«Το χέρι του Θεού»: νιάτα, απώλειες και… Μαραντόνα

To Hand of God είναι μια ταινία σκληρής ενηλικίωσης.

Πώς γράφεις κάτι που σε περιέχει τόσο πολύ; Πώς δημιουργείς μια ταινία στην οποία βλέπεις δικά σου πράγματα να ξεδιπλώνονται στη μεγάλη οθόνη; Για τον Πάολο Σορεντίνο η νέα του ταινία λειτούργησε θεραπευτικά, εξομολογητικά, αλλά και με στυλιστικό βάθος.

«Το χέρι του Θεού» θα είναι η υποψηφιότητα της Ιταλίας για τα επόμενα Οσκαρ. Πάνω από όλα, όμως, είναι μια ταινία που ο ιταλός σκηνοθέτης την «κουβαλούσε» καιρό μέσα του. Οσοι την έχουν δει λένε πως ξεπερνάει σε μαγεία και έμπνευση και την Οσκαρική «Τέλεια ομορφιά».

Πρώτα από όλα, ο Σορεντίνο επιστρέφει μ’ αυτή την ταινία στην αγαπημένη του Νάπολη, την πόλη στην οποία γαλουχήθηκε. Και το κάνει για να αφηγηθεί μια ιστορία που περιλαμβάνει πολύ ποδόσφαιρο, άρα πολύ Μαραντόνα, αρκετή δόση σινεμά, αλλά και απώλειες που τον καθόρισαν.

Ο ιταλός σκηνοθέτης, Πάολο Σορεντίνο (Φωτογραφία: zff.com).

Ολα ξεκίνησαν το 1987, οπότε και ο 17χρονος τότε Σορεντίνο κατάφερε να δει από κοντά τον αγαπημένο του Μαραντόνα που τότε έπαιζε στη Νάπολι. Ο Σορεντίνο ταξίδεψε μέχρι την Τοσκάνη για να δει τον αγώνα, ενώ οι γονείς του έμειναν σπίτι. Εκείνο το βράδυ, οι γονείς του πέθαναν εξαιτίας μια διαρροής μονοξειδίου του άνθρακα.

Λέει ο Σορεντίνο: «Αρχή αποτέλεσαν πολλά γεγονότα της ζωής μου, αλλά φυσικά όλα αυτά δεν συνθέτουν την πλοκή της ταινίας. Χρειάζεται να χτίσεις μια φανταστική δομή. Φυσικά, δεν περιορίστηκα στο να μεταφέρω κομμάτια από τη ζωή μου. Δημιούργησα και άλλα. Αλλά αυτό που δεν δημιούργησα, σε αυτό που έμεινα πιστός- σε αυτό που ήθελα να παραμείνω αυθεντικός- ήταν τα συναισθήματα που ένιωσα ως παιδί: τον ενθουσιασμό, τη χαρά, την ευτυχία, τον πόνο, την οδύνη, το να νιώθω ανεπαρκής και ανασφαλής. Η ταινία είναι πολύ κοντά στη δική μου ζωή και όσα έχω περάσει».

Mε κάποιο τρόπο στην ταινία «παίζει» και ο Μαραντόνα.

Παραδέχεται, πάντως, ότι: «Είναι επίπονο να μιλάω γι’ αυτό. Και ήταν πραγματικά επίπονο να κάνω μια ταινία γι’ αυτό το γεγονός. Όταν τελειοποιείς το στυλ σου τόσο πολύ, τείνεις να γίνεσαι λίγο επιφανειακός. Αυτή τη φορά επέλεξα ένα πιο απλό στυλ από ό,τι πριν. Είναι μια ταινία που βασίζεται στην αντίληψη που έχουμε για τον πόνο και τη χαρά ενός αγοριού, και την οποία βλέπουμε μέσα από τα μάτια του άνδρα που έχει μεγαλώσει- δηλαδή μέσα από εμένα».

Από την άλλη, πάντως, εξήγησε πως: «Δε νομίζω πως θα ξανακάνω μια τόσο προσωπική ταινία όπως αυτή. Ήταν πολύ δύσκολο. Μου πήρε 20 χρόνια, και τη σκέφτομαι συνέχεια. Αλλά αυτή η ταινία μου έδωσε ένα στυλιστικό κλειδί και σκοπεύω να το εξερευνήσω στο μέλλον».

Στην πιο προσωπική του ταινία, ο Σορεντίνο μας μεταφέρει σε μια αισθητηριακή περιπέτεια γεμάτη τραγωδία και κωμωδία, αγάπη και πάθος, παραλογισμό και ομορφιά, καθώς ο Φαμπιέρο (o νεαρός ήρωας της ταινία) βρίσκει ως την μόνη διέξοδο από την ολική καταστροφή, την ίδια του τη φαντασία.

Στην ταινία παίζουν οι ηθοποιοί Φιλίπο Σκότι, Τόνι Σερβίλλο, Τερέσα Σαπονάντζελο, Mαρλό Ζουμπέρ, Λουίζα Ρανιέρι. Η ταινία κυκλοφόρησε χθες (24/11) και θα κάνει πρεμιέρα αποκλειστικά στο Netflix στις 15 Δεκεμβρίου

Διαβάστε ακόμα: O κωμικός και παράλογος κόσμος του Ζακ Τατί.

TAGS :
κινηματογράφος Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα Σορεντίνο ταινία

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook