Ο Κωνσταντίνος Πίττας μας δείχνει μια ξεχασμένη Ευρώπη

Παρίσι, Γαλλία, 1985.

Ήταν το 1984 όταν αποφάσισε να ασχοληθεί για πρώτη φορά με τη φωτογραφία. Όχι, δεν είχε σπουδάσει φωτογράφος και μάλλον ούτε ονειρευόταν να γίνει. Απλώς, μάλλον, κάποια πράγματα δεν μπορούμε να τα αποφύγουμε.

Εκείνη τη χρονιά, λοιπόν, άρχισε να βγάζει τις πρώτες του φωτογραφίες, στους δρόμους της Αθήνας, ενώ ξεκίνησε και το παρθενικό του project Athens 1984. Το επόμενο έτος, όμως, τα σχέδιά του πέρασαν τα ελληνικά σύνορα. Το σχέδιό του ήταν να φωτογραφίσει όλη την Ευρώπη και από τις δύο πλευρές του Τοίχους. Το 1985 ξεκινάει το πρώτο από τα πολύμηνα ταξίδια του, πηγαίνοντας από το Παρίσι μέχρι το Βουκουρέστι, έχοντας συνέχεια μαζί του μια Minox και κάμποσα ρολά ασπρόμαυρο φιλμ TriX.

Σκοπός των φωτογραφιών του ήταν να δείξει ότι κοινός τόπος της διηρημένης Ευρώπης ήταν οι ίδιοι οι πολίτες της και η καθημερινότητα της ζωής τους.

Κι όμως, τέσσερα χρόνια μετά, αποφασίζει να σταματήσει αυτό που με τόσο πάθος ξεκίνησε και εκατοντάδες αρνητικά «ξεχνιούνται» για περίπου 25 χρόνια μέσα σε κούτες.

Πράγμα, Τσεχοσλοβακία, 1986.

Τώρα, όμως, ήρθε η στιγμή να δουν το φως της δημοσιότητας, μέσα από την έκθεση Εικόνες μιας άλλης Ευρώπης, 1985-1989, η οποία παρουσιάζεται στο Μουσείο Μπενάκη έως τις 20 Νοεμβρίου. Σκοπός του ήταν να δείξει ότι κοινός τόπος της διηρημένης Ευρώπης ήταν οι ίδιοι οι πολίτες της και η καθημερινότητα της ζωής τους, ανεξάρτητα από τον «κόσμο» στον οποίο ανήκαν.

//Εικόνες μιας άλλης Ευρώπης, 1985-1989. Μουσείο Μπενάκη.
Κωνσταντίνος Πίττας