10 ποιήματα για τον σκύλο

«Είχα στην πλάτη μου κολλημένο / τόσο καιρό ένα σκύλο». (Dino Valls, «Lecciones de Tinieblas», 1993)

Κυριακή Αν. Λυμπέρη, «Μια ομοταξία για ν’ ανήκω»

Είχα στην πλάτη μου κολλημένο
τόσο καιρό ένα σκύλο.
Και αυτό το έλεγε
ο ένας φυσικό
(επειδή έμοιαζαν ανθρώπινα
τα υπόλοιπα χαρίσματα του ζώου),
ο άλλος αδιάφορο
(επειδή γιατί ν’ ασχοληθούμε με τους άλλους,
όταν τόσο πολύ ήδη
μας απασχολεί ο εαυτός μας;)
κι ο τρίτος νοσηρό
(επειδή μερικοί έχουν το χάρισμα
να διακρίνουν καθαρά
και να ομιλούν ακόμα καθαρότερα).
Λοιπόν σιγά σιγά, καθώς η πλάτη μου
από το βάρος άρχισε να με πονάει,
καθώς να προχωρήσω μακριά
ελεύθερα πια δεν μπορούσα,
εκεί,
στα σημεία που φύτρωναν τα σκυλίσια μέλη,
άρχισα να βγάζω φτερά.
Έλεγα, καλύτερα ν’ ανήκω
στην ομοταξία των πτηνών
που γνωρίζουν να πετούν
να τραγουδούν
και να ατενίζουν,
αλλά δεν ξέρουν καθόλου τι θα πει αφέντης,
ενώ ξέρουν καλά τι θα πει αγάπη
(σάλιο, λάσπη και άχυρο
για τη δημιουργία της φωλιάς).
Έτσι έλεγα,
γιατί είναι λίγα
τα πουλιά που χωράνε σε κλουβιά
χωρίς να πεθάνουν.
Ενώ ένα σκύλο,
μια χαρά τον κουβαλάς
στην πλάτη σου σ’ ένα στενό σπιτάκι,
για ένα μόνο κόκαλο
τα χέρια του κυρίου γλείφοντας
μ’ ευγνωμοσύνη!

(Από τη συλλογή «Ζητήματα ύψους», εκδ. Τυπωθήτω, 2015).

Στην επόμενη σελίδα: «Είναι η πρώτη του άνοιξη / στον κόσμο».

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

TAGS :
Παγκόσμια Ημέρα Ζώων ποιήματα σκύλος

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook