Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στα Γιάννενα και έπειτα κλασικό και σύγχρονο χορό στην Θεσσαλονίκη. Εκεί δούλεψε ως δασκάλα χορού, χορογράφος και χορεύτρια. Το 2010 μετακομίζει στην Αθήνα όπου παρακολουθεί μαθήματα σε επαγγελματικά στούντιο και γίνεται μέλος ομάδας σύγχρονου χορού. Πριν από ενάμιση χρόνο αποφασίζει να μετοικήσει στο Βερολίνο και αυτήν τη στιγμή εργάζεται σε γερμανική σχολή χορού. Τους δύο τελευταίους μήνες συμμετέχει στην ομάδα χορού της Britta Lieberknecht.

Είσαι χορεύτρια στο Βερολίνο. Πώς αποφάσισες να ζήσεις στη Γερμανία;
Έφυγα από την Ελλάδα επειδή με κούρασαν οι συνθήκες εργασίας. Ανέκαθεν επεδίωκα να ζήσω στο εξωτερικό.

Βρίσκονται ευκαιρίες για ανήσυχους Έλληνες εκεί;
Υπάρχουν ευκαιρίες, σίγουρα περισσότερες από ό,τι στην Ελλάδα, αλλά μετά από αρκετό ψάξιμο, δουλειά, ίσως και τύχη.

Αληθεύει ότι υπάρχει μια μικρή «τάση» μετοίκησης νέων καλλιτεχνών από την Ελλάδα στο Βερολίνο;
Υπάρχει τάση στους κύκλους των χορευτών, σίγουρα. Στα σεμινάρια και στις οντισιόν συναντώ πολλούς Έλληνες και έχουμε πολύ καλή φήμη για το επίπεδό μας ως χορευτές εδώ.

Πώς αντιμετωπίζουν οι Γερμανοί τους δημιουργικούς ανθρώπους που προέρχονται από τη χώρα μας;
Οι Βερολινέζοι ειδικά είναι πολύ ανοιχτοί με τους νέους, δημιουργικούς Έλληνες που έρχονται στη χώρα τους. Ειδικά όταν συνειδητοποιούν πως έχεις διάθεση να δουλέψεις και ότι έχεις κάτι φρέσκο και διαφορετικό να προσφέρεις. Άλλωστε, πάντα ζούσαν σε μια πολυπολιτισμική πόλη και αναγνωρίζουν πως ένα σημαντικό συστατικό της γοητείας του Βερολίνου είναι η πολυχρωμία του.

Ποια είναι η στιγμή που ξεχώρισες στην έως τώρα πορεία σου στη Γερμανία;
Η υποστήριξη και η σημαντική βοήθεια των λίγων Ελλήνων γνωστών που είχα, όταν πρωτοέφτασα, και μια αρκετά σημαντική οντισιόν για μένα όπου πήγα μην έχοντας καμία σχεδόν ελπίδα, καθώς συμμετείχαν περίπου 180-200 χορευτές για μία μόνο θέση. Δεν επιλέχθηκα, αλλά η εμπειρία ήταν σημαντική.

Τι ετοιμάζεις για φέτος;
Τους επόμενους μήνες ετοιμάζω μια παράσταση σε συνεργασία με μία εικαστικό σκηνογράφο, όπου θα προβάλλεται 3D mapping στα σκηνικά.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου χορευτές και πώς σε έχουν επηρεάσει;
Είναι όσοι, έχοντας αποκτήσει βαθιά γνώση και τεχνική κατάρτιση, την υπερβαίνουν ανακαλύπτοντας και δουλεύοντας την προσωπική τους ταυτότητα, κινησιολογία και τεχνική. Με έχουν επηρεάσει έτσι ώστε να προσπαθήσω να βρω το δικό μου, προσωπικό πυρήνα κίνησης και να εμπιστεύομαι και να αναπτύσσω τις κινησιολογικές μου τάσεις συνεχώς.

Νιώθεις καμιά φορά ότι τα έχουμε δει όλα στο μοντέρνο χορό και τείνουν να εξαντληθούν τα εκφραστικά του μέσα;
Δεν νομίζω ότι έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Ο χορός είναι μια ζωντανή τέχνη που διαρκώς επανεφευρίσκει τον εαυτό της, αφού αναπτύσσεται παράλληλα με τα κοινωνικά, πολιτικά, επιστημονικά δρώμενα και αλληλεπιδρά μαζί τους.

Τι διαφορά έχει ο χορός που εσύ υπηρετείς με αυτό που οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται ως χορό;
Οι περισσότεροι άνθρωποι ίσως αντιλαμβάνονται το χορό ως μια ασχολία πολυτελείας, ως ένα χόμπι και μέχρι ενός σημείου δεν τους αδικώ, γιατί η παιδεία μας σε ό,τι αφορά το ζήτημα είναι τουλάχιστον ανεπαρκής. Δεν αντιλαμβάνονται την καθημερινή πάλη με το σώμα, τη μακροχρόνια εξαντλητική εκπαίδευση που απαιτείται προτού κάποιος μπορέσει να χορέψει αξιοπρεπώς. Και έπειτα να αναπτύξει δικό του κινητικό, χορευτικό λεξιλόγιο. Στις οντισιόν, είναι πια ελάχιστοι οι χορογράφοι που ζητούν να χορέψεις τις χορογραφίες τους. Οι περισσότεροι ζητούν από εμάς τους ίδιους να χορογραφήσουμε, δίνοντάς μας γενικές οδηγίες.

Τι θα συμβούλευες όσους ντρέπονται να χορέψουν ακόμα και σ’ ένα πάρτι;
Αυτούς που ντρέπονται, δεν θα είχα κάτι να τους συμβουλέψω. Είμαστε διαφορετικοί και ο καθένας εκφράζεται όπως του αρέσει.

Διαβάστε ακόμα: Ψαραντώνης και Χαΐνης Αποστολάκης: συνέντευξη με δύο μύστες.