Στα 65 του έχει κατακτήσει ήδη μια θέση στους σπουδαίους του Χόλιγουντ (φωτογραφία: REX/Shutterstock).

Υπάρχουν πολλών ειδών επιφοιτήσεις στη ζωή ενός παιδιού 5-6 ετών. Φαντάζεται διάφορα, βλέπει πράγματα που δεν υπάρχουν. Μεταμορφώνεται σε φιγούρες ολότελα μυθικές. Ο μικρός Γκάρι ζούσε με τη μητέρα του στο Νότιο Λονδίνο όταν κάποια στιγμή που έβλεπαν τηλεόραση συναντήθηκε με τη μορφή του Malcolm McDowell.

Από την οθόνη ξεπεταγόταν ένα παράξενο φως, μια λάμψη απρόσμενης καθαρότητας. Για την ιστορία, ο Γκάρι έβλεπε το «Τhe raging moon» στο οποίο πρωταγωνιστούσε ο McDowell. Μπορεί εκείνη τη στιγμή να μην καταλάβαινε τι ακριβώς είχε συμβεί μέσα του, αλλά χρόνια μετά, ανατρέχοντας σε εκείνο το γεγονός, κατανόησε τη σημασία στην καριέρα του. Ήταν η αρχή μια σχέσης με την υποκριτική.

Μάλιστα, χαριτολογώντας είχε πει σε μια συνέντευξη ότι έκανε ακριβώς όπως και ο Τζον Λένον όταν πήγε να δει στον κινηματογράφο μια ταινία του Έλβις Πρίσλεϊ και διαπίστωσε τη φρενίτιδα των κοριτσιών για τον «Βασιλιά». Τότε ο Λένον είχε πει: «Αυτή τη δουλειά θέλω να κάνω». Ε, κάπως έτσι το είπε και ο Γκάρι Ολντμαν, αλλά όχι μόνο για να τέρπει και να χαριεντίζεται με τα θηλυκά. Ήταν κάτι πολύ παραπάνω απ’ αυτό.

Παίζοντας στο Slow Horses (φωτογραφία: skynews).

Σήμερα κλείνει τα 65 του (γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου 1958) και λογικά, έχοντας πίσω του κάμποσα φιλμ που δεν πέρασαν απαρατήρητα και ερμηνείες που του έφτιαξαν ένα καλό όνομα στην κινηματογραφική πιάτσα, θα μπορούσε να φαντάζεται τον εαυτό του να ερμηνεύει στο μέλλον ακόμη πιο δύσκολους ρόλους. Σε καμία περίπτωση! Αυτό που σκέφτεται είναι η απόσυρση.

«Οι καριέρες φθίνουν και έχω και άλλα πράγματα που με ενδιαφέρουν στη ζωή μου εκτός της υποκριτικής», δήλωσε πρόσφατα.

Τι είναι αυτό, άραγε, που τον κάνει να θέλει να αποτραβηχτεί; Να τελείωσε μέσα του η υποκριτική; Να θεώρησε πως δεν έχει να δώσει κάτι άλλο; Ο ίδιος έδωσε άλλη εξήγηση: «Οι καριέρες φθίνουν και έχω και άλλα πράγματα που με ενδιαφέρουν στη ζωή μου εκτός της υποκριτικής». Σαν να θυμίζει λίγο τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις, δεν βρίσκετε; Κι εκείνος είπε «αντίο» στο απόγειο της καριέρας του. Καλύτερα να σε θυμούνται όταν είσαι στα πάνω σου.

Ο κύκλος, βέβαια, δεν αναμένεται να κλείσει άμεσα. Ηδη πρωταγωνιστεί στην κατασκοπική σειρά «Slow Horses» που αναμένεται να συνεχιστεί και την επόμενη σεζόν, ενώ σύντομα θα μπει στα πλατό και θα ακολουθήσει τις εντολές του σκηνοθέτη Κρίστοφερ Νόλαν για τις ανάγκες μιας ταινίας που θα αφηγείται τη ζωή του «πατέρα» της ατομικής βόμβας, Ρόμπερτ Οπενχάιμερ, η οποία αναμένεται να κάνει πρεμιέρα τον προσεχή Ιούλιο.

Nέος και ανήσυχος.

Η αλήθεια είναι ότι δεν πρέπει να κάνει εντύπωση ο αναχωρητισμός του Όλντμαν. Ποτέ δεν υπήρξε οργανικό μέλος της χρυσής «γκρούπας» των χολιγουντιανών σταρ. Πάντα ήταν με το ένα πόδι εκτός. Λιγάκι απροσάρμοστος, λιγάκι ξένος με όλη αυτή τη χρυσόσκονη. Ισως αυτή η άπωση να έχει να κάνει με τη λαϊκή καταγωγή του, την οποία ποτέ δεν έκρυψε, αλλά και με τον ταραχώδη βίο του. Δεν έχει κάνει και λίγα μέσα 6,5 δεκαετίες ζωής.

Η πρώτη του αγάπη δεν ήταν η υποκριτική, αλλά το ποδόσφαιρο. Ηταν οπαδός της τοπικής Μίλγουολ (εκεί είχε παίξει ο πατέρας του), αλλά και φανατικός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Παιδί της φτωχικής πλευράς του Λονδίνου, ο Γκάρι, μεγάλωσε με μπάλα, χαμαλοδουλειές και αλκοόλ. Ο πατέρας του ήταν ναυτικός και στη συνέχεια εργάτης. Παράτησε νωρίς την οικογένειά του και έτσι ο Γκάρι νωρίς νωρίς μπήκε στη βιοπάλη. Στα 16 του παράτησε το σχολείο και εργάστηκε σε ένα κατάστημα αθλητικών ειδών.

Η πρώτη του αγάπη δεν ήταν η υποκριτική, αλλά το ποδόσφαιρο. Ηταν οπαδός της τοπικής Μίλγουολ (εκεί είχε παίξει ο πατέρας του), αλλά και φανατικός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Διόλου τυχαίο ότι είχε για ίνδαλμα τον Τζορτζ Μπεστ. Κάποια στιγμή, όμως, προέκυψε στη ζωή του η μουσική και έτσι ξεκίνησε να παίζει πιάνο. Δεν έμελλε να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Τόσο σαρωτική ήταν η δύναμη που άσκησε πάνω του η ηθοποιία. Παράτησε τα πάντα για χάρη της.

Ως πανκιό στο Σιντ και Νάνσυ.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 φοιτά στο Young People’s Theatre, στο Γκρίνουιτς. Στην ουσία, το πρωί ήταν αχθοφόρος και τα Σαββατοκύριακα αποκεφάλιζε γουρούνια σε ένα σφαγείο και τα απογεύματα ανέβαινε στη σκηνή και εξασκούνταν σε ρόλους. Ακόμη κι έτσι θα καταφέρει να πάρει υποτροφία για το Rose Bruford College, απ’ το οποίο αποφοίτησε με πτυχίο υποκριτικής.

Το 1979 θα ανέβει για πρώτη φορά ως πρωταγωνιστής στο σανίδι του York ‘s Theatre Royal. Η κοινό της Γλασκόβης τον λατρεύει, αλλά εκείνος αποφασίζει να ανοιχτεί σε άλλα μέρη. Κάνει περιοδεία στην Ευρώπη και τη Ν. Αμερική. Τότε είναι που μπήκε στη ζωή του ο κινηματογράφος και η τηλεόραση. Το 1984 κέρδισε το βραβείο καλύτερου ηθοποιού στο δραματικό θέατρο, το οποίο μοιράστηκε με τον μελλοντικό συμπρωταγωνιστή του, Άντονι Χόπκινς. Πώς τα φέρνει η ζωή καμιά φορά.

Ο δικός του «Δράκουλας» είναι ωσαύτως τρομακτικός και γοητευτικός. Ποτέ άλλοτε ένα τέτοιο νύκτιο και σκοτεινό πλάσμα δεν αποτυπωνόταν στην οθόνη με τόση παράξενη λάμψη.

Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία στον κινηματογράφο θα έρθει στην καλτ ταινία «Σιντ και Νάνσι» του Άλεξε Κοξ όπου υποδύεται τον Σιντ Βίσιους των Sex Pistols. Καμία σχέση μ’ αυτό που ονειρευόταν. Δύο φορές είπε «όχι» στον ρόλο, αλλά κάμφθηκε από τον ατζέντη του και τα χρήματα του συμβολαίου. Ολα αυτά το 1986. Πού να ήξερε τι του επιφύλασσε η δεκαετία του ’90.

Ενας ξεχωριστός Δράκουλας.

Η αρχή γίνεται με τον Στίβεν Φρίαρς και την ταινία «Τεντώστε τα Αυτιά σας» του Στίβεν Φρίαρς, θα ακολουθήσει το Leon του Μπρεσόν για να αγγίξει την κορυφή με τον Κόπολα που θα βγάζει από τον Όλντμαν τον καλύτερο εαυτό του. Ο δικός του «Δράκουλας» είναι ωσαύτως τρομακτικός και γοητευτικός. Ποτέ άλλοτε ένα τέτοιο νύκτιο και σκοτεινό πλάσμα δεν αποτυπωνόταν στην οθόνη με τόση παράξενη λάμψη.

Στο αξεπέραστο Leon (φωτογραφία: Patrick Camboulive/Sygma).

Από εκείνον τον ρόλο όλες οι πόρτες άνοιγαν αυτομάτως γι’ αυτόν. Ζηλευτή ζωή; Μάλλον όχι. Ο Όλντμαν κουβαλούσε τα δικά του σκοτάδια. Έκανε αρκετές λάθος επιλογές με γνώμονα τα χρήματα. Ηταν, βλέπετε και οι διατροφές που έπρεπε να πληρώνει στις πρώην συζύγους του. Ναι, ο Γκάρι δεν τα κατάφερε ποτέ με τις σχέσεις του.

Mε την Ούμα Θέρμαν.

Οι πέντε γάμοι και τα πέντε διαζύγιά του κάτι λένε γι’ αυτόν.

Οι πέντε γάμοι και τα πέντε διαζύγιά του κάτι λένε γι’ αυτόν. Δεν τα κατάφερε με την Ούμα Θέρμαν, δεν τα κατάφερε με το μοντέλο Ντόνα Φιορεντίνο (μαζί της έκανε δύο παιδιά), ενώ βρέθηκε μπλεγμένος σε έναν κυκεώνα φημών που τον ήθελαν να της συμπεριφέρεται βάναυσα και να έχει πέσει για τα καλά στην άσπρη σκόνη. Ο Όλντμαν τελικά θα απαλλαχθεί από τις κατηγορίες και θα δικαιωθεί για τα δημοσιεύματα που τον παρουσίαζαν ως έναν «Δράκουλα» διόλου γοητευτικό αυτή τη φορά.

Σπουδαίος στο ρόλο του Τσέρτσιλ (φωτογραφία: Focus Features).

Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον ζωής, η καριέρα του θα είναι ένα διαρκές σκαμπανέβασμα. Θα κάνει ταινίες αιχμής όπως ο «Σκοτεινός Ιππότης» και το «JFK: Η Ιστορία που Χαράχτηκε στη Μνήμη μας», αλλά θα πάρει μέρος και σε μπαλαφάρες τύπου «Air Force One» και «Αγέννητος».

Το ταλέντο του, φυσικά, ποτέ δεν εξέπνευσε. Ούτε και η προσαρμοστικότητά του. Δείγμα υποκριτικής ευφυίας. Θα παίξει στο κατασκοπευτικό θρίλερ «Ο Κλήρος Έπεσε στον Σμάιλι», του Τόμας Άλφρεντσον. Ως πράκτορας της Μ16 θα κάνει μια αξιομνημόνευτη ερμηνεία. Μια καθαρά οσκαρική ερμηνεία.

Στο κατασκοπευτικό θρίλερ «Ο Κλήρος Έπεσε στον Σμάιλι».

Θα πάρει το Οσκαρ για τον ρόλο του ως Ουίνστον Τσόρτσιλ, στην ιστορική ταινία «Η Πιο Σκοτεινή Ώρα» του Τζο Ράιτ.

Το αγαλματίδιο θα το κρατήσει στα χέρια του για τον ρόλο του ως Ουίνστον Τσόρτσιλ, στην ιστορική ταινία «Η Πιο Σκοτεινή Ώρα» του Τζο Ράιτ. Βραβείο Α’ ανδρικού ρόλου που το έλαβε δικαίως. Όπως είχε πει και ο συνυποψήφιός του Ντάνιελ Ντέι Λιούις «αυτή τη χρονιά θα καθίσω να χειροκροτήσω τον Γκάρι», κάτι που επανέλαβαν όρθιοι όλοι οι παραβρισκόμενοι στην τελετή των Όσκαρ το 2017.

Ωε Herman Mankiewicz στο Μανκ (φωτογραφία: Netflix / Courtesy Everett Collection).

Μια ακόμη υποψηφιότητα για Οσκαρ θα γευτεί για την ταινία «Μανκ» του Ντέιβιντ Φίντσερ το 2020, όταν θα υποδυθεί με μοναδικό τρόπο τον αλκοολικό Χέρμαν Μάνκιεβιτς. Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε την παρουσία του στις ταινίες του Χάρι Πότερ και στον Μπάτμαν. Ναι, ήταν πάντα ικανός να παίζει σε ταινίες με παχυλούς προϋπολογισμούς που απευθύνονται σε μεγάλα κοινά, αλλά και σε ταινίες όπου ο ρόλος του ζητάει βάθος, ψυχική δύναμη και ένταση. Ο Γκάρι ήξερε πάντα να γίνεται ο ρόλος, να μεταμορφώνεται.

Στα 65 του, πλέον, έχει κατοχυρωμένη θέση στους σπουδαίους της υποκριτικής. Φαίνεται, όμως, πως εκείνος άλλα πράγματα έχει στο μυαλό του. Πάντα αναχωρητής. Ορισμένα πράγματα, τελικά, δεν αλλάζουν.

 

Διαβάστε ακόμα: Μπρένταν Φρέιζερ. Aπό τον πάτο του πηγαδιού στο Όσκαρ.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top