Χλόη Ακριθάκη: μια έκθεση που ξεκίνησε σαν παιχνίδι μέσω Facebook

Το αποτύπωμα του γαλάζιου.

Η εικόνα, έχει ως γνωστόν τεράστια δύναμη, μα έχει χάσει την πιο ζωτική της λειτουργία. Εκείνη την ικανότητα να μας μαγεύει και να μας ταξιδεύει, να γαργαλάει την φαντασία μας.

Έχω αρκετά στενή επαφή με τα social media, κι έτσι την οθόνη μου πλημμυρίζουν καθημερινά αμέτρητες εικόνες. Ως επί το πλείστον είναι διαφημίσεις, άλλωστε δεν υπάρχει το περιθώριο να εξερευνήσουμε και να αποτυπώσουμε κάτι νέο. Πολλές φορές, έχω την ανάγκη να κλείσω τα μάτια μου, ώστε να καθαρίσει η σκέψη μου.

Όταν, όμως, διάβασα για το φωτογραφικό πρότζεκτ της Χλόης Ακριθάκη, ήθελα να το δω από κοντά, προτού εφαρμοστεί κάποιο αυστηρότερο μέτρο εγκλεισμού. Είχε καταφέρει με τις φωτογραφίες της να ερεθίσει τόσο την συγγραφέα Βίβιαν Πλουμπή – Αβραμίδου, ώστε να γράψει μικρά διηγήματα για κάθε μία από αυτές.

Μια σκηνή στην πρώην Ανατολική Γερμανία.

Λένε πως το εγχείρημα ξεκίνησε σαν παιχνίδι μέσω facebook, πρώτα μια φωτογραφία που γύρισε πίσω μαζί με μια ιστορία. Ύστερα μια δεύτερη. Έφτασαν τις εκατό. Κι έτσι γεννήθηκε η έκθεση: ΦΩΤΟγραφίες.

«Εστιάζοντας σε μια τόση δα μικρή λεπτομέρεια, ο φωτογράφος αποφασίζει να συλλάβει κάτι που πιθανά θα περνούσε απαρατήρητο, που τελικά όμως το κάνει πρωταγωνιστή μιας ιστορίας». Έτσι γράφει το σημείωμα της Χλόης Ακριθάκη, που βρίσκεται δεξιά της πόρτας της Γκαλερί 7, και με αυτό υποδέχεται τους επισκέπτες της έκθεσής της.

Πράγματι, οι φωτογραφίες λένε ιστορίες, μα αποφεύγουν να δηλώσουν το προφανές. Υπαινιγμός και αποπροσανατολισμός. Η φωτογράφος παίζει με το φως, κρύβει και κρύβεται, εστιάζει σε παράξενα σημεία· εκεί που πιθανώς να μην κοιτούσε κανείς.

Λεπτομέρειες ενός αθέατου κόσμου.

Μεταξύ άλλων, με «τράβηξε» η επιλογή της φωτογράφου να διαλέξει από ένα σκοτεινό δωμάτιο με πολυτελή αντικείμενα, να εστιάσει στις γρίλιες που κατάφερναν να βάζουν στον χώρο λίγο φως. Απόρησα ακόμα με το πώς η λάμψη του φωτισμένου Πύργου του Άιφελ μπορούσε να χαθεί μεμιάς, από το φωσφοριζέ γιλέκο κάποιου ανώνυμου υπάλληλου καθαρισμού.

Μπουγάδες, σκάλες, παιδιά που παίζουν ανέμελα, παράθυρα, κουρτίνες, παιχνίδι με τις σκιές, θλιμμένες, ρετρό εικόνες από πάρτι, φέρετρα, καφές και φρούτα. Εικόνες καθημερινές, από τον δρόμο, την πλατεία, ή απ’ το σπίτι. Εικόνες της πόλης, της Αθήνας, του Βερολίνου ή της Πράγας; Εκεί έχει μοιράσει την ζωή της η Χλόη Ακριθάκη.

«Η φωτογραφία συλλαμβάνει, λένε, μια πραγματικότητα. Πόσες όμως ερμηνείες επιδέχεται αυτό που λέμε πραγματικότητα; σημειώνει η Βίβιαν Πλουμπή – Αβραμίδου, η συγγραφέας που έχει σπουδάσει οικονομικά και στατιστικά, κι έχει εργαστεί σε πολυεθνικές εταιρείες.

Αν κάποιος αναζητήσει μια κοινή θεματική στα διηγήματα, όπως και στις φωτογραφίες της έκθεσης θα δυσκολευτεί ειλικρινά. Υπάρχει μια αδιόρατη κλωστή που ενώνει όλες τις ιστορίες, κι όλες τις φωτογραφίες. Είμαι σίγουρος! Όσο βρισκόμουν στην έκθεση, είχα βουλιάξει στην προσπάθεια μου να την εντοπίσω. Γυρνούσα μπρος και πίσω τις σελίδες του μπλοκ που βρίσκονταν τυπωμένα τα διηγήματα με τις φωτογραφίες, μαζί με εικαστικές παρεμβάσεις από παστέλ.

Το υγρό παιχνίδι του χρώματος και του φωτός.

Μετά από ώρα, αποφάσισα να βυθιστώ στις ιστορίες που ξεπηδούσαν από κάθε φωτογραφία. Εκφάνσεις της γυναικείας φιλίας, αναμνήσεις από την γιαγιά και τον παππού, χωρισμοί και αποχωρισμοί. Αναμνήσεις από σάλες και χορούς κι εντυπωσιακά ρούχα, η ατολμία, η ηδονοβλεψία, η προστατευτικότητα, μα πιο έντονα απ’ όλα: η παιδικότητα. Οι περισσότερες αφηγήσεις βγαίνουν από το στόμα ενός μικρού παιδιού ή γυρνούν στο στάδιο αυτό.

Έφυγα από την έκθεση με πολλά ερωτηματικά και την φαντασία μου σε έκσταση. Μόλις βγήκα έξω, συνειδητοποίησα πως είχε βραδιάσει ως εκείνη την ώρα, αλλά κοιτώντας το ρολόι μου, διαπίστωσα ότι είχα λίγο χρόνο προτού γυρίσω στο σπίτι, χωρίς τον κίνδυνο για ένα πρόστιμο. Εκμεταλλεύτηκα την ευκαιρία και πήγα μια βόλτα γύρω από την γκαλερί, στα στενά του Κολωνακίου. Κοιτούσα τις λάμπες, τις βιτρίνες και τα φανάρια, ενώ το μόνο που σκεφτόμουν ήταν πόσο πολύ με γοητεύει το παιχνίδι με το φως.

H έκθεση διαρκεί από τις 2 Φεβρουαρίου έως τις 27 Φεβρουαρίου 2021.

//Gallery 7, Σόλωνος 20 & Βουκουρεστίου, Κολωνάκι.

Διαβάστε ακόμα: O εστέτ αντρικός κόσμος του Luke Edward Hall έχει κάτι από Ελλάδα.

TAGS :
τέχνες φωτογραφία

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook