Όλη η (καλλιτεχνική) ζωή του Γιάννη Μόραλη μέσα από 200 έργα του

Ο Γιάννης Μόραλης στο Παρίσι, 1963. (Φωτογραφία του Νίκου Κεσσανλή. Αρχείο Μόραλη, ΜΙΕΤ)

«Η ζωγραφική δεν θέλει εξηγήσεις» είχε πει κάποτε – και αυτά του τα λόγια τα έκανε πράξεις σε όλη την διάρκεια της καλλιτεχνικής του πορείας. Βλέπετε, ο Γιάννης Μόραλης ήταν ένας άνθρωπος που δεν έγινε αλλά γεννήθηκε καλλιτέχνης. Και σε όλη του την ζωή άφησε ελεύθερα τα συναισθήματά του να αποτυπωθούν στον λευκό καμβά που βρισκόταν μπροστά του.

Γεννήθηκε στην Άρτα το 1916 και προτού καν κλείσει 12 χρόνια ζωής είχε αποφασίσει τον δρόμο που θα ακολουθούσε: θα γινόταν ζωγράφος. Και για αυτό πάλεψε και δούλεψε από όταν ήταν νεαρός. Μαθήτευσε δίπλα στους καλύτερους και έγινε ένας από τους κορυφαίους – αν όχι ο κορυφαίος Έλληνας καλλιτέχνης του 20ου αιώνα.

Γυμνό, 1947 / Λάδι σε μουσαμά (Δωρεά Γιάννη Μόραλη. Μουσείο Μπενάκη, αρ. ευρ. 40179)

Και τώρα το Μουσείο Μπενάκη, σε συνεργασία με την Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλέξανδρου Σούτσου, το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης και την Γκαλερί Ζουμπουλάκη, παρουσιάζουν έως τις 5 Ιανουαρίου 2019 την έκθεση Γιάννης Μόραλης.

Σκοπός της έκθεσης είναι να παρουσιάσει συνολικά το έργο του και να ανιχνεύσει έτσι το οπτικό του σύμπαν. Η διάταξή της είναι χρονολογική και παρακολουθεί τον Μόραλη από τη δεκαετία του 1930 μέχρι τη δεκαετία του 2000.

Ερωτικό, 1982 / Ακρυλικό σε μουσαμά (Δωρεά Γιάννη Μόραλη. Εθνική Πινακοθήκη Μουσείο Αλέξανδρου Σούτσου, αρ. ευρ. Π.6794)

Τη χρονολογική-βιογραφική ροή «σπάνε», χωρίς όμως να τη διαταράσσουν, αρκετές θεματικές ενότητες μικρότερου μεγέθους, εκθέσεις μέσα στην έκθεση, αφιερωμένες στο έργο του Σύνθεση Α’ που αποτέλεσε κατάληξη και ολοκλήρωση δεκάδων σχεδίων, προσχεδίων και σπουδών, σε πορτρέτα φίλων και προσωπικοτήτων, στον συνθέτη Μάνο Χατζιδάκι και τους ποιητές Γιώργο Σεφέρη και Οδυσσέα Ελύτη.

Για την έκθεση συγκεντρώθηκαν περίπου 200 έργα ζωγραφικής, ερανισμένα από δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές, πολλά από τα οποία παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο κοινό. Τα έργα συμπληρώνονται και αναδεικνύονται από σχέδια, χαρακτικά, εικονογραφήσεις βιβλίων, συνθέσεις σε κεραμικά πλακίδια, μεγάλου μεγέθους γλυπτά και μικρογλυπτά, κοστούμια και μακέτες σκηνικών από θεατρικές παραστάσεις, πρωτότυπα αρχειακά έγγραφα και φωτογραφίες, συνολικά 400 εκθέματα.

Η έκθεση συνεχίζει και επεκτείνει την πρώτη μεγάλη αναδρομική του Γιάννη Μόραλη στην Εθνική Πινακοθήκη το 1988, προσθέτοντας όλη τη δημιουργική του δράση έως τον θάνατό του και παρουσιάζοντας για πρώτη φορά αυθεντικά κοστούμια από τις παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου και του Ελληνικού Χοροδράματος, καθώς και το μεγαλύτερο μέρος του αρχείου του που δώρισε στο Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τραπέζης.

Αριστερά: Επιτύμβιο, 1958 / Λάδι σε μουσαμά (Δωρεά Γιάννη Μόραλη. Εθνική Πινακοθήκη Μουσείο Αλέξανδρου Σούτσου, αρ. ευρ. Π.2432) Δεξιά: Προσχέδιο για την προμετωπίδα της ποιητικής σύνθεσης «Το Άξιον Εστί» του Οδυσσέα Ελύτη (Ίκαρος 1959) / Αυγοτέμπερα σε χαρτί (Δωρεά Γιάννη Μόραλη . Μουσείο Μπενάκη, αρ. ευρ. 33658)

Η έκθεση παρακολουθεί εξελικτικά την πορεία του Γιάννη Μόραλη: τα φοιτητικά του χρόνια ως ταλαντούχο φοιτητή στη Σχολή Καλών Τεχνών, τις σχέσεις του με το δάσκαλό του Γιάννη Κεφαλληνό και τη μαθητεία του στο εργαστήριο χαρακτικής, τη συνέχιση των σπουδών του στη Ρώμη και το Παρίσι μαζί με τον επιστήθιο φίλο του Νίκο Νικολάου, τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, την αρχική αναγνώριση από το κοινό, την εκλογή του ως καθηγητή στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, τη σκηνογράφηση παραστάσεων του Ελληνικού Χοροδράματος, του Θεάτρου Τέχνης, του Εθνικού Θεάτρου και τη συνεργασία του με την Ραλλού Μάνου, τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Κάρολο Κουν, τη συμμετοχή του στη Biennale Βενετίας του 1958, τη φιλοτέχνηση των όψεων του ξενοδοχείου Hilton, την επίπονη γέννηση των μνημειακών Επιτυμβίων Συνθέσεων του 1958-1962, την έναρξη της συνεργασίας του με την κεραμίστα Ελένη Βερναδάκη με τη δημιουργία συνθέσεων σε κεραμικά πλακίδια για έργα σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους, την εικονογράφηση των Ποιημάτων του Γιώργου Σεφέρη και τη δημιουργία εξωφύλλων για τις εκδόσεις Ίκαρος και, τέλος, τη στενή του συνεργασία με τη Γκαλερί Ζουμπουλάκη και την είσοδό του στην ώριμη περίοδο της λεγόμενης αφαίρεσης-απλοποίησης των μορφών.

//Περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση Γιάννης Μόραλης μπορείτε να βρείτε εδώ.

Μακέτα για κεραμική σύνθεση, 1968 / Αυγοτέμπερα σε χαρτί (Δωρεά Γιάννη Μόραλη. Μουσείο Μπενάκη, αρ. ευρ. 45209)

Αριστερά: Ζευγάρι, 1963 / Λάδι σε μουσαμά (Δωρεά Γιάννη Μόραλη. Μουσείο Μπενάκη, αρ. ευρ. 40181) Δεξιά: Μάνος Χατζιδάκις, Έξι λαϊκές ζωγραφιές, Μακέτα για τα κοστούμια, 1951 / Αυγοτέμπερα σε χαρτί (Δωρεά Γιάννη Μόραλη. Μουσείο Μπενάκη, αρ. ευρ. 37975)

Αριστερά: Αυτοπροσωπογραφία καλλιτέχνη, 1934 / Λάδι σε μουσαμά (Δωρεά Γιάννη Μόραλη. Μουσείο Μπενάκη, αρ. ευρ. 33657) Δεξιά: Επιτύμβια Σύνθεση Δ΄, 1963 / Κόλλα βιναβύλ σε μουσαμά (Δωρεά Γιάννη Μόραλη. Εθνική Πινακοθήκη Μουσείο Αλέξανδρου Σούτσου, αρ. ευρ. Π.7699)

Ο Γιάννης Μόραλης στην Αίγινα, 1989. (Φωτογραφία Καίτη Τσεκένη. Αρχείο Μόραλη, ΜΙΕΤ)

Διαβάστε ακόμα: Τα άγνωστα σχέδια του Νίκου Χουλιαρά

TAGS :
Γιάννης Μόραλης έκθεση ζωγράφος μουσείο μπενάκη

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook