«Μια υπερβατική ενσυναίσθηση, που με τράβηξε παιδί απαλά έξω από το σώμα μου…»

«Όταν ξεκίνησα να διαβάζω το βιβλίο ‘’Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες’’ του Ιουλίου Βερν, αισθάνθηκα πως είχα να κάνω με μια υλική μεταστοιχείωση ενός μέσου που ήδη γνώριζα, αλλά σε μια εκδοχή μαγεμένη, που είχε σκοπό να μεταδώσει όχι γνώση αλλά φαντασία, όχι να εκπαιδεύσει αλλά να συναρπάσει». (Φωτογραφία: Βενθεσικύμη Σούκουλη)

Στο σπίτι που μεγάλωσα το περιβάλλον ήταν γυμνό από κάθε βιβλιοφιλική παράσταση, με αποτέλεσμα να αργήσω –σχετικά– να ξεκινήσω το εξωσχολικό διάβασμα. Μέχρι τη Δ’ Δημοτικού διοχέτευα την αναγνωστική μου παρόρμηση στα βιβλία του σχολείου, απορροφώντας τόσο την τεχνική γνώση και πληροφορία όσο και τη γοητεία των πρώτων θραυσμάτων ομορφιάς του κόσμου που αποκαλυπτόταν μπροστά στα μάτια μου. Εκείνη τη χρονιά ο τότε δάσκαλός μου μού έκανε δώρο στη γιορτή μου το βιβλίο «Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες» του Ιουλίου Βερν.

Όταν ξεκίνησα να το διαβάζω, στα όρια του πολιτισμικού σοκ, αισθάνθηκα, εικάζω τώρα, πως είχα να κάνω με μια υλική μεταστοιχείωση ενός μέσου που ήδη γνώριζα, αλλά σε μια εκδοχή μαγεμένη, που είχε σκοπό να μεταδώσει όχι γνώση αλλά φαντασία, όχι να εκπαιδεύσει αλλά να συναρπάσει. Ήταν ταυτόχρονα μια αναπάντεχη δόση υπερβατικής ενσυναίσθησης που με τράβηξε παιδί απαλά έξω από το σώμα μου, κάνοντάς με να διαισθανθώ μέχρι το μεδούλι πρόωρα και σπασμωδικά τις αγωνίες και τις φουρτούνες ανθρώπων χωρικά, χρονικά και ποιοτικά πολύ μακριά από μένα.

«Μέσα από τις γεμάτες περιπέτεια σελίδες του Βερν, η εικόνα μου για το διάβασμα προέκυψε ακριβώς έτσι: μια περιπέτεια, ένα τολμηρό άνοιγμα στο πέλαγος της φαντασίας, με τις τρικυμίες και τα κρυμμένα αιθέρια νησάκια». (Αριστερά ο Ιούλιος Βερν, δεξιά «Around the world in 80 days» by Ilya – b)

Αυτή μου η πρώτη επαφή με το διάβασμα σφυρηλάτησε τη θεμελιακή βάση πάνω στην οποία θα χτίζονταν και θα εντυπώνονταν μετέπειτα όλες οι αναγνωστικές και συγγραφικές μου ανησυχίες. Μέσα από τις γεμάτες περιπέτεια σελίδες του Βερν (προφανώς σύντομα είχα διαβάσει όλα σχεδόν τα βιβλία του), η εικόνα μου για το διάβασμα προέκυψε ακριβώς έτσι: μια περιπέτεια, ένα τολμηρό άνοιγμα στο πέλαγος της φαντασίας, με τις τρικυμίες και τα κρυμμένα αιθέρια νησάκια.

Ακόμα και η περιδιάβαση σε σελίδες πιο στοχαστικών ή φιλόδοξων γλωσσικά μυθιστορημάτων, ή η θέαση αργών εσωτερικών ταινιών, συλλαμβάνεται από τον εγκέφαλό μου ως μια διανοητικά εκπεφρασμένη περιπέτεια, ένας αγώνας με τα στοιχεία της φύσης και τις επιβουλές των ανθρώπων. Και το γράψιμο, ένα βούτηγμα γυμνό μέσα στον αέρα και το νερό, που δεν ξέρεις πού θα σε βγάλει ή πότε θα σε φέρει ένα με το χώμα, αλλά κυρίως είναι διασκεδαστικό, ακόμα κι αν έχει να κάνει με περιγραφές των πιο σκληρών και οδυνηρών χρωμάτων.

Κι έξω από τον κόσμο των λέξεων και των βιβλίων όμως, πολύ συχνά, σε δύσκολες ή εύκολες στιγμές, φαντάζομαι τον εαυτό μου σε μια σχεδία πάνω στη θάλασσα να περνάει μέσα από το αλμυρό παγωμένο αεράκι ή σε ένα αερόστατο να περιπλανάται στους αιθέρες ατενίζοντας τα πάντα, προσφέροντάς μου έτσι μια ακαριαία και συμπυκνωμένη αίσθηση ελευθερίας, ενισχύοντάς μου την απλοϊκή ίσως αλλά ταυτόχρονα πέρα για πέρα ορθή θέαση της ζωής ως ενός ταξιδιού εξερεύνησης, φαντασίας και περιέργειας.

//Για την ποιητική του συλλογή «Ανεκπλήρωτοι φόβοι» (Πολύτροπον 2012, β’ έκδοση Μελάνι 2016) ο Χρήστος Αρμάντο Γκέζος τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα. Το τελευταίο του βιβλίο (διηγήματα) «Τραμπάλα» κυκλοφόρησε το 2016 από τις εκδόσεις Μελάνι.

Διαβάστε ακόμα: «Οι ήρωες των βιβλίων μου είχαν ευδιάκριτη συγγένεια με τον Νέμο…»

TAGS :
Ιούλιος Βερν Το βιβλίο που μου άλλαξε τη ζωή Χρήστος Αρμάντο Γκέζος

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook