Στο αντισυμβατικό, προβοκατόρικο και ερωτικό μυαλό του Helmut Newton 
Τα ποιητικά γυμνά του Man Ray 
Anton Corbijn: Ο άνθρωπος που μας έδειξε το πρόσωπο της rock μουσικής 
Βρεθήκαμε στο φεστιβάλ Transmediale στο Βερολίνο και διαπιστώσαμε τις συνέπειες της λογοκρισίας 
Μαρία Μαυροπούλου: «Το μόνο που δεν μπορεί να κάνει η τεχνητή νοημοσύνη είναι να ερωτευτεί» 
Σε αναμονή. Για να νοιώσεις αυτό το αίσθημα ότι κατάφερες κάτι που δεν μπορούν όλοι να πετύχουν.
Εκείνοι, που η σχέση τους με το τρέξιμο ανήκει στην κατηγορία «μακριά και αγαπημένοι», δεν μπορούν να καταλάβουν τους δρομείς. Για την ακρίβεια τους αντιμετωπίζουν σαν ένα περίεργο είδος ανθρώπων. Ακόμα περισσότερο εκείνους που αποφασίζουν να πάρουν μέρος σε έναν επίπονο αγώνα όπως είναι ο Μαραθώνιος. «Γιατί κάποιος να υποβάλλει το σώμα του σε τέτοια ταλαιπωρία για 42,195 χλμ.;» αναρωτιούνται οι περισσότεροι.
Η χαρά της προσμονής και η ανακούφιση της νίκης και του τερματισμού.
Κι όμως, όπως ουκ ολίγες φορές έχουμε διαβάσει στη στήλη του Andro Γιατί τρέχω, για τους μαραθωνοδρόμους αυτός ο αγώνας μόνο ταλαιπωρία δεν είναι: ο τερματισμός στον Μαραθώνιο αποτελεί την ουσία της επιτυχίας, της θέλησης και της αντοχής.
Δεν είναι εύκολο πράγμα να τρέξεις και, ακόμα περισσότερο, να τερματίσεις σε έναν Μαραθώνιο. Θέλει προετοιμασία που διαρκεί μήνες, καθημερινές προπονήσεις, θυσίες σε καθημερινές συνήθειες και φυσικά πίστη σε έναν στόχο – έστω κι αν λίγοι καταλαβαίνουν αυτόν τον στόχο. Για αυτό και όταν περνάνε την γραμμή του τερματισμού θα δεις δρομείς που κλαίνε, άλλους που πανηγυρίζουν (έστω κι αν ο χρόνος τους δεν θα τους δώσει κανένα μετάλλιο), άλλους να γίνονται μια μεγάλη αγκαλιά με τους δικούς τους ανθρώπους. Είναι αυτό το αίσθημα ότι κατάφερες κάτι που δεν μπορούν όλοι να πετύχουν.
Το πριν και το μετά. Ένα πρόσωπο, δύο συναισθήματα.
Αυτό το συναίσθημα θέλησε να βρει και να «συλλάβει» με τον φακό του ο Eddie Cohen. Ο Αμερικανός φωτογράφος βρέθηκε πριν από έναν χρόνο στον Μαραθώνιο της Νέας Υόρκης, σε έναν από τους πιο γνωστούς αγώνες του κόσμου, και φωτογράφισε δρομείς πριν την έναρξη και μετά το τέλος του Μαραθωνίου.
Το μετάλλιο του τερματισμού στο στήθος υπενθυμίζει πως όλοι είναι νικητές.
«Ήθελα να φωτογραφίσω αυτό τον υπέροχο συνδυασμό της κούρασης και του ενθουσιασμού που βρίσκεται στα πρόσωπα των μαραθωνοδρόμων» δήλωσε ο Cohen για το project του Glory and Pain. «Η αντίδρασή τους είναι πέρα για πέρα αληθινή».
Δείτε ολόκληρο το project του Eddie Cohen εδώ.
Διαβάστε ακόμα: 7 χρόνια Ladies Run: η θηλυκότητα επιστρέφει στη γραμμή της εκκίνησης
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
