Ο Sir Terence Conran πάντα με το αγαπημένο του πούρο (furniturenews.net).

Ένα Σάββατο διάλεξε ο σερ Τέρενς Κόνραν να πεθάνει. Τη μέρα που βγαίνουν οι άνθρωποι για ψώνια. Πριν είχε γεννηθεί στο Surrey. Από τότε πέρασαν 88 χρόνια.

Μαθητής στα νιάτα του τεχνικού λυκείου, μέγας θαυμαστής της Σχολής του Bauhaus και του Le Corbusier, χάρη στον πατέρα του έχει μάθει να εκτιμά την ομορφιά τόσο μιας καρέκλας όσο κι ενός ποιήματος. Στα 21 του, διασχίζει τη Μάγχη για να βρεθεί με την καλή του. Μετά το Παρίσι, ο δρόμος θα τον φέρει στην Προβηγκία όπου θα τον συναρπάσουν κουζίνα και κρασιά. Μαζί και τα μαγαζάκια με είδη οικιακής χρήσης «όμορφα και λειτουργικά συνάμα». Τότε ξυπνάει το πάθος του. Γυρνώντας πίσω, μια εμαγιέ καφετιέρα βρίσκεται χωμένη στη βαλίτσα του.

Με το σπινθηροβόλο του φιλόδοξου νεαρού (NPG).

Η μεταπολεμική Αγγλία από αισθητικής πλευράς βρίσκεται σε μαύρο χάλι. Η αριστοκρατία περνάει φίνα, αλλά οι μεσαίες τάξεις έχουν κάνει συνδρομή στη μιζέρια, ντυμένη τα χρώματα του καθήκοντος. «Λένε ότι οι φτωχοί δεν έχουν γούστο, πως τους αρέσουν τα άσκημα πράγματα. Δεν είναι έτσι, απλώς δεν έχουν επιλογή». Ο Κόνραν θα τους τη δώσει. Εκ πεποιθήσεως. «Ενάντια στον κυνισμό των προνομιούχων».

Εν ώρα εργασίας (campaignlive.co.uk).

Στα ίχνη του Κόνραν θα βαδίσει στη συνέχεια και η IKEA.

Αυτός ο τύπος με την επικούρεια σιλουέτα και το αγαπημένο του πούρο καρφωμένο στο στόμα (ένα Epicure no 2) έγινε το αγαθοεργό τζίνι των νεαρών ζευγαριών δημιουργώντας το Habitat. To πρώτο κατάστημα άνοιξε το 1964 επί της Fulham Road, το Saint-Germain-des-Prés του Λονδίνου. Ο Κόνραν έκανε γι’ αυτά περισσότερα απ’ ό,τι θα μπορούσαν όλες οι κοινωνικές μεταρρυθμίσεις του κόσμου: τους ομόρφυνε τη ζωή.

Με το Habitat, ο Sir Terence Conran ομόρφυνε τα σπίτια των φοιτητών και όχι μόνο (Francesco Guidicini).

Μπαίνοντας στα φοιτητικά τους στούντιο από την μπροστινή πόρτα, τους έφερε παπλώματα, πτυσσόμενες καρέκλες, επιτραπέζια φωτιστικά, ινδιάνικα χαλιά, χρωματιστά κατσαρολικά, έπιπλα από λευκό ξύλο. Και κρέμασε απ’ το ταβάνι τους το φωτιστικό-μπάλα από χαρτί που τους φωτίζει τα μυαλά ακόμα και σήμερα. Στα ίχνη του Κόνραν θα βαδίσει στη συνέχεια και η IKEA.

Είκοσι χρόνια αργότερα, θα ηγείται μιας βιομηχανικής αυτοκρατορίας από τις ΗΠΑ κι ολόκληρη την Ευρώπη ως την Ιαπωνία και την Ελλάδα. Εφαρμόζοντας τη φιλοσοφία του: «Το χρηστικό μπορεί να είναι όμορφο και το όμορφο προσιτό». Σερφάροντας μεταξύ Bauhaus και Swinging London, σκανδιναβικού μινιμαλισμού και ethnic μοτίβων. Μαζί ένα φοβερό ένστικτο που κανείς δεν μπορούσε να κοπιάρει, ένα όραμα και το πρακτικό μυαλό που διαθέτουν οι Αγγλοσάξονες.

Έχοντας χρισθεί Sir από τη βασίλισσα το 1983, κλήθηκε από τον Τόνι Μπλερ να επανασχεδιάσει από τα κυβερνητικά επιστολόχαρτα έως τα γραφεία των υπουργών.

Μπαίνοντας στο Χρηματιστήριο τη δεκαετία του ‘80, πέφτει πάνω στην ύφεση και τα χάνει (σχεδόν) όλα. Το project «The Butlers Wharf», η αναβάθμιση μιας ολόκληρης συνοικίας στον Τάμεση, πήγε να τον φουντάρει. Όμως όχι. Αυτός ο γκουρού του ωραίου, που ξέρει να οσμίζεται το πνεύμα των καιρών, δεν αργεί να ανακάμψει.

Προς το τέλος της ζωής του εμφανώς καταβεβλημένος (The Telegraph).

Σε μια επταετία έχει επανακτήσει την επωνυμία της εταιρείας, κι έχει βάλει μπροστά το σχέδιό του να κάνει το Λονδίνο τη «νέα γαστρονομική πρωτεύουσα», ανοίγοντας κατ’ αρχάς το περίφημο εστιατόριο Bibendum. Ακόμα ιδρύει το Τhe Conran Shop και φτιάχνει ένα έξοχο Design Museum. Α, έχει προλάβει να αποκτήσει και πέντε παιδιά.

Έχοντας χρισθεί Sir από τη βασίλισσα το 1983, κλήθηκε από τον Τόνι Μπλερ να επανασχεδιάσει τα πάντα, από τους φακέλλους της υπηρεσιακής αλληλογραφίας ως τα γραφεία των υπουργών της κυβέρνησής του. Χωρίς να το δείχνει, ο Τέρενς ήταν ανέκαθεν ένα πολιτικό ον. Και μαζί με τη Mary Quant, τους Beatles και μερικούς ακόμα, ο πρίγκιπας των τρελών χρόνων του ’60.

 

Διαβάστε ακόμα: «Ο συγγραφέας είναι ένας απατεώνας». Ο γρίφος Ρομέν Γκαρί.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top