«Έλα λοιπόν έντονο άρωμα της πιο ακοίμητης διέγερσης / Πρόβαλε ξάφνου μέσα μου με τη μεγαλοπρέπεια του αιφνίδιου / Και απροετοίμαστον χτύπα με με φως και αναστάτωσέ με». (Andy Cook, «August Moon»)

Ηλίας Κεφάλας, «Ερωτικό της αυγουστιάτικης σελήνης»

Μένω τρωτός και υποκύπτω στους σταθερούς μαγνητισμούς σου
Για σένα πάντα θα φωνάζω και από την ιδέα σου θα έλκομαι
Και άλλο δεν είμαι παρά η κραυγή του άγριου χηναριού
Όταν το δέρνουν οι ψιχάλες το σούρουπο
Έλα λοιπόν έντονο άρωμα της πιο ακοίμητης διέγερσης
Πρόβαλε ξάφνου μέσα μου με τη μεγαλοπρέπεια του αιφνίδιου
Και απροετοίμαστον χτύπα με με φως και αναστάτωσέ με
Επειδή ενεός είμαι και ενεός μένω και θωρώντας σε εν φαντασία
Και βλέποντας τον κόσμο συμμετρικά να ολοκληρώνεται μαζί σου
Πες μου ρωτώ: γιατί πονάω; πού πονάω; από τι είναι η πληγή μου;
Αν το βρω –πιστεύω– θα βρω και το φάρμακο
Θα γίνω ρυάκι που τρέχει στους ρυθμούς του κόσμου
Ανταύγεια και μυρμήγκιασμα από παμπάλαια υγρασία
Γύρω-γύρω –ναι– γύρω μου και γύρω σου
Πρόσωπα τάφοι σκοτάδια πέλματα
Ουράνιες ψύκτρες που σαρώνουν τις έντρομες νύχτες
Αέναο άσθμα που οργώνει το στήθος μου
Κρίση και αμηχανία και σελήνη ακυβέρνητη
Όπου κάτω της πλανιέμαι σαν ποτάμι αργόσυρτο
Για να καρπίζει η έκπληξη και ο μύκητας των ηφαιστείων
Και να γίνομαι σύγκορμος ο χαμένος ροδώνας σου
Ο υποταγμένος σου ουρανός – η απαστράπτουσα άλως
Που είναι η αστέρινη σκέπη του βίου σου – έλα – γιατί
Μένω τρωτός και υποκύπτω στους σταθερούς μαγνητισμούς σου.

 

(Από τη συλλογή «Λεζάντες για τ’ αόρατα», εκδ. Γαβριηλίδης, 2016)

 

Στην επόμενη σελίδα: «Θα βγει πανσέληνος».

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top