Ελισάβετ Λαμπροπούλου, «Αγκάθι» 
Δημήτρης Γκιούλος, «Καλοί και κακοί» 
Βίκυ Κατσαρού, «Κίτρινο φως» 
Κατερίνα Αυγέρη, «Άσεμνα σε δημόσια θέα» 
Ειρήνη Βακαλοπούλου, «Όπως τα καλοκαίρια» 
Το τελευταίο βιβλίο του Διονύση Μαρίνου, η ποιητική σύνθεση «Ποτέ πια εμείς», κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο από τις Εκδόσεις Μελάνι.
«Ποιος εγώ;»
μητέρα,
ξυπνάω με μάτια σκοπιά• ενέδρα
πουκάμισο με δύο μανίκια αριστερά –ασιδέρωτα
και τα παπούτσια που έστειλες– μην στέλνεις
μπροστά δεν με πάνε, όλο πίσω
στο τραμ, στο μετρό, στο λεωφορείο
σε λάθος σταθμό συνέχεια κατεβαίνω
ρωτάω, μου λένε πού μπήκα,
σε ποια πολιτεία οι πέτρες με βρήκαν
θυμάμαι τις νύχτες πώς είναι οι μέρες
και τι απ’ το φως έχει μείνει
αν άλλος κρατάει του χρόνου το χέρι
και πώς τα λεπτά στο ρολόι βγάζουνε νύχια
αργίες, γιορτές, ποτά, διασκεδάσεις
το γέλιο ένα νούμερο γερμανικό
πριν με ξεχάσουν•
φοβάμαι τη λέξη ευτυχία όταν ακούω
τις νύχτες το σπίτι κοιμάται πριν φτάσω
λες κι άλλος φυτρώνει στο δικό μου κρεβάτι
ποιος κλέβει ποιο όνειρο ποιο πεπρωμένο
γιατί όταν κλείνω τα μάτια όλο βλέπω;
μητέρα,
σου στέλνω δύο λέξεις• τελειώνω
αν είμαι εγώ –ποιος εγώ;– δεν ορίζω
μια γέννα υγρή σαρκοφάγος με κλείνει
στο άλλο παιδί σου
καλύτερα ας στέλνεις
εδώ δεν υπάρχει οδός, αριθμός
παραλήπτης
// O Διονύσης Μαρίνος γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι δημοσιογράφος και κριτικός λογοτεχνίας. Τα τελευταία χρόνια παραδίδει μαθήματα δημιουργικής γραφής. Υπήρξε μέλος της ομάδας εργασίας για τη δημιουργία του δανειστικού τμήματος της Εθνικής Βιβλιοθήκης και επί τρία χρόνια ήταν μέλος της Επιτροπής Κρατικών Βραβείων (μεταφρασμένη λογοτεχνία). Έχει γράψει δύο μυθιστορήματα, μια νουβέλα, μια συλλογή διηγημάτων και δύο ποιητικές συλλογές. Το τελευταίο του βιβλίο, η ποιητική σύνθεση «Ποτέ πια εμείς», κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Μελάνι τον Δεκέμβριο του 2019.
Διαβάστε ακόμα: Οι ποιητές μας για τη Μητέρα.
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
