να εμποτίζει κάθε χαρακτήρα με βάθος και αυθεντικότητα του έχει προσφέρει έως τώρα την αναγνώριση των κριτικών και μια πιστή βάση θαυμαστών. Είτε απεικονίζει έναν μονάρχη που τραυλίζει είτε έναν γοητευτικό ρομαντικό πρωταγωνιστή, οι ερμηνείες του Firth είναι πάντα λεπτές και βαθιά ανθρώπινες.
Σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ο Colin Firth έδειξε μια ακλόνητη δέσμευση να αμφισβητήσει τον εαυτό του και να διευρύνει τους καλλιτεχνικούς του ορίζοντες. Η φιλμογραφία του είναι μια πλούσια ταπισερί που περιλαμβάνει ρομαντικές κωμωδίες, ιστορικά δράματα και σύγχρονα θρίλερ. Εκτός οθόνης, ο Firth είναι γνωστός για τον ακτιβισμό και το φιλανθρωπικό του έργο, ενισχύοντας περαιτέρω τον ρόλο του ως αγαπημένης φιγούρας τόσο εντός όσο και εκτός του προσκήνιου.
Φυσικά, για τους λάτρεις του στιλ, ο Firth είναι μια φιγούρα που δεν γίνεται να μην την επαινέσεις. Με τα μαύρα κοκάλινα γυαλιά του, τα αυστηρά κοστούμια του και την αγάπη του στις κοφτές και καθαρές γραμμές, δείχνει τόσο άνετος, τη στιγμή που κάποιος άλλος στη θέση του θα έδειχνε ολότελα δύσκαμπτος.
Διαβάστε ακόμα: James Earl Jones, ο βασιλιάς της Ζαμούντα μάς αποχαιρέτησε στα 93 του.